Een opmerking van Florian Kirner.
De zender “The Young Turks” is het vlaggenschip van de digitale media wereldwijd. Gestart in 2002 als radioshow en beschikbaar op het internet sinds 2005, had de zender in oktober 2009 al 150 miljoen kijkers bereikt.
De Jong-Turken” is al lang het grootste digitale medianetwerk ter wereld. Op YouTube alleen al is het aantal abonnees van het hoofdkanaal 4,5 miljoen. Het aantal hits nadert vijf miljard – “TYT” heeft verschillende kanalen en wordt veel vaker buiten YouTube bekeken.
De Jonge Turken” werd opgericht door de in Turkije geboren presentatrice Cenk Uygur. Hij was ooit in dienst van de liberale TV-zender MSNBC en had daar zijn eigen show. Toen hij Barack Obama massaal begon te bekritiseren, werd hem gevraagd zijn toon te matigen. Toen hij weigerde, kreeg hij een geldbedrag aangeboden voor deze gematigdheid. Toen hij ook weigerde, werd de show gestopt.
Vervolgens richtte Uygur zijn eigen kanaal op het internet op, wat een groot succes werd. Dit verhaal, dat ook bekend is uit Duitsland, krijgt nu een fascinerende wending: Cenk Uygur heeft verklaard dat hij als congreslid aan de slag zal gaan.
Hij doet dat in het 25e kiesdistrict van Californië. Dit is op dit moment nog niet het geval omdat Katie Hill, een voormalig parlementslid, na een nogal walgelijke lastercampagne ontslag heeft genomen. Democrat Hill werd voor het eerst beschuldigd door de blog “The Red States”, die dicht bij de Republikeinen staat, van een affaire met een jongere werknemer. Naaktfoto’s van Hill werden toen gepubliceerd. Nancy Pelosi, de woordvoerster van het huis, nam toen afstand van Katie Hill en nam ontslag.
Het hele proces is een onaangenaam voorbeeld van de zeer morele hypocrisie waarmee het privé-leven van politiek onaangename vrouwen in de VS tot een wapen wordt omgevormd – terwijl seksuele schandalen van zeer verschillende omvang die mannen met macht en bekendheid treffen, zoals in het geval van Jeffrey Epstein, steeds weer in de doofpot worden gestopt of legaal worden uitgeschakeld, zoals zojuist gebeurde in het geval van Harvey Weinstein.
Dus nu is er een aparte tussentijdse verkiezing in het 25ste kiesdistrict van Californië op 3 maart – en dat is ook de datum van de zogenaamde “Super-Tuesday”, de dag in de democratische primaire verkiezingen waarop vijftien staten deze keer hun primaire verkiezingen houden. Onder hen is de staat Californië, die een groot aantal afgevaardigden heeft en tot nu toe ver achterop is geraakt in de verkiezingskalender, voor het eerst in 2020.
Het feit dat Cenk Uygur zijn hoed in de ring heeft gegooid is nu van groot belang. Want Uygur is iemand die niet bang is voor confrontatie, wat hem onderscheidt van de overgrote meerderheid van de Democraten in het Congres en de Senaat.
Ze zijn er bijvoorbeeld net in geslaagd om de militaire begroting van Donald Trump zonder geluid goed te keuren. Bernie Sanders verwierp immers de defensiebegroting – als enige van de huidige presidentskandidaten trouwens -.
Is dat niet vreemd? Voor de zelfde Donald Trump van Donald tegen wie een impeachement geval aan de gang is, keuren de Democraten een $300 miljard verhoging van de militaire uitgaven in de loop van de volgende twee jaar goed? Dezelfde troef die men de gevaarlijkste president aller tijden verklaart?
Voor Cenk Uygur is de oorzaak duidelijk. Voor hem is het omdat Democraten en Republikeinen door dezelfde grote donoren worden gefinancierd. Uygur spreekt een duidelijke taal. Hij noemt het corruptie en hij noemt het campagnebijdragen omkoping. De Jong-Turken maken de steekpenningen bekend die politici van beide partijen ontvangen van de farmaceutische industrie, verzekeringsmaatschappijen, de oorlogsindustrie of individuele multi-biljonairs.
De kandidaat Cenk Uygur ziet af van dergelijke donaties. Hij zet zich uitsluitend in voor kleine donateurs en dankzij zijn online aanwezigheid heeft hij al 15.000 mensen gevonden die na een paar weken van zijn kandidatuur voor hem hebben gedoneerd – een gemiddelde van 23 dollar.
Zijn sterkste democratische tegenstander, Christie Smith, daarentegen, organiseert de typische fondsenwervingsevenementen door en met de rijken en rijken waarmee de Democraten hun verkiezingscampagnes sinds het Clinton-tijdperk hebben gefinancierd. Smith zamelt donaties in in het nabijgelegen Beverly Hills. In de armere gebieden van het 25e kiesdistrict daarentegen, laat ze haar gezicht nauwelijks zien. De gemiddelde donatie in haar geval is meer dan 2700 dollar.
Nu is Cenk Uygur ook de luidruchtigste criticus van de omstandigheden in de gevestigde grote media van de VS, waarvan hij de meegaandheid van de berichtgeving evenzeer intellectualiseert als de achteruitgang van de journalistieke standaarden – en hij is hun sterkste concurrent met zijn eigen station.
Maar de kleverige nabijheid van de gevestigde macht in de politiek en het bedrijfsleven doet de gevestigde stations geen goed. CNN’s kijkcijfers zijn bijvoorbeeld dramatisch gedaald in het midden van de berichtgeving over het zogenaamd zeer opwindende impeachment proces, waarbij slechts 643.000 kijkers op prime time werden bereikt – een cijfer dat “De Jong-Turken” op goede dagen al lang heeft overtroffen.
Dus wat te doen met deze Cenk Uygur? Hoe verhindert u hem om het Congres bij te wonen, vooral omdat hij al heeft aangekondigd dat hij regelmatig voor belangrijke stemmingen bekend zal maken welke parlementsleden welke donaties van bedrijven en superrijke mensen die relevant zijn voor deze stemming hebben ontvangen?
Dat weten we natuurlijk ook: er moet een vuilcampagne worden gestart.
In het onderhavige geval, de campagne draait om blogberichten die Cenk Uygur schreef 18 jaar geleden, maar 15 jaar geleden verwijderd en herhaaldelijk beschreven als dom. Men moet weten dat Uygur zijn politieke leven begon als een jonge Republikein en pas later veranderde in het progressieve kamp. Maar terwijl een Bill Clinton, ondanks zijn intensieve connecties met Jeffrey Epstein, nog steeds mag deelnemen aan het openbare leven als een respectabele man, zijn onhandige, misogynistische grappen van de jonge Cenk Uygur natuurlijk nog steeds goed voor een woedende campagne 18 jaar later.
De campagne werd uiteraard op een gecoördineerde manier gelanceerd in tal van kranten en radiostations tegelijk.
Daarom wordt Cenk Uygur, die de Israëlische bezettingspolitiek duidelijk veroordeelt, beschuldigd van antisemitisme. Wat een verrassing! The New York Times, ooit het vlaggenschip van de journalistiek, citeerde uit een interview dat Uygur citeerde met David Duke, de bekendste antisemiet in de Verenigde Staten. Toen de Hertog besloot met te zeggen dat hij geen antisemiet was, antwoordde Uygur: “Natuurlijk niet,” meldde de New York Times opgewonden.
Nu zei Cenk Uygur het eigenlijk: maar op een duidelijk ironische toon en na een interview waarin hij een uur lang het antisemitisme van de hertog had bewezen volgens alle regels van de kunst en het had gedemonteerd.
Het domme van het internettijdperk is dat het originele interview toegankelijk is voor alle geïnteresseerden. En ze zien een Cenk Uygur die David Duke zo vouwt dat het een waar genoegen is. Iedereen kan zien hoe het gesprek verliep – en de New York Times werd het onderwerp van een enorme storm op het internet. Als gevolg daarvan heeft de redactie het artikel aan het eind van de tekst voorzien van een kleine “correctie”.
Maar dat weerhield CNN er niet van om de volgende dag hetzelfde verhaal opnieuw in te dienen. Jack Tapper, een beroemde CNN-presentator, was zelfs in onderzoekende topvorm. Hij ving een blogbericht op van Cenk Uygur’s neefje van Cenk Uygur waarin hij het Engelse equivalent van het woord “cunt” gebruikte. Tapper eiste onmiddellijk een verontschuldiging aan alle vrouwen op CNN.
Wacht, wie is er nu eigenlijk aan het rennen in Californië’s 25e afdeling? Cenk Uygur of zijn neefje? Het is verbazingwekkend hoe dom de reguliere media zich kunnen gedragen als ze zich bedreigd voelen. En terecht, want de lastercampagne tegen de oprichter van TYT veroorzaakte een enorme reactie op het Amerikaanse internet. Daar is een breed spectrum van progressieve kanalen ontstaan, die door de triomf van de Jong Turken in gang zijn gezet. Dit digitale landschap heeft lange tijd de oude media onder druk kunnen zetten. En in het geval van de campagne tegen Uygur was de solidariteit overweldigend.
De cabaretier Jimmy Dore, die de jonge Turken had bekritiseerd voor hun verslaggeving over “Russia Gate”, verzoende zich in het openbaar met Cenk Uygur, die zijn standpunt over Russia Gate duidelijk corrigeerde. Alleen Bernie Sanders trok laf zijn steun voor Uygur’s kandidatuur in – een slecht teken, want met deze houding van het ineenkrimpen voor elke geënsceneerde Shitstorm tegen politieke bondgenoten, zal het moeilijk zijn om te overleven in de vergiftigde politieke sfeer van de VS.
Wat overigens volledig is verdwenen uit de hele schandalige Sunami die tegen Uygur is geleverd, is de politieke inhoud ervan. De verzamelde artikelen over onrust vertelden ons niet dat Uygur pleitte voor gezondheidszorg voor alle Amerikaanse burgers, de legalisering van marihuana, de afschaffing van de onbegrijpelijk hoge collegegelden, het einde van de eeuwige interventieoorlogen en de massale belastingheffing op multi-biljonairs en Wall Street.
Maar als consumenten van de New York Times, Los Angeles Times, MSNBC of CNN weten we nu precies wat Cenk Uygur’s jeugdige zonden en zijn neven zijn. Wel, het zal beter zijn om nieuwe informatiebronnen te zoeken – en gelukkig zijn er ook nieuwe bronnen.
+++
Met dank aan de auteur voor het recht om te publiceren.
+++
Beeld hint: Debby Wong / Shutterstock
+++
KenFM streeft naar een breed spectrum aan meningen. Opinieartikelen en gastbijdragen hoeven het redactionele standpunt niet weer te geven.
+++
Vind je ons programma leuk? Informatie over de ondersteuningsopties vindt u hier: https://kenfm.de/support/kenfm-unterstuetzen/
+++
Nu kunt u ons ook ondersteunen met Bitcoins.
BitCoin Adres: 18FpEnH1Dh83GXXGpRNqSoW5TL1z1z1PZgZgZK
Kommentare (0)