Home
>
Archiv
>
KenFM International
>
Nederlands
>
De coronavirus pandemie. Stervend, maar niet overal

De coronavirus pandemie. Stervend, maar niet overal

Veröffentlicht am: 13. März 2020 | Anzahl Kommentare: noch keine

Noot van de redactie: De tekst is opgenomen op de ochtend van 09.03 uur. In de loop van de dag vonden de eerste coronadoden in Duitsland plaats…

Wat is het belang van de werkelijkheid? Het belangrijkste is om de schijn op te houden. De Bondsrepubliek Duitsland volgt dit motto ook in de Corona-affaire.

Dagmar Henn’s positie.

Als je kijkt naar de wereldkaart (1) van de John Hopkins University, die de huidige wereldwijde verspreiding van het COVID-19 virus vastlegt, is één ding opvallend. In alle landen waar een aanzienlijk aantal infecties voorkomt, zijn er ook sterfgevallen. Op één na: Duitsland. Hoewel het aantal bevestigde infecties daar al op 937 ligt (vanaf 08.03 uur), worden er geen sterfgevallen gemeld.

Is dat mogelijk? Nee, dat is niet mogelijk. Als we de overeenkomstige cijfers van de buurlanden ter vergelijking nemen, zou het resultaat ergens tussen tien en 34 liggen, maar geenszins nul. Aangezien er meer mensen op hoge leeftijd (2) in Duitsland wonen dan in Spanje of Italië, zou het aantal ernstige tot dodelijke gevallen van COVID-19 ook hoger moeten zijn.

Het heeft nog niemand gestoord. Dit is een teken van een ernstige disfunctionaliteit van de media – deze aberratie is zo opvallend, je struikelt erover zodra je naar de betreffende website gaat, en iedereen gaat er naartoe.

De vraag zou op ieders lippen moeten liggen: waar zijn de Duitse doden naartoe aan het verdwijnen? Is de slogan weer eens uitgesproken om de bevolking niet te alarmeren met onnodige informatie? Of – en dit is de meest waarschijnlijke verklaring – was er uit voorzorg nooit iemand die keek?

Het is een bijzondere prestatie om voor COVID-19 niet uitgebreid te testen in Duitsland. De test wordt immers in Berlijn (3) geproduceerd en van daaruit over de hele wereld verstuurd. Maar het web (en zelfs de reguliere pers in dit geval) staat vol met berichten over mislukte pogingen om getest te worden; zorgverzekeraars betalen alleen voor de test als er zowel een reis naar een hoog risicogebied als symptomen zijn, en anders zullen ze waarschijnlijk twee- of driehonderd euro in rekening brengen voor een test die, volgens de fabrikant, ‘niet meer dan tien euro inclusief laboratoriumwerk zal kosten’. Het hoeft niet te verbazen dat er een deal wordt gesloten. Het zou echter de taak van een echte federale minister van Volksgezondheid zijn om ervoor te zorgen dat de tests hun functie kunnen vervullen.

Hun functie ligt in de preventie – alleen als de tests zo uitgebreid mogelijk worden uitgevoerd, kan de huidige verspreiding van het virus worden geïdentificeerd en kan de verdere verspreiding van het virus door passende maatregelen worden bemoeilijkt. Hoe minder energie er wordt besteed aan het vroegtijdig opsporen van de vectoren, hoe ernstiger de maatregelen zijn die later nog effectief kunnen zijn.

En nee, het kwaad vereist geen kwade bedoelingen. Natuurlijk levert de heer Spahn de prestatie die van hem verwacht mag worden – warme lucht afscheiden en een goed woordje voor de bestaande situatie doen – maar er zijn zoveel problemen met elkaar verweven dat men daarna, dus over een of twee jaar, als de eerste golf tenminste voorbij is, bezig moet zijn met veel opruimen, maar nu kan men alleen maar stellen dat een kapotte machine niet meer loopt na een klap met de vinger. De echte beslissingsbevoegdheid ligt, zoals de minister van Volksgezondheid wijselijk niet zegt, bij de gezondheidsautoriteiten.

Ze worden gefinancierd door de lokale autoriteiten, wat zich in grote delen van het land eenvoudigweg vertaalt in onderbezetting en onderfinanciering; er zit op een van de twee plaatsen een wanhopige volksgezondheidsbeambte, omdat er voor de tweede plaats niemand te vinden is, die op de een of andere manier probeert de vooronderzoeken op school, de gezondheidsonderzoeken voor de horeca en alle andere officiële medische zaken zoals een eventuele tbc-screening te krijgen en die er nu ook nog eens voor moet zorgen dat alles soepel verloopt met Corona?

Meer nog, moet er plotseling worden ingegrepen in de procedures, moeten scholen bijvoorbeeld worden gesloten, moeten districten worden verzegeld, moeten massaproeven worden besteld? De voorwaarden hiervoor zijn uiterst ongunstig. Het feit dat het zwaartepunt van de tot nu toe bekende infecties met NRW ligt in de federale staat van alle plaatsen, waar een bijzonder groot aantal gemeenten onder gedwongen bestuur staat, d.w.z. men moet uitgaan van een bijzonder slechte financiële situatie op het laagste niveau, maakt de situatie er niet gunstiger op.

Overigens zijn het ook de gezondheidsautoriteiten die autopsies (4) moeten laten uitvoeren om vast te stellen of de ene of de andere aan COVID-19 is overleden. Zonder bevel worden er geen lijkschouwingen uitgevoerd. De overledene zal ergens aan gestorven zijn. In Duitsland ziet men dit in het algemeen duidelijk belangrijker dan in de buurlanden. Waarom zou het coronavirus van alle dingen deze gewoonten veranderen?

Jens Berger heeft de gevolgen van de privatisering van de gezondheidszorg in dit verband op 2 maart al uitvoerig beschreven op de bezinningspagina’s (5). Maar er zijn nog veel meer aspecten die in dit verband voor enige vreugde zouden moeten zorgen.

Heb je wel eens nagedacht over de situatie op het gebied van voedselveiligheid? Tuurlijk, op dit moment hebben supermarkten alleen problemen met pasta en toiletpapier (6), en wat er gebeurt is eigenlijk maar een klein beetje redelijke voorraadvorming, maar – vier vijfde van het plantaardige voedsel wordt geïmporteerd. Nu heeft de EU op het verkeerde, vroege moment aangedrongen op open grenzen, zodat A.M. geen schade oploopt (in wiens belang een sluiting van de grenzen in geen geval in een positieve context mag worden gebracht), maar als je nog twee of drie weken toevoegt aan de Italiaanse en nu ook de Duitse ontwikkeling, dan zijn gesloten grenzen gewoon het gevolg van het feit dat al het verkeer zo veel mogelijk wordt stilgelegd. Waar komen ze dan vandaan, de vier vijfde? Aardappelen in plaats van pasta?

Een van de geheimen waarom deze uitgebreide quarantaines in China afdwingbaar waren, was dat niemand er alleen voor stond. Er waren vrijwilligers in de wijken om ervoor te zorgen dat iedereen eten had en verzorgd werd.

En hoe zit het met dit? Wie zou zelfs weten op welke verdieping oma woont, wie haar eigen boodschappen niet meer kan doen, of wie van de buren het zich eenvoudigweg niet kan veroorloven om voedsel in te slaan en dus zeer snel tekorten zou krijgen als het ergste zou gebeuren? Een verstandige regering zou op de winkeltrend van de afgelopen twee weken hebben gereageerd door alleenstaande ouders en andere arme mensen te vragen iets mee te nemen.

Een sluiting van alle plaatsen waar mensen in groten getale samenkomen zou ook een sluiting van de schoolborden inhouden – hoe zouden ze worden vervangen? Maar dat zou een publieke discussie over armoede vereisen, wat, zoals we weten, niet mogelijk is omdat echte problemen niet worden besproken. We blijven dus zitten met toespraken over het niet in paniek raken, en bezweringen dat alles zo goed is, dat er niets kan gebeuren, en zelfs niet die oproepen die nodig en haalbaar zijn om de gevolgen van de ongelijkheid te verzachten.

Natuurlijk weet de Duitse regering dat de helft van de gepensioneerden die minder dan 800 euro per maand hebben, net zo min in staat zijn om voorraden op te bouwen als alleenstaande ouders en andere Hartz4-slachtoffers. Het weet waarschijnlijk beter dan de betrokkenen hoe dit onder bepaalde omstandigheden zeer snel kan omslaan in echte ontberingen; de aanvoerlijnen hoeven alleen maar meer verstoord te worden, nog niet doorgesneden. Maar ook hier is er geen reactie.

Er is zelfs het werkwoord ‘op te merken’ (7) voor het beantwoorden van problemen door niets te doen. Men is geneigd zich voor te stellen dat de heer Spahn zich in zijn handen wrijft (natuurlijk goed gedesinfecteerd), aangezien er, als het virus zich ongehinderd zou verspreiden, een aanzienlijk aantal gepensioneerden zou moeten sterven, wat zowel de pensioenfondsen als de woningmarkt zou kunnen ontlasten, gewoon door te wachten… Nee, op zijn laatst sinds de genereuze uitnodiging aan de hele wereld om op Duitse parkbanken te leven, is er geen cynisme meer, wat ik me niet kan voorstellen in deze staf, maar een restje menselijk mededogen of vrij regelmatig verantwoordelijkheidsgevoel moet ergens zijn…

Volgens berekeningen (8 ) die op het net circuleren, zou het Italiaanse gezondheidsstelsel in twee weken tijd ineenstorten als de huidige trend zich voortzet. De Duitse ontwikkeling volgt vrijwel wekelijks de Italiaanse. Als men deze drie weken wil gebruiken om een dergelijke ineenstorting te voorkomen, dan moeten er in zeer korte tijd maatregelen worden genomen, zoals massa-tests en passende isolatie van de geïnfecteerden. Daar kunnen we op wedden… Maar ik ben bang dat niemand hier bereid is om te wedden op het staatsapparaat.

Nou, er zijn veel strategieën om jezelf in een hoek te manoeuvreren. In dit geval is het de eis om alles onder controle te hebben, zelfs zonder grenscontroles, en om de situatie onschadelijk te maken omdat er geen slachtoffers vallen, wat het daarentegen onmogelijk zou maken om nu te reageren als dat nodig is. Integendeel, de ontwikkeling van de infecties volgt het Italiaanse patroon, maar de genomen maatregelen liggen nog ver achter op die in Italië.

Gisteren werd gemeld (9) dat er een eerste Duitser is die officieel is overleden aan COVID-19. Hij is er echter speciaal voor naar Egypte vertrokken. In Duitsland zijn er inmiddels 1040 geïnfecteerde mensen, nog steeds geen doden.

Het zou echt tijd zijn om de Duitse Corona dood uit te graven.

Bronnen: