Home
>
Archiv
>
KenFM International
>
Nederlands
>
Corona Onderzoekscommissie – Deel 1 | Door Jochen Mitschka

Corona Onderzoekscommissie – Deel 1 | Door Jochen Mitschka

Veröffentlicht am: 3. August 2020 | Anzahl Kommentare: noch keine

Belediging van royalty’s of noodzakelijk proces?

Een standpunt van Jochen Mitschka.

Mijn oproep voor een “tribunaal” of buitenparlementaire onderzoekscommissie (1) werd van YouTube verwijderd. Citaat: aangezien “het voordeel van sociale distantie of zelfisolatie expliciet in twijfel wordt getrokken volgens de aanbevelingen van de WHO of de lokale gezondheidsautoriteiten. (2) De WHO had het land Zweden echter uitdrukkelijk geprezen, hoewel het geen volledige lockdown afdwong en de grondrechten niet opschortte. Dus eigenlijk is alleen het deel “lokale gezondheidsautoriteiten” mogelijk als reden. Dus als een YouTube-post wordt verwijderd met verwijzing naar een “lokale gezondheidsinstantie”, kan men het niet echt iets anders noemen dan CENSURE.

De post riep niet op tot “verzet” en riep ook niet op tot gedrag dat in strijd is met legitieme of andere wetten. Er werd alleen maar gevraagd om een publieke controle op het optreden van de regering, die dit dus moet rechtvaardigen.

Als de staat, of zijn uitvoerende organen in de vorm van particuliere ondernemingen, ermee wegkomt, betekent dit dat elke vorm van verhoor van overheidsmaatregelen binnenkort in gevaar komt. Het is immers niet alleen in het geval van een pandemie dat sociaal “gevaarlijk” gedrag kan optreden. Neem bijvoorbeeld de discussie over migratie, waar het migratiepact al een duidelijke definitie geeft van gedrag ten nadele van de vrijheid van meningsuiting (3).

Gelukkig zijn er echter duizenden mensen die eisen dat de regering verantwoordelijk wordt gesteld voor haar daden. En sommigen van hen hebben een extraparlementaire corona-commissie van onderzoek (4) opgericht en hebben al verschillende hoorzittingen gehouden. Hier zijn enkele inzichten in de bevindingen, alleen al van de eerste hoorzitting. Hoe kan men vier uur lang verklaringen van een absolute insider samenvatten die in het kader van de Raad van Europa al een wereldwijde corruptiezaak aan het licht heeft gebracht?

Leren van de onderzoekscommissie voor de Mexicaanse griep (1)

De eerste sessie bestond in eerste instantie uit een interview met Dr. Wolfgang Wodarg, die verslag deed van zijn ervaringen met een soortgelijk “pandemisch” incident in het geval van de Mexicaanse griep in 2009. Na de introductie van de persoon (pneumoloog, internist, arts voor volksgezondheid en milieuhygiëne, voormalig hoofd van een volksgezondheidsafdeling, lid van de Duitse Bondsdag 1994-2009, initiatiefnemer en spreker van de Enquete Commissie “Ethiek en Recht van de Moderne Geneeskunde”, universitair docent, auteur, 2009-2010 initiatiefnemer van het onderzoek van de Raad van Europa naar H1N1 “Fake Pandemic”).

Aan het begin van zijn verslag noemde hij de vogelgriep in 2005, toen de WHO had gemeld dat er veel mensen zouden sterven. Dit is niet gebeurd, aangezien er sinds 2005 bijna duizend doden zijn gevallen. Hij had destijds getwijfeld aan deze verklaring, was naar Genève gegaan en sprak met de verantwoordelijke van de WHO, de heer Klaus Stöhr. In antwoord op de vragen van Wodarg kreeg hij een ‘promotie’-cd voor Tamiflu. Er stond in dat de vogelgriep zeer gevaarlijk was en dat de remedie zou helpen. Kort daarna kwam de heer Stoehr bij de vaccinatieafdeling van Novartis.

Het varkensgriepvirus

In 2009 werd in april aangekondigd dat er een nieuwe griepvariant was, H1N1. Het influenzavirus is het enige virus dat door de vaccinindustrie intensief wordt gecontroleerd, omdat zij jaarlijks aanpassingen van het vaccin moeten organiseren. Omdat er op dat moment geen vaccin was voor de andere virustypen, werden ze nauwelijks gecontroleerd.

Wodarg meldde vervolgens de eerste 400 gevallen, die veel opwinding veroorzaakten en tot radioverslagen leidden. Dit werd getriggerd door een persoon die een adviseur van de WHO was, evenals de Britse regering. Ze werkte ook voor het “Imperial College”. Deze persoon, professor Neil Ferguson, deed in een krant verslag van passagiers die vanaf Mexico City Airport over de hele wereld vlogen. Hij creëerde daaruit een scenario van hoe de ziekte zich over de hele wereld zou verspreiden.

Omdat Wodarg uit zijn professionele ervaring wist dat niemand geïnteresseerd was in een virusepidemie in een stad met 10.000 zieke mensen, vroeg hij zich af waarom 400 mensen zo’n opschudding veroorzaakten dat het zelfs een probleem werd bij de WHO. De R-factor werd toen door de WHO vastgesteld op 3-4, wat verklaarde dat het virus zich snel zou verspreiden. Wodarg had toen overlegd met een collega in Australië, omdat seizoensgebonden virusziekten daar eerder voorkomen dan in Europa. Deze laatste meldde dat het virus/griepseizoen vrij normaal was geweest en al aan het dalen was.

Terwijl enkele honderdduizenden mensen sterven tijdens een normaal virusseizoen, was het aantal sterfgevallen door de Mexicaanse griep slechts 15.000, wat betekent dat de Mexicaanse griep veel minder gevaarlijk was dan de andere gewone griepvirussen. In Duitsland waren ongeveer 255 sterfgevallen in verband gebracht met de Mexicaanse griep.

Bij het onderzoek naar de reden waarom de WHO in zo’n paniek had gereageerd, met veel speciale bijeenkomsten en waarschuwingen en steeds vaker voorkomende tests, wat natuurlijk betekende dat de stijgende testcijfers ook een toename van het aantal infecties betekenden, kwam Wodarg een bedrijf tegen met de naam Veratect uit Mexico. Dit bedrijf was door Mexico gereisd om zaken te verzamelen en het CDC, de autoriteit die verantwoordelijk is voor epidemieën in de VS, had in samenwerking met de media aan de alarmbel getrokken.

Wodarg merkte op dat er al een patroon was waargenomen in SARS 2002-2003, vervolgens in de vogelgriep en ten slotte in de Mexicaanse griep. Bij de WHO zijn uitgebreide plannen gemaakt om te reageren op een wereldwijde besmettingsgolf. In dit verband zijn contracten gesloten. De Duitse regering had ook dergelijke contracten met de vaccinindustrie gesloten. In alle contracten, die in Duitsland geheim waren, waren er voorwaarden, bijvoorbeeld wanneer ze zouden worden geactiveerd. De WHO had aanbevolen deze contracten te sluiten. Novartis en Glaxo in Duitsland hadden toen overeenkomstige aanbiedingen gedaan. Zij ontwikkelden een “mock-up” vaccin waarin alleen de jaarlijks gewijzigde virussen moesten worden ingebracht.

Polen had geen contracten gesloten. De Poolse minister van Volksgezondheid, een arts voor de volksgezondheid, had toen bij navraag verklaard dat een dergelijk contract niet was aangegeven. De details van de redenering zijn te vinden in de notulen van de onderzoekscommissie van de Raad van Europa, die de overduidelijke “varkensgriep”-fraude na de “pandemie” heeft onderzocht. Nadat het schandaal aan het licht was gekomen, was Polen toen het enige land dat zonder eigen schandaal is gebleven.

Twee van de geheime verdragen, het verdrag van de vaccinatie-industrie met Frankrijk en met Duitsland, waren uitgelekt door klokkenluiders. Ze waren bijna identiek. Zij bepaalden bijvoorbeeld dat de vaccins in bulkverpakkingen moesten worden geleverd, die vervolgens door de gezondheidsautoriteiten moesten worden gescheiden. Er werd ook afgesproken dat de staten op voorhand zouden investeren. De bedrijven ontvingen twee-cijferige (en drie-cijferige) miljoen euro om fabrieken te bouwen.

Sanofi, de partner van de Franse staat, had een vaccinfabriek in Mexico geopend. Dat was vlak voordat de eerste alarmen de wereld rond gingen. De Franse staat had daar 100 miljoen euro geïnvesteerd in de aanloop naar een verwachte pandemie voor de vaccinindustrie. In Duitsland hadden Novartis en Glaxo subsidies ontvangen om vaccinfabrieken te bouwen.

In het Duitse contract staat in punt zeven dat het contract in gang moest worden gezet door de aankondiging van een influenzapandemie door de WHO toen niveau zes werd bereikt en het relevante virustype werd geïdentificeerd en aangekondigd. De WHO was dus als het ware de cruciale organisatie voor de vaccinindustrie. Als de pandemie werd uitgeroepen, zou het vaccin worden geproduceerd en zouden de staten verplicht zijn te betalen.

Opgemerkt moet worden dat er sinds de oorlog geen pandemie is uitgeroepen. Maar toen gebeurde het volgende: In mei van dat jaar, toen de Mexicaanse griep de eerste grote multi-miljard dollar deal voor de vaccinindustrie werd, veranderde de WHO de definitie van een pandemie. Wodarg legde uit hoe Tom Jefferson, een epidemioloog uit Rome die gespecialiseerd is in griep, had uitgewerkt wat er was gebeurd voor de latere onderzoekscommissie van de Raad van Europa. De WHO had plotseling de voorwaarde “enorm aantal doden en zieken” uit de definitie van een pandemie geschrapt. Voorheen was de definitie gebaseerd op twee pijlers: 1. het moest een besmettelijke ziekte zijn die zich over de hele wereld verspreidde 2. het moest een ziekte zijn die tot een groot aantal ernstige gevallen en sterfgevallen heeft geleid. Maar nu viel punt 2 plotseling weg.

In feite waren de griepgolven in de jaren na de Tweede Wereldoorlog steeds meer afgevlakt. (Uitzonderingen daargelaten.) Maar na de wijziging van de criteria werd de eerste pandemie zeer snel afgekondigd, wat vervolgens een van de zwakste griepgolven van de naoorlogse periode bleek te zijn. De WHO heeft nooit uitgelegd waarom de definitie is gewijzigd. Dit zou volgens Wodarg betekenen dat vrijwel elke griepgolf, die zich zoals gebruikelijk wereldwijd verspreidt, een pandemie kan worden. Hierdoor zouden de (geheime) contracten met de farmaceutische industrie in de toekomst elk jaar worden geactiveerd.

Wodarg meldde toen hoe elf jaar geleden de minister van Volksgezondheid van de SPD-parlementaire groep, voordat de leden van de SPD-parlementaire groep werden ontslagen in campagneverlof, zei dat ze tijdens de verkiezingscampagne konden zeggen dat de regering vaccins had aangeschaft. De pandemie zou geen kwaad kunnen, er zouden vaccins zijn voor iedereen. Wodarg had de pandemie als nep beschouwd en had dit al gepubliceerd. Hij had ook kritiek op het feit dat een nieuw productieproces het risico op kanker niet voldoende zou hebben onderzocht. Toen hij in de groep probeerde te spreken om bezwaar te maken, werd hij genegeerd.

Glaxo, de tweede fabrikant, had een andere techniek ontwikkeld, die net zo gebrekkig was getest, en vervolgens leidde tot een golf van narcolepsie, zoals we nu weten.

De vaccinatie-industrie heeft het grote voordeel dat in Duitsland de schade die ontstaat door vaccinatie na een aanbeveling van de overheid door de staat wordt gedekt, en niet door de fabrikant van de vaccins. Dit betekent dat de winsten worden geprivatiseerd en de risico’s worden gesocialiseerd. Waarbij het moeilijk te herkennen is als vaccinatieschade. Wodarg meldde toen ook dat er in Zweden bijvoorbeeld twee keer zoveel vaccinatieschade werd gemeld als in Duitsland, en schrijft dit toe aan het rapportagesysteem, niet aan de betere weerstand van de Duitsers.

In Frankrijk was er een parlementair onderzoek geweest, waarbij Wodarg ook had getuigd dat in Japan het varkensgriepschandaal een groot schandaal was geweest, alleen in Duitsland was het stilzwijgen over het geheel genomen in stand gehouden.

Wodarg meldde vervolgens hoe hij na de uitbraak van de Mexicaanse griep door Transparency International werd gevraagd om de corruptie in de context verder te onderzoeken en hij werd hoofd van de afdeling Gezondheidssystemen. (Later, in de Corona zaak, werden zijn argumenten niet gevolgd en werd zijn lidmaatschap geschorst). In dit verband zag hij wat er na de pandemie met het vaccin is gebeurd en het bleek een vervalsing te zijn. De vaccins moesten dan later worden vernietigd onder de verantwoordelijkheid van de deelstaten voor veel belastinggeld.

Tamiflu was op dat moment ook al gekocht. Het bedrijf, waarin Donald Rumsfeld een leidende positie bekleedde, verkocht enorme hoeveelheden aan de Amerikaanse staat nadat Rumsfeld zich bij de regering van Bush had aangesloten. Als gevolg daarvan kochten andere staten ook voorraden van het geneesmiddel, maar gelukkig werd het nooit op grote schaal gebruikt. Er waren grote problemen met het bewijs van de effectiviteit. Toen, na een lang proces, het geheime wetenschappelijke werk dat tot goedkeuring had geleid eindelijk werd vrijgegeven, werd het duidelijk dat het medicijn meer kans had om meer kwaad dan goed te doen.

Terwijl er in Duitsland nauwelijks reacties waren, meldde Wodarg, stond de Raad van Europa veel meer open voor het schandaal met de Mexicaanse griep. Er werden hoorzittingen georganiseerd, die vervolgens tot een verslag leidden. Zo had de Raad van Europa eerst de geheime gevangenissen van de VS blootgelegd en geleid tot de sluiting ervan, en vervolgens was de Raad van Europa in het geval van de Mexicaanse griep de enige grote organisatie die het schandaal van de Mexicaanse griep oploste.

Zo werd bijvoorbeeld uitgelegd hoe de pandemie door de WHO werd uitgeroepen door deskundigen wier namen niet publiekelijk bekend waren. Daarom kon de vervolging van een mogelijke verdenking van corruptie natuurlijk niet plaatsvinden. Toen de namen langzaam uitlekten, werd duidelijk welke sterke banden er waren met de farmaceutische industrie.

Het is nu ook duidelijk geworden dat de WHO sinds de jaren negentig van de vorige eeuw ondergefinancierd is. Op verzoek van de secretaris-generaal van de WHO is het bedrijfsleven toen steeds meer financieel betrokken geraakt bij de WHO. In de tussentijd wordt 80% van de WHO gefinancierd met geoormerkte middelen. Deze komen vaak niet rechtstreeks van farmaceutische bedrijven, legde Wodarg uit. Veel geld is afkomstig van stichtingen en ook als geoormerkte middelen van afzonderlijke staten. En dergelijke staatsmiddelen worden vaak gevormd door economische belangen en worden door de binnenlandse industrie via de staten naar de WHO getransporteerd.

De geschiedenis van de analysemethode

Wodarg legt dan uit hoe de testmethode tot stand is gekomen. Waar vroeger virussen werden gekweekt, werden nu gencomponenten in de computer vergeleken met bekende gencomponenten van andere virussen en werden speciale kenmerken ontdekt. Dit leidde in januari tot een test in het Charité-ziekenhuis in Berlijn, die vervolgens aan de WHO ter beschikking werd gesteld.

“Deze tests geven iets aan dat geassocieerd wordt met een ziekte.” Dus Wodarg. Maar deze tests zouden niet geschikt zijn om iets te zeggen over ziekten. Ze konden zelfs niets zeggen over infecties. De test detecteert delen van een bekend groot molecuul of een keten van moleculen. Het is nu vrij duidelijk geworden dat de test om een aantal redenen vaak vals-positief kan zijn. Het kan zijn dat fracties van moleculen worden gedetecteerd uit vroegere infecties, of, zoals verdacht in het geval van slachthuisrapporten, de coronavirussen waarvan bekend is dat ze aanwezig zijn bij slachtdieren, of delen van hun moleculen, kunnen de test hebben doen reageren.

De testmethode, die volgens de WHO-specificaties oorspronkelijk bedoeld was om te worden gebruikt, tikt op twee verschillende plaatsen van de moleculaire structuur van het virus. Deze bevatten een niet-specifiek gen dat bij veel virussen positief is. Daarom had Prof. Dorsten er ook op gewezen dat de test ook positief zou kunnen zijn voor SARS-virussen die in Europa voorkomen. Daarom moet een tweede test worden uitgevoerd, die het Wuhan-virus specifieker kan detecteren. Later adviseerde de WHO dat het belangrijk was om elk geval te vinden en daarom zou het voldoende zijn om alleen de niet-specifieke test uit te voeren. Maar dit betekent dat de verklaring van een infectie niet meer wordt gegeven.

Wodarg legt uit hoe het in het district Vogelsberg correct is gegaan. 14 tests waren positief. Vervolgens werd daar opnieuw een specifieke test uitgevoerd. Vervolgens werd vastgesteld dat alle 14 tests negatief waren. Wodarg wees er toen ook op dat in verschillende gevallen de tests al besmet waren.

In antwoord op vragen legde Wodarg uit dat hij in februari had verklaard dat als er geen tests waren, er geen bijzonderheden zouden worden opgemerkt. En dit zou bevestigd zijn op de dag van de hoorzitting. De coronavirussen zouden zijn overgegaan als een milde influenzavirusziekte. Het zou een griepepidemie zijn geweest die veel kleiner is dan die van twee jaar geleden. Er zouden dit jaar ook sterfgevallen zijn geweest als gevolg van de griep, maar men zou altijd naar corona hebben gezocht, zodat deze sterfgevallen in geen enkele griepstatistiek zouden zijn opgenomen. Uit eerdere studies van kinderartsen zou zijn gebleken dat coronavirussen (voordat ze in 2020 beroemd werden) al in ongeveer 10% van de gevallen aanwezig waren, maar dat ze vaak samen met influenzavirussen voorkwamen. Als iemand een longontsteking had, konden er meestal verschillende soorten virussen worden opgespoord. Van de honderd bekende virussen werden er natuurlijk slechts zeven of acht gezocht, en coronavirussen werden in meer dan de helft van de gevallen “gesocialiseerd” met andere virussen. In de tussentijd wordt dit niet meer onderzocht, er wordt alleen nog naar coronavirussen gezocht.

De resultaten van de Hamburgse patholoog, Prof. Püschel, werden vervolgens kort besproken. Püschel had vastgesteld dat alle onderzochte slachtoffers van Covid 19 oud en ver boven hun levensverwachting uitkwamen, verschillende reeds bestaande aandoeningen hadden en niet door het coronavirus, maar door hun reeds bestaande aandoeningen waren gestorven.

Duitsland doet het zo goed, vanwege Shut-Down, zie USA of Bergamo.

Op de vraag hoe uit te leggen waarom er zo weinig “slachtoffers” zijn in Duitsland in vergelijking met de VS of Bergamo, legde Wodarg uit dat men eerst moet zien hoe de diagnose wordt gesteld. In de VS was COVID-19 belangrijk, en ziekenhuizen in de VS ontvangen 20% meer voor elke patiënt die COVID-19 positief was. Ziekenhuizen kregen ook grote extra betalingen voor patiënten op de intensive care. Voor een eenvoudige longontsteking met Covid-19, maar zonder de behandeling op de intensive care, zou het ongeveer 8.000 dollar zijn geweest, met de intensive care ongeveer 30.000 dollar.

Ze keken bijvoorbeeld niet naar het lichaamsgewicht, maar naar raskenmerken en zo waren er veel zwarten of Hispanics onder de slachtoffers. Hoewel er een groot probleem is met overgewicht in de VS, en dit bekend staat als een risicofactor voor COVID-19, werd deze factor niet statistisch geregistreerd.

In de VS is de meest voorkomende reden voor een familiefaillissement de onbetaalbare doktersrekening. Veel mensen gaan helemaal niet naar de dokter uit angst voor de kosten, hoewel er weer verschillen zijn tussen stad en land.

Een van de bezwaren was dat meer dan een miljoen Amerikaanse burgers hun ziektekostenverzekering hadden moeten verliezen als gevolg van COVID-19. Wat de New York Times bevestigde (2). Daar spreekt men van 5 miljoen Amerikanen die hun verzekeringsdekking verloren, andere instituten spreken van 27 miljoen. 3) Meestal was het verlies van banen als gevolg van de Corona-crisis de reden].

Wodarg wilde echter niet zijn definitieve mening geven over de situatie in de VS, maar legde uit dat er daar aanvankelijk een hydroxychloroquine hype was geweest. Met het wijdverbreide gebruik van dit geneesmiddel, dat eigenlijk niet is goedgekeurd voor de indicatie, zou er geen aandacht zijn besteed aan het feit dat vooral mensen met wortels in zuidelijke landen een tekort hebben van maximaal 20% van een bepaald enzym (favisme). Als ze HCQ hebben gekregen, is dit levensbedreigend. Deze gebrekkige behandeling zou ook kunnen verklaren waarom er bovengemiddeld veel slachtoffers waren onder zwarten en Hispanics. En de gevolgen van HCQ toediening aan mensen met een voorkeur zijn precies dezelfde als die welke beschreven zijn als gevolg van COVID-19, namelijk acute kortademigheid en microtrombosen in de longen!

Als een patholoog alleen een autopsie op het lichaam uitvoert zonder de exacte medicatie te kennen, zou het voor hem onmogelijk zijn om te zien wat de oorzaak is van de longveranderingen.

Meer dan 2000 klinische studies hadden het gebruik van HCQ beschreven, maar toen ze werden onderzocht op bewijs van enzyme-woonheid of favisme, werd er bewijs gevonden in minder dan 100 studies. Wat erop kan wijzen dat de artsen het medicijn hebben gebruikt zonder rekening te houden met vriendjespolitiek. Het had in de uitsluitingscriteria moeten worden vermeld!

Hoe verklaart Dr. Wodarg de hoge sterfte in Bergamo? Wodarg wees erop dat hij alleen maar kon verwijzen naar rapporten, niets was er zelf geweest. Hij wees erop dat er in de winter van 2017 en 2018 soortgelijke paniekverslagen zijn geweest. Luchtvervuiling en vergrijzing waren de belangrijkste redenen die destijds werden genoemd. Vervolgens vermeldde hij dat er in Italië, net als in Duitsland, een gebrek is aan geschoolde verpleegkundigen. In Italië is het gebruikelijk dat veel verpleegkundigen uit het buitenland worden binnengebracht. Deze komen meestal uit Europese lagelonenlanden. Toen de paniekberichten in maart begonnen, zouden velen naar huis zijn gegaan omdat ze bang waren dat de grens zou sluiten. Als gevolg daarvan moesten veel mensen die anders niet in het ziekenhuis zouden zijn opgenomen, plotseling naar het ziekenhuis gaan vanwege het gebrek aan zorg.

Natuurlijk, wanneer een 80-jarige persoon naar een ziekenhuis komt, en dit in een “pandemische” situatie, zal hij of zij sneller ziek worden met COVID-19 of als ziek worden beschouwd. Een Italiaanse studie heeft ook aangetoond dat slechts een zeer klein percentage van de overledenen niet stierf als gevolg van of door COVID-19, maar alleen positief testte, terwijl degenen die stierven als gevolg van leeftijd of eerdere ziekte. Bovendien zouden er in het begin veel gevallen zijn geweest van een onjuiste behandeling met verdoving en ventilatie. Vandaag de dag weten we dat ventilatie een doodsoorzaak kan zijn bij 80-jarigen.

Vervolgens wees de commissie erop dat Italiaanse wetenschappers zich hadden gemeld en dat hierover een aparte hoorzitting zou worden gehouden.

Wodarg deed vervolgens verslag van de influenza-werkgroep, die bestond uit ongeveer 200 artsen die zich hadden gespecialiseerd in het bepalen welke van de ongeveer 7 soorten virussen weer in beweging waren. Dat betekent dat hier mensen werden onderzocht die al aan een luchtwegaandoening lijden en daarom naar een dokter gaan. In maart heeft ze ook het coronavirus opgepikt. Daarbij ontdekten ze dat er veel meer ziekten van het influenzavirus waren dan de COVID-19 ziekten. In de deelnemende praktijken en routinemonsters zijn vanaf oktober 2019 in totaal 18.000 griepgevallen aangetroffen. Daarentegen werden slechts 13 gevallen met coronavirus gevonden uit de tijd dat de zoektocht begon in maart. Dit zou ongeveer dezelfde orde van grootte zijn als die van een onderzoek in Glasgow.

Binnenkort

Dit was de beschrijving van de eerste twee van vier video’s van de eerste hoorzitting. In de tweede video van de hoorzitting werd intensief gediscussieerd over de nieuwe vaccins. Maar dit wordt besproken in deel 2 van deze serie.

Natuurlijk is dit een eenzijdige presentatie van de Corona-crisis. Maar de Duitse regering heeft helaas geweigerd een open discussie te voeren. Er is geen openbaar debat tussen wetenschappers die de Duitse regering steunen en degenen die twijfelen aan de geschiktheid van de maatregelen. In dit opzicht zal er waarschijnlijk niemand op deze hoorzittingen aanwezig zijn die zich verwaardigt om het standpunt van de federale regering te vertegenwoordigen.

Deel 2 volgt binnenkort met de rest van de eerste commissiehoorzitting.

Blijf bij de les.

Bronnen: