Home
>
Archiv
>
KenFM International
>
Nederlands
>
Berlijns kantwerk

Berlijns kantwerk

Veröffentlicht am: 12. Dezember 2019 | Anzahl Kommentare: noch keine

Een standpunt van Dagmar Henn.

Kant is een delicate stof die bestaat uit weinig draad en veel gaten. Het resultaat is gemakkelijk door te zien. De Klöppelspitze lijkt het model te zijn wanneer de westerse overheid weer eens de verhalen van de geheime dienst in Berlijn aan de orde stelt, zoals onlangs nog in Berlijn.

Natuurlijk was het scenarionummer nog kwetsbaarder. Het is immers voldoende om één enkel moment van de veronderstelde gebeurtenissen te visualiseren om een gat te vinden dat de hele stof verouderd maakt. Er wordt gezegd dat twee mensen zich bij het verlaten van een huis aan de deurklink vergiftigd hebben – een opwindend decor; één persoon reikt naar de klink omdat hij de sleutels in zijn hand heeft en het huis op slot wil doen, en twee personen duwt haar grofweg opzij omdat hij absoluut zijn hand op deze beslissende deurklink wil leggen? Iedereen kan controleren of deze scène uiterst onwaarschijnlijk is door ze rechtstreeks in zijn eigen omgeving te observeren.

Dus je hebt wat meer moeite gedaan in het geval van Changoshvili, maar het script blijft ontoereikend…. ook al is het duidelijk de opmaat tot het besluit van het WADA, dat waarschijnlijk het einde van de traditie van de Olympische Spelen inluidt (liggen de Amerikaans-Amerikaanse drugs zo ver achter dat alleen de politieke selectie van de deelnemers de verwachte overwinningen kan veiligstellen). De uitwijzing van twee Russische diplomaten is slechts een ondiplomatieke versiering en moet vooral dienen ter ondersteuning van het verhaal zelf.

Maar laten we eens kijken naar de details. De geheime dienst, persbureau Bellingcat, beweert dat de dader van de dierentuinmoord het land is binnengekomen met een nieuw paspoort zonder biometrische gegevens, en dat dit het bewijs is dat de Russische militaire geheime dienst erachter zat. De mensen van SPIEGEL die deze bewering verspreiden zouden het niet zelf moeten geloven – waarom zou een overheidsdienst die volledige toegang heeft tot alle databases en papieren, de werknemers voorzien van voorlopige documenten?

Denkt iemand serieus dat de BND zijn mensen naar het buitenland stuurt met voorlopige paspoorten zonder vingerafdrukken (die ook hier zes maanden geldig zijn)? Hoewel hij papieren kan maken waar alles, echt alles echt en perfect is, zijn alleen de persoonlijke gegevens dat niet? Natuurlijk niet.

Zo’n echte geheime dienst kan zelfs een vals echt paspoort met valse of echte visa verstrekken, dat al twee jaar in gebruik is…. dus waarom zou een Russische dienst inferieure paspoorten met bekende serienummers moeten gebruiken?

Ik ken maar één verhaal waarin een soortgelijke idiote benadering werd gebruikt. Dat was in de BND-vestiging in de Karlsstraße in München, waar allerlei nepbedrijven gevestigd waren; ze waren elk uitgerust met hun eigen briefpapier, maar de brieven die van daaruit werden verstuurd, waren altijd voorzien van een BND-bestandsteken. Begrijpelijke bureaucratische inertie, maar even dom als Bolle, omdat iedereen die steeds meer te maken heeft gehad met overheden weet dat ze verschillen in de structuur van hun dossiernummers en door hen herkend kunnen worden. De Russische diensten hebben echter niet de geur van bijzondere domheid.

Veel details zorgen alleen maar voor verdere verwarring. Bellingcat beweert, en de pers herhaalt, dat de Glock 26 die bij de aanval werd gebruikt, tijdens de Sovjetperiode in Estland werd verworven. Toen de Glock 26 in 1995 (1 ) op de markt kwam, was de Sovjet-Unie echter al lang niet meer van de grond gekomen. De gearresteerde persoon lijkt een ander kapsel te hebben dan de dader, die vermoedelijk op video’s zichtbaar is. Echter, een van de eerste artikelen in de SZ meldt dat, tegen de verwachting in, geen pruik is gevonden, maar alleen een haarknipper….(2) Deze informatie is sindsdien nergens meer verschenen en de verwachte pruik is overal gevonden. In het begin was de gearresteerde een Russisch Tsjetsjeen; in de tussentijd schrijft een Kazachser. En twee tieners, die hem naar verluidt de fiets in de Spree hebben zien gooien, zouden de politie onmiddellijk op de hoogte hebben gebracht en zo de snelle arrestatie mogelijk hebben gemaakt…. Nou, de tieners die ik ken zouden hun mobieltje niet uittrekken omdat iemand een fiets in het water gooit…. de plaats delict van de moord is 300 meter verderop; ze hadden het alleen kunnen zien als ze de moordenaar gevolgd waren. Maar dat zou met zekerheid zijn gemeld….

De verdachte zou een groot geldbedrag (3) op zijn hotelkamer hebben staan. Dat is het volgende verwarrende punt. Zeker, de Russische diensten van vandaag zijn niet langer die van de Sovjet-Unie, maar de veiligheidsdiensten zijn zeer conservatief over basisgedrag, en op dit punt is er een cultureel verschil tussen de Russische en bijvoorbeeld de Amerikaanse variant.

Amerikanen vertrouwen op degene die ze gekocht hebben. De Russen zijn meer geneigd om op loyaliteit te vertrouwen. Dit kan te maken hebben met het feit dat de Amerikaanse autoriteiten ervan overtuigd zijn dat zij de hoogste prijzen bieden en dat de Russische fondsen in vergelijking met hen bescheiden zijn, maar het zou in ieder geval onzin zijn om iemand met een ietwat kritische daad als moord opdracht te geven en die persoon vervolgens buiten zijn eigen invloedssfeer te laten rondlopen. Zelfs als er zo’n bestelling was geweest en deze betaald zou zijn, zou de betaling pas na de terugzending plaatsvinden. Want wat zou de dader ervan weerhouden om eerst de beloning voor het misdrijf te innen en vervolgens elders zijn kennis te verzilveren? Bovendien weet iedereen die meer dan twee detectiveverhalen heeft gezien, dat de betaling pas na de executie wordt verricht, maar dat de verdachte wordt gearresteerd voordat hij zijn woning bereikt (4). Dus wie heeft het geld overhandigd aan de vermeende dader en wanneer? Het is ook verdacht dat noch het bedrag, noch de munteenheid wordt genoemd….

Volgens de verklaring van de Russische president Poetin op de persconferentie in Parijs was er een Russisch arrestatiebevel en een uitleveringsverzoek tegen het slachtoffer, waarop de Bondsrepubliek echter niet heeft gereageerd. Het is echter mogelijk dat dit niet het enige aanhoudingsbevel is geweest met een uitleveringsverzoek tegen de Georgische Tsjetsjeen; Georgië zou in 2016 ook een internationaal aanhoudingsbevel tegen hem hebben uitgevaardigd (5). De Georgische ambassade heeft geen commentaar gegeven op deze kwestie, maar het feit dat Khangosjvili tot de directe omgeving van de voormalige Georgische president Saakasjvili behoorde en hem volgde naar Oekraïne, en dat Saakasjvili zelf ook een arrestatiebevel heeft, maakt dit niet onwaarschijnlijk (6).

Georgië, maar in de lokale lezing zijn dit de goede; waarom werd een dergelijk bevel dan evenzeer genegeerd als het Russische? Hoewel de asielaanvraag van de heer Khangoshvili al in maart 2017 werd afgewezen?

In ieder geval is de huidige Georgische regering niet langer zo dol op jihadisten. Terwijl alleen al onder Saakashvili honderd van de enige 7000 mensen met een sterke etnische groep van kratten, waartoe Khangoshvili behoorde, naar Syrië vertrokken om zich bij de IS (7) aan te sluiten, worden er nu onderwijsprogramma’s gebruikt om het aantal volgelingen terug te dringen en zijn er maar weinig mensen die hun heil zoeken in het terrorisme.

Het meest opwindende in dit verband is een artikel van de Daily Beast (8), een Amerikaanse boulevardwebsite uit september. Hij noemt Khangoshvili een agent die zowel voor de CIA als voor de BND heeft gewerkt – tot welk punt men hem kan volgen – maar dan doet hij alsof dit onverenigbaar is met een activiteit als islamitische terrorist…. een zekere Bin Laden, zoals bekend, was ook langer in dienst van de CIA en de Saoedische kroonprins Mohamed Bin Salman verklaarde zelfs in een interview met “The Atlantic” dat de hele Saoedische zendingsactiviteit, die de hele Saoedische missionaire activiteit, die zulke schoonheden als Boko Haram naar de wereld bracht, op verzoek van de Verenigde Staten van start was gegaan (9).

Volgens dit artikel woonde Changozjvili in een hotel tegenover het monsterlijke nieuwe hoofdkwartier van de BND; een detail dat, als het waar is, onmiddellijk de vraag oproept waaruit hij deze niet zo goedkope vorm van huisvesting financierde. Een van de vele onbeantwoorde vragen, naast de vraag waarom hij door het LKA Berlijn van de lijst van bedreigde personen werd verwijderd, wat hij in Oekraïne van plan was, en waarom een zogenaamd niet-islamitische Tsjetsjeen werd neergeschoten op weg naar een moskee die hij naar verluidt niet bezoekt en zeker niet zo regelmatig dat de weg daarheen zich aanbiedt voor een aanval….. De Russische journaliste Marina Perevoskina schrijft in ieder geval dat de inwoners van de Pankisi-vallei in Georgië hem in 2012 (10) ‘hoofd van de Wahabis’ noemden.

Het kan best zijn dat Rusland interesse had in deze persoon, maar de Russen zijn vreemd in hun omgang met terroristen en willen hen graag berechten, want het is heel interessant wie er nog meer mee te maken heeft (we herinneren ons dat er de laatste jaren nooit iemand in het Westen is achtergebleven die berecht zou kunnen worden, dus de waarheid over wat er gebeurd is, zal nooit opgehelderd worden? ). De ongevraagde vraag in dit verhaal is: wie anders zou een motief voor deze moord kunnen hebben gehad?

Een terugblik op 2012, op een plaats (eigenlijk een meer) genaamd Lopota (11) helpt. Bij het zogenaamde Lopota-incident hadden islamitische terroristen een groep buurtbewoners gegijzeld; er waren pogingen om te onderhandelen, maar uiteindelijk vond er een groot schot plaats dat elf van de terroristen het leven kostte. Er zijn verschillende versies van de achtergrond van dit incident. De Georgische mensenrechtenadvocaat Nanuashvili beweerde in ieder geval in een 800 bladzijden tellend document dat 120 kratten, Tsjetsjenen en andere Noord-Kaukasiërs door de antiterreurafdeling van het Georgische ministerie van Binnenlandse Zaken bijeen waren gebracht, die vervolgens door Tsjetsjeense veteranen en Georgiërs waren getraind en vervolgens naar het naburige Dagestan waren gestuurd, en zeker niet om daar bloemen te plukken.

Er moet iets mis zijn gegaan, zodat een deel van de troepen probeerde alleen naar Dagestan te komen. Changozhvili komt in dit verhaal voor als medewerker van de eerder genoemde antiterreurafdeling; zijn acties in de tweede Tsjetsjeense oorlog maken het echter heel goed mogelijk dat hij een van de trainers van deze terreurtroep was.

Saakasjvili was de Georgische president die in 2008 de oorlog begon. Destijds zag de FAZ dit als een “schuttershulp uit Georgië” voor de Republikeinse kandidaat John McCain (12). Met zo’n nauwe nabijheid kan nauwelijks worden aangenomen dat de oprichting van zo’n sterke terroristische macht zou plaatsvinden zonder dat alle mogelijke diensten daarvan op de hoogte zijn. Het is denkbaar dat de Russische kant zich van deze voorbereidingen had laten overtuigen en Saakasjvili duidelijk maar beknopt had gemaakt dat als hij dit plan zou voortzetten, de volgende keer dat de Russische tanks niet meer terug zouden keren, maar door zouden rijden naar Tbilisi; Saakasjvili had het plan dan afgebroken, maar niet alle betrokkenen waren het daarmee eens. In deze variant worden enkele van de tegenstrijdigheden over het Lopota-incident opgelost, maar het blijft onduidelijk voor welke van zijn twee klanten die in de Daily Beast Changoshvili worden genoemd, op dat moment actief was.

Nu de kwestie van het motief. Men moet zich niet laten beïnvloeden door het gedrag van de VS bij de drone-aanvallen, in werkelijkheid doden agenten elkaar maar zelden. De hele spionage is de halfzus van de diplomatie, en als er überhaupt wapens worden gebruikt, dan heeft iemand al eerder iets verkeerds gedaan. Wat zou dan een redelijk rationele reden zijn om Changoshvili uit de circulatie te nemen?

Lopota geeft zo’n reden. Welke van de twee diensten het ook was die betrokken waren bij de opleiding van deze troep, Changoshvili kende details die onaangenaam konden worden. Een van de twee kandidaten staat in eigen land onder druk omdat delen van de regering de vorige lijn van ruimhartig gebruik van Wahabi-terroristen om geopolitieke doelen na te streven, niet langer steunen. Bovendien was Khangoshvili ook actief in de roedel Saakasjvili in Oekraïne, dat de achtergrond vormt van het aanklaagdrama dat momenteel in de VS plaatsvindt. Maar de feiten combineren, of hij nu meer voor de CIA of meer voor de BND werkte, het was een losse eindjes aan de feiten die moesten worden geknipt.

Zoals in dergelijke gevallen gebruikelijk is, zal de waarheid pas zichtbaar worden nadat de bijbehorende documenten zijn vrijgegeven; dit kan nog eens 25 jaar duren. Tot die tijd moet een goed functionerende pers eigenlijk de aandacht richten op de gaten in de stof en er rekening mee houden dat elk van deze verhalen op een heel andere manier verteld kan worden.

Men laat zich het liefst versieren met kloskant, of men nu uit Washington, Londen of Berlijn komt.

Bronnen: