Home
>
Archiv
>
KenFM International
>
Nederlands
>
Corona-crisis: een asymmetrische oorlog van de superrijken tegen de overige 99 procent?

Corona-crisis: een asymmetrische oorlog van de superrijken tegen de overige 99 procent?

Veröffentlicht am: 30. März 2020 | Anzahl Kommentare: noch keine

Een commentaar van Hermann Ploppa.

“Er is een klassenstrijd, ja, maar het is mijn klasse, de klasse van de rijken, die oorlog voert, en wij winnen.” Warren Buffett, soms de rijkste man ter wereld (1)

Corona. Dit is het grote uur van vilten staatsmannen. Zojuist dreigden onze leidende politici te worden gedegradeerd tot hopeloos overbetaalde schuttersfiguren wier bestaansreden bestaat uit het onderscheppen van de virtuele rotte tomaten en eieren die eigenlijk bedoeld zijn voor de steeds onzichtbaarder wordende, echt machtige. De Thüringer minister-president Bodo Ramelow, herrezen uit de morele ruïnes, spreekt tot ons als een in crisis verkerende staatsman. Op een Amerikaanse manier staat de linkse politicus voor de staatsvlag van Thüringen en verklaart dat we helaas tijdelijk van enkele elementaire burgerrechten verstoken moeten blijven. Even later verschijnt ook de Beierse vader Markus Söder voor de televisiecamera’s. Cascades van barokke zoete retorische croissants. Eindeloze herhaling van het begrip dat men de vrijheid van de burgers niet wil afnemen. Maar helaas zijn er enkele puberale boefjes die het woord “Corona” in de oren van oude mensen knaagt en daarbovenop Corona-feesten viert. Wie, mijnheer Söder, heeft ons deze intellectueel en moreel laagstaande proles voor een onverantwoordelijk onderwijs- en mediabeleid gegeven? Maar laat maar zitten. Hoe dan ook, het is nu voorbij. Van nu af aan zijn we verstoken van de fundamentele rechten van vrijheid van vergadering en mobiliteit. De situatie is gewoonweg te ernstig, dames en heren!

De mensen, die net verdeeld waren, wie rechts of links is, of misschien links of rechts, zijn verenigd achter hun leiders. Want zelfs de sterke man van de AfD, Jörg Meuthen, is niet snel genoeg om zijn mede-Duitsers te verbannen naar totale quarantaine. Iedereen die de ernst van de situatie niet begrijpt is ofwel irrationeel ofwel een destructief libertijns. De politici en hun medische quarantaine meesters zijn uitsluitend in het bezit van rationaliteit en absolute medische waarheid. En daarom moeten onruststokers als de arts en de aloude gezondheidspoliticus Wolfgang Wodarg, de viroloog Karin Mölling, de Stanford Virologieprofessor Joannidis, Sucharit Bhakdi, Prof. Dr. Stefan Hockertz, de viroloogprofessor Dr. Carsten Scheller en ontelbare andere stemmen het zwijgen worden opgelegd. Daarom roept de minister van Binnenlandse Zaken van Nedersaksen, Boris Pistorius, op om hard op te treden tegen distributeurs van “nepnieuws” (2) over Corona. . Het zuiverste rationele theater.

Maar zijn de zelfverklaarde krijgers tegen het sluwe Coronavirus SARS-Cov2 werkelijk zo doordrongen van verstand en rationaliteit? Twijfels zijn toegestaan. In Spanje bijvoorbeeld worden solo-wandelaars door de politie gepakt en krijgen ze een boete van 600 euro (3). Drones wervelen door de steegjes van de Spaanse steden om zelfs de laatste vrije voorbijgangers te lokaliseren. In Denemarken (4) hebben de afgevaardigden van Folketing unaniem besloten dat gedurende een jaar politie, militairen, maar ook particuliere beveiligers de huizen van Corona-verdachten mogen betreden om de virusdragers naar een ziekenhuis te brengen voor een gedwongen behandeling en vaccinatie. Het hoofd van de Atlantische Raad van de NAVO zelf, Fredrick Kempe, roept in een artikel de Amerikaanse president Trump op om op grond van paragraaf 5 van het Noord-Atlantisch Handvest (5 ) op te roepen tot de zaak van het bondgenootschap om de geconcentreerde macht van de NAVO-wapens te concentreren op de vervelende kleine Corona-virussen. Dat is zeer irrationeel, nietwaar?

Maar een verdere irrationaliteit komt voort uit de selectiviteit van het plukken van SARS-Cov2 van alle dingen uit de massa’s epidemieën die de mensheid momenteel teisteren. En terwijl voor andere ziekten de oorzaak van de ziekte duidelijk herkenbaar is, zijn er nog steeds geen gevalideerde diagnostische instrumenten voor SARS-Cov2. Bovendien is het, aangezien het vooral mensen op hoge leeftijd met ernstige, reeds bestaande aandoeningen zijn die op de intensive care zijn overleden, moeilijk te zeggen of ze zijn overleden aan SARS-Cov2 of aan de reeds bestaande aandoeningen. In China wordt de corona-epidemie nu als voorbij beschouwd, met in totaal 321.943 geïnfecteerden en 3.144 doden – op een totale bevolking van 1,4 miljard Chinezen. En zelfs in Europa zijn de aantallen nog steeds laag in vergelijking met het dodental dat voor andere ziekten wordt betaald. Alleen al tijdens de influenza-epidemie zijn in Duitsland in de winter van 2017 tot 2018 25.100 mensen gestorven. Dat is een alarmerend hoog aantal voor een welvarend land met een nog redelijk goed functionerende hygiënecultuur. Toch is de nationale noodtoestand in Duitsland niet afgekondigd. Op dit moment woedt er een vreselijke knokkelkoortsepidemie (6) in Latijns-Amerika met een sterftecijfer van 20 procent.

Maar dat interesseert niemand. Tuberculose, een plaag van de vroege industrialisatie in Europa, doet ook in de armere landen de dodelijke zeis slingeren. In 2015 werden 10 miljoen mensen besmet met tuberculose. Bijna twee miljoen mensen stierven dat jaar aan deze ziekte. En zelfs de pest is nog lang niet uitgestorven en wacht op zijn comeback. Hoe meer de gezondheidszorg in de derde wereld wordt ingekrompen als gevolg van de nieuwe eisen van het IMF, hoe meer epidemieën realistisch gezien kunnen hopen op een grote wereldwijde impact. Geen enkele van de bovengenoemde epidemieën heeft geleid tot zo’n gigantische bezuinigingen in het normale leven als SARS-Cov2 nu.

In het licht van dit uiterst irrationele ziektebeleid rijst de vraag naar de motieven.

Om dit te begrijpen, moeten we wat dieper graven. Tot het begin van de jaren zeventig waren de centrale functies van onze beschaving in publieke handen. De infrastructuur, het vervoer, de oudedagsvoorziening en niet in de laatste plaats de gezondheidszorg werden door de staat of door coöperatieve instellingen geëxploiteerd en ontwikkeld. De staat had genoeg kussens om deze taken gewetensvol uit te voeren. Met de uitvinding van het wereldwijde accountmanagementsysteem SWIFT en de clearinginstellingen CEDEL en Euroclear, die grotendeels onopgemerkt bleven door het publiek, werd het mogelijk om de winsten van de grote financiële instellingen en wereldwijde ondernemingen te verbergen voor de nationale schatkist met steeds meer verraderlijke trucjes. Het geld verdween in plaats van dat het in de potten van de solidariteitsgemeenschap terechtkwam. De al enigszins uitgemergelde natiestaten werden vervolgens vanaf de jaren tachtig door radicale marktpolitici en wetenschappers bewust in de vernieling gedreven.

De ellende werd verfijnd door de zogenaamde “filantropische” stichtingen, waarin de inkomsten van de superrijken zonder belastingafdracht konden worden gestort. Het ontbreekt de solidariteitsgemeenschap steeds meer aan geld om de nodige maatregelen en hervormingen door te voeren. Van nu af aan nemen de belastingvrije stichtingen de taken over die niet meer door de staat kunnen worden uitgevoerd – maar geheel naar de smaak van de betreffende royale miljardair die zijn geld in de stichting heeft gestoken. Dit betekent dat de solidariteitsgemeenschap steeds meer arbeidsongeschikt en onteigend wordt. In deze neo-feodale wereldorde doen mensen wat de mensen van een superrijk meesterras graag doen.

En dat brengt ons bij de Bill en Melinda Gates Foundation. Er zijn twee mannen die vriendschappelijk strijden om de positie van de rijkste persoon ter wereld: Microsoft-oprichter Bill Gates en vervolgens de klasse-krijger Warren Buffett, die al in de inleiding van dit essay wordt geciteerd. Beiden hebben zoveel geld op hun bankrekeningen dat ze zonder maagpijn miljarden kunnen storten op stichtingen. De Gates Foundation heeft meer geld tot haar beschikking dan de meeste staten op deze aarde, namelijk ongeveer 42,9 miljard dollar. En toen droeg Warren Buffett opnieuw een vergelijkbaar bedrag bij uit zijn kleine geld aan de Gates Foundation. Met de rente-inkomsten uit het vermogen van deze stichting kan Gates steeds dichter bij zijn visie van een dappere nieuwe wereld komen. De Gates Foundation investeert onder andere ook in onderzoek naar geo-engineering (7).

. Zijn geld wordt gebruikt om te onderzoeken hoe het weer en het klimaat te manipuleren. Zijn belangrijkste bijdrage is echter de gezondheidszorg hier en in de wereld. En vooral de ambitieuze vaccinatieprogramma’s in de derde wereld. Er is vaak genoeg kritiek geuit op het feit dat Gates nauw samenwerkt met de grootste farmaceutische bedrijven op dit gebied, waaronder Merck, GlaxoSmithKline en Bayer. Te dichtbij, misschien.
Want een ander slachtoffer van de verarming van de publieke sector is de Wereldgezondheidsorganisatie van de Verenigde Naties (WHO). Eigenlijk is het de bedoeling dat de WHO een supranationale autoriteit is om de oorzaken van de ziekte te onderzoeken en remedies te organiseren. De betalingsmoraal van de VN-staten is echter zo belabberd dat van de 4 miljard dollar die de WHO op dit moment per jaar kan uitgeven, er nog steeds maar één miljard uit publieke middelen komt. De WHO moet de resterende driekwart als donaties verhogen. En de grootste donoren zijn de wereldwijd opererende farmaceutische bedrijven. Zo is de WHO allang een tak van bepaalde farmaceutische bedrijven geworden (8).

Concurrenten van de grote farmaceutische bedrijven worden door de WHO buiten de concurrentie gehouden. De concurrentiesituatie is dus verstoord. Als gevolg daarvan kunnen de de facto monopolisten met directe toegang tot de WHO volledig buitensporige prijzen voor hun producten in rekening brengen. Met verwoestende, of zullen we zeggen moorddadige, gevolgen voor de arme mensen in de wereld. Bovendien heeft de WHO haar reputatie misbruikt om bepaalde farmaceutische producten, zoals Tamiflu, aan de regeringen van afzonderlijke staten te verkopen. De nationale staten, verontrust door angstscenario’s van oncontroleerbare epidemieën, hamsteren gigantische hoeveelheden Tamiflu en andere zogenaamd onmisbare drugs. Toen de aangekondigde epidemieën uitbleven, werden in een ongekend samenspel van ingekochte politici, de media en wetenschappers paniekacties opgezet om het opgepotte farmaceutische vergif met geweld onder de aandacht van de mensen te brengen. Dit was de opwinding over de varkens en de vogelgriep die we ons allemaal herinneren. Toen dat ook niet lukte, moesten de verbonden staten gigantische hoeveelheden anti-epidemische geneesmiddelen vernietigen – wat ook betekende dat ze gigantische belastingbijdragen van hun bedrogen burgers moesten verbranden (9).

Welnu, de Gates Foundation is de grootste afzonderlijke donor van de geprivatiseerde WHO en neemt elf procent van haar uitgaven voor haar rekening. Zoals het gezegde luidt: “Wie de piper betaalt, roept de melodie! Met andere woorden: wie de piper betaalt, bepaalt ook welke melodie de piper speelt. En de WHO zou het lied van de volledig gevaccineerde wereld voor Gates moeten fluiten. Gates heeft een inentingsmanie. Al jaren en dagen roept Gates in levendige lezingen het gevaar op van een grote mega-epidemie in het hele land. Als je hem zo hoort praten en zijn gezichtsuitdrukkingen in een screenshot vastlegt, zou je de indruk kunnen krijgen dat Gates gewoon naar de grote Giga epidemie verlangt (10).

En Gates heeft allerlei mogelijke en onmogelijke fluiters die voor hem spelen. Er is, om maar een voorbeeld te noemen, de eervolle particuliere Johns Hopkins University in Baltimore. Bill Gates heeft gekozen voor het Johns Hopkins Center for Health Security met zijn zegenende en geldschenkende stichting. In die laboratoria wordt de wereld van morgen al vandaag verbeeld. Samen met de Chinese Tianjin Universiteit wordt er uitgebreid gespeculeerd over “synthetische biologie” (11).

Ondernemers als Craig Venter hebben al grote stappen gezet op het gebied van de synthetische biologie. Cellen worden gekernd en in plaats daarvan worden synthetische kernen gebruikt. Dit homunculus-onderzoek moet natuurlijk worden veiliggesteld.

Maar terug naar de inentingsmanie van Gates. Op zijn initiatief hebben de WHO, UNICEF, de Wereldbank, de Gates Foundation, een aantal niet-gouvernementele organisaties en niet te vergeten de wereldwijde farmaceutische bedrijven in 2000 hun krachten gebundeld in de Global Alliance for Vaccines and Immunisation (GAVI). De wereld wordt voortdurend op zoek naar meer aders en monden waarin vaccinnaalden en preparaten kunnen worden ingebracht – ten behoeve van de mensheid natuurlijk. Maar Gates was nog niet alert genoeg. Daarom richtte hij in 2015 de Coalition for Epidemic Preparedness Innovations (CEPI) op. In dit orgaan voor producten en concepten van innovaties voor de voorbereiding op epidemieën vinden we als nieuwe spelers het World Economic Forum, de Wellcome Trust en daarnaast landen als Duitsland, Noorwegen en Japan. Kortom, het gezondheidsbeleid op deze aardbol wordt niet langer bepaald door democratisch gelegitimeerde nationale regeringen, maar door een handvol superrijke oligarchen en hun vrienden uit de top van de farmaceutische reuzen.

Dit blijkt duidelijk uit dit gezondheidsbeleid. Het gewone volk, met name het volk van de derde wereld, komt in deze overwegingen slechts als een object naar voren. En zo organiseert de Johns Hopkins University strategische bedrijfsspellen waaraan handgeplukte beslissers uit de politiek, het bedrijfsleven, de wetenschap en de media deelnemen. Wie is er nu verbaasd over wereldwijde uitbraken van epidemieën en hoe de verschillende spelers daarmee omgaan? In principe niet zinloos. Men moet niet toestaan dat grote rampen onvoorbereid plaatsvinden. Het nadeel is echter dat de kwesties en voorgestelde oplossingen niet democratisch worden gekozen, maar worden gedicteerd door oligarchen. Onder de naam Clade X vond in mei 2018 (12) in de kamers van Johns Hopkins een “tafeloefening” plaats, dat wil zeggen een strategische manoeuvre in de strijd tegen epidemieën. Dit was een voorbereidende manoeuvre voor de grotere manoeuvre “Event 201” (13), wederom georganiseerd door Johns Hopkins University in samenwerking met het World Economic Forum en de Bill and Melinda Gates Foundation, ditmaal in New York, op 18 oktober 2019.

De manoeuvre Event 201 anticipeert op een bijna beangstigend precieze manier op het huidige SARS/Cov2-drama. Het is gebaseerd op een epidemie die plotseling uitbreekt in de Braziliaanse armoedeggetto’s van de favelas en zich vervolgens snel over de wereld verspreidt. In de loop van anderhalf jaar is de wereld verlamd door de nieuwe mega-epidemische CAPS, die in deze periode 65 miljoen levens eist. De wereldeconomie is na dit drama met elf procent gekrompen. Het lastige aan CAPS: elke week verdubbelt het aantal besmette mensen. En CAPS is vier keer zo dodelijk als de Spaanse griep van 1918. De geïnfecteerden hebben aanvankelijk slechts milde symptomen, maar zijn in dit stadium al in staat hun medemensen te besmetten. En de acute fase kan binnen enkele uren uitbreken. Het virus kan zich al door de lucht verspreiden: “alle mensen zijn besmettelijk!” Er is een hamsteren van goederen. De planken zijn leeg. Er is een worsteling over wie nog wat mag krijgen. Al deze gruwelijke visies worden aan het begin van elke discussieronde in beangstigend realistisch nieuws in de stijl van CNN aan de deelnemers van de manoeuvre gepresenteerd.

Evenement 201 is als het World Economic Forum in Davos: de deelnemers worden uitgekozen door de superrijken. Wij, het gewone volk, mogen echter als toeschouwers toekijken en luisteren naar de geleerde woorden van de hoge heren en dames, dankzij youtube. Het is niet altijd de eerste bewaker van besluitvormers, maar ze zijn allemaal door de eerste adressen gegaan, zoals Rhodes Scholarship of Harvard. Daar vinden we het hoofd van de Amerikaans-Amerikaanse gezondheidsdienst naast Tim Evans van de Wereldbank, Avril Haines, die onder Obama plaatsvervangend CIA-hoofd was en vervolgens plaatsvervangend veiligheidsadviseur in het Witte Huis. Naast ex-minister en stichtingshoofden of prominente bedrijfsjuristen vinden we merkwaardig genoeg ook George Fu Gao. Gao is al enkele jaren de Chief Disease Control Officer van de Volksrepubliek China. Gao heeft lange tijd in Oxford gestudeerd en lesgegeven, en is eigenlijk al lang in het Westen geassimileerd. De regering van de Volksrepubliek China bood hem echter fantastische werkomstandigheden aan in zijn thuisland, en zo werd Gao een soort Chinese minister van Volksgezondheid. Gao voelt zich erg thuis in deze ultra-kapitalistische kring en neemt de macabere scenario’s niet kwalijk. Hoe denkt u dat Gao dit spektakel ziet nu niet Brazilië het uitgangspunt is geworden voor de hierboven geschetste ziekte, maar zijn thuisland China?

Voor de besluitvormers in het panel is de toewijzing belangrijk: wie moet wat en wanneer krijgen? Het is ook belangrijk dat de discussieleiders niet in paniek raken en vooral nepnieuws afweren. Dus waarschijnlijk om nieuws te onderdrukken dat de officiële verhalen durft tegen te spreken. Er kan worden aangenomen dat er een meer discrete afspiegeling is van deze publieke manoeuvre Event 201 met meer topklasse spelers.

Is het toeval dat het huidige coronacatastrofe scenario in de stal van Bill Gates werd voorafgegaan door twee voorbereidende oefeningen die met alarmerende precisie op de gebeurtenissen anticiperen? En wat waren de motieven van de Event 201-directeuren? Eric Toner, internist en meesterbrein van Event 201 (14). maakt duidelijk dat de oefening aan de groene tafel ging over het doorspelen van de economische gevolgen van de pandemie: “Het gaat om de gevolgen voor de economie en de maatschappij.

De epidemie was al bekend in kringen van de geheime dienst voordat de virulentie ervan door het grote publiek werd opgemerkt. Voor de voorzitter van de inlichtingencommissie in de Senaat van Washington, Senator Richard Burr, was men al op de hoogte van de verwoestende gevolgen van de Corona-campagne medio februari voor de economie. Terwijl hij in het openbaar verklaarde dat de epidemie geen gevaar voor de economie vormde, waarschuwde hij zijn sponsors voor toekomstige verkiezingscampagnes in een besloten vergadering dat ze hun aandelen zo snel mogelijk moesten verkopen. Senator Burr gaf het goede voorbeeld (15) en verkocht samen met zijn vrouw zijn eigen aandelen ter waarde van twee miljoen dollar op de beurs.

Nu er steeds meer stemmen opgaan om het buitengewone gevaar van SARS/Cov2 sterk in twijfel te trekken, voeren regeringen over de hele wereld het tempo van de economische en publieke stilleggingen op. Er wordt nu al luidkeels gedacht aan een uitbreiding van de totale (wurging) van het midden- en kleinbedrijf als gevolg van corona die veel verder gaat dan de twee tot vier weken die aan het publiek worden gecommuniceerd. Vijf maanden staan ter discussie, of zelfs anderhalf jaar. Het moet duidelijk zijn dat niet alleen middelgrote bedrijven voor zo’n lange periode op de knieën worden gedwongen. En de Franse president Macron heeft de beschadigde Franse economie al een schadevergoeding van driehonderd miljard euro beloofd, mocht de vertraging van de binnenlandse economie langer duren. De federale regering moet Duitse ondernemers helpen met 600 miljard euro. . Niet alleen de auteur van deze regels vraagt zich waarschijnlijk af waar de natiestaten, die al kniediep in de schulden zitten, het geld vandaan zullen halen. Of je drukt het af of je leent het van de banken. Een Hamburgse nieuwsmagazine heeft het al over een megakrediet van een biljoen voor de zwakkere EU-partners, gefinancierd door een mogelijke “corona bond” (16).

En de Bondsdag besloot tot noodhulp voor de ineenstortende economie. De federale overheid, dus uiteindelijk wij, de belastingbetalers, schenken 156 miljard euro aan noodlijdende KMO’s en bedrijven. Dat was het topnieuws. Bijna geen enkel persorgaan heeft ons laten weten dat in dezelfde 154e zitting van de Bondsdag op 25 maart de wet op de infectiebescherming (IfSG) is gewijzigd. Een belangrijke “prestatie”: de federale minister van Volksgezondheid kan nu een epidemie-noodtoestand afkondigen. Dit betekent dat de Bondsregering zichzelf nu meer bevoegdheden heeft gegeven ten opzichte van de deelstaten (17).

Dat is logisch: we kunnen nu gemakkelijk spreken van een soort “hiërarchie”. Al in 1994 had de toenmalige federale minister van Volksgezondheid Horst Seehofer het Federaal Volksgezondheidsbureau al verpletterd wegens een tragische inzinking (18). De bevoegdheden voor ziektepreventie en -bestrijding zijn overgedragen aan het Robert Koch Instituut. En op dit moment kunnen we, zoals hierboven beschreven, constateren dat het beleid inzake de corona-epidemie wordt doorgegeven van de Gates Foundation aan de Johns Hopkins University en de WHO. Het Robert Koch Instituut verwijst op zijn beurt voortdurend naar de richtlijnen van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), die op haar beurt “aanbevelingen” doet aan de Duitse regering, die echter al zo definitief zijn dat ze als instructies aan de federale overheid lezen. Van daaruit worden de richtlijnen doorgegeven aan de deelstaten en uiteindelijk aan de gezondheidsinstanties in de gemeenschappen. Deze commandostructuur bepaalt de waarneming en de procedure tegen de SARS/Cov2-infectie.

Een grappenmaker die denkt dat het kwaadaardig is…

Overigens: de uitreisverboden die door de federale overheid en vervolgens door de deelstaatregeringen en gemeenten worden uitgevaardigd, zijn illegaal! Ik werd me hiervan bewust door een video van Gerhard Wisnewski. Wisnewski doet de relatief eenvoudige poging om de Beierse “Tijdelijke avondklok ter gelegenheid van de Corona-epidemie”, die Söder hierboven presenteerde, te vergelijken met de wet op de infectiebescherming. Voor de avondklok in Beieren, maar ook in Saksen en Saarland, rechtvaardigen de uitgebreide avondklok voor gewone burgers in hun deelstaat met § 28 van de IfSG … En de verbazingwekkende bevinding: de opsluiting in het IfSG verwijst naar personen die in ernstige mate geïnfecteerd zijn. Dit zijn mensen met acute mazelen, de “longpest” of “hemorragische” symptomen. Maar niet aan normaal gezonde, niet-besmette personen. De formulering van het IfSG, die zojuist door de Bondsdag is herzien, geeft niet zo’n brede interpretatie. De Vereniging voor Burgerlijke Vrijheden formuleert (19) de illegale acties van de federale, staats- en lokale overheden op een nogal elegante maar duidelijke manier: “Voor een algemene avondklok die de hele bevolking treft en mensen verbiedt om hun huis of appartement te verlaten, is er tot nu toe geen expliciete wettelijke basis voor toestemming.

Het Corona-verhaal komt als een schok voor ons allemaal. In onze meest bizarre dromen hadden we nooit zo’n gekke oplegging verwacht in het kielzog van een pandemie als de avondklok en gedwongen winkelsluitingen. Terwijl zelfs het prestigieuze Robert Koch Instituut het sterftecijfer voor SARS/Cov2 nu heeft verlaagd tot 0,3%, en het aantal mensen dat het schandaalvirus draagt nog niet eens 17.000 heeft bereikt (van de 80 miljoen Duitse burgers), wordt de gebeurtenis steeds verdachter.

Het zal wat tijd kosten om meer gegevens te verzamelen om een duidelijk beeld te krijgen of SARS/Cov2 een gevaarlijke epidemie is of een gigantische productie, om op de achtergrond van een dergelijke fase opnieuw een schaamteloze aanval op publieke middelen uit te voeren, zoals is gebeurd tijdens de zogenaamde Duitse hereniging, waarbij de activa van de Duitse solidariteitsgemeenschap door financiële boeven werden geplunderd met in totaal ongeveer een kwart triljoen euro. Nogmaals, ik raad het lezen van Naomi Klein’s baanbrekende boek Die Schock-Strategie aan. De auteur heeft veel casestudy’s verstrekt waarin geïnteresseerde financiële kringen en investeerders natuurrampen hebben uitgebuit om overheidsactiva in particuliere handen te geven.

We zijn nu ontelbare keren massaal geplunderd door schokmanoeuvres. Het is de hoogste tijd om de mechanismen van deze vijandige overnamemanoeuvres te analyseren en vervolgens passende tegenmaatregelen te nemen. Dankzij de nieuw opkomende alternatieve media is er deze keer een kans om collectieve leerprocessen sneller te realiseren dan bij eerdere schokkende gebeurtenissen, zoals de Duitse eenwording of de echo’s van 9/11.

De superrijken hebben ons de oorlog verklaard. In voor- en tegenspoed zullen we adequaat moeten reageren.

Bronnen: