De echte revolutie

Een standpunt van Kerstin Chavent, Elisa Gratias, Isabelle Krötsch.

Onze wereld is in een proces van diepgaande verandering. Een hele beschaving is aan het wankelen tegen het einde. Het verdeelde, uitbuitende en destructieve lijkt nog steeds de overhand te hebben.

Het lijkt misschien nog steeds alsof we geen overlevingskans hebben tegen een machine die alle leven negeert. Op alle gebieden worden pogingen gedaan om de levenden te manipuleren, te controleren, te vernietigen of te vervangen. De sporen die de hebzucht naar macht en geld heeft achtergelaten zijn vandaag de dag zo voelbaar dat zelfs de meest optimisten de hoop op een betere wereld hebben verloren.

Of het nu gaat om de mainstream of om de exposureplatforms van de alternatieve media, we worden geconfronteerd met het feit dat mensen waarschijnlijk niet veel langer zullen bestaan. Maar parallel aan het slechte nieuws vormt zich een nieuw bewustzijn, dat niet in de diepte kan worden getrokken, maar dat de destructieve krachten tegenwerkt. Dit bewustzijn respecteert de levenden en brengt mensen weer bij elkaar. Centraal staat niet de angst, maar de liefde.

Het vereist moed om uit de duisternis van de grot te stappen in tijden van algemene verwarring en onzekerheid, zoals in de gelijkenis van Plato, om zich naar het licht van de zon te keren. Jens Wernicke, de redacteur van het internetmagazine Rubikon, had moed toen hij begin 2018 de redactie Aufwind oprichtte. Hij durfde een forum te creëren voor psychologische, filosofische en spirituele onderwerpen in zijn online magazine, dat zich vooral richt op politieke kwesties.

Dus wij, de verantwoordelijken van dit redactiebureau, moesten de moed opbrengen en op zoek gaan naar echte alternatieven en visies. We willen de realiteit niet witwrijven of onze toevlucht nemen tot kunstmatige paradijzen. We willen helpen om onze wereld te herontwerpen. Om oplossingen te vinden, kunnen we niet wachten tot alles op een of andere manier in orde is, als we maar optimistisch genoeg zijn en ecologisch geteelde thee drinken. Leven in het tijdperk van fundamentele verandering is geen zondagse wandeling. Want er is maar één manier om de gigantische problemen waar we mee te maken hebben op te lossen: er middenin lopen.

Was de uitgang van Dante’s hel niet in het midden? We moeten het donkere bos binnengaan, de diepe afgronden van de vernietiging verlichten. We moeten de impotente woede en existentiële angst onder ogen zien die de huidige situatie bij velen van ons veroorzaakt. Met onze teksten proberen we nog een stap verder te gaan, om manieren te laten zien om uit de donkere tunnel te komen. Voor elke vorm van genezing is het noodzakelijk om eerst de confrontatie aan te gaan met het ongemakkelijke, onaangename, angstaanjagende. We kunnen immers niets achter ons laten waarvan we ons niet bewust zijn en dat ons subliminaal beïnvloedt.

Maar we willen niet blijven steken in verontwaardiging en machteloosheid en van angst en bitterheid onze wegwijzers maken. Want juist deze vermeende machteloosheid is de brandstof voor de uitbuitings- en onderdrukkingsstrategieën van de huidige wereld. Dus hebben we besloten om onze woede om te zetten in moed om onszelf weer te bekrachtigen. Wie de wereld wil veranderen, moet eerst zijn eigen houding veranderen.

Dit werd onderwezen door alle grote politieke en spirituele leiders naast Gandhi. Dit inzicht is de kern van de moedige teksten. Het overwinnen van machteloosheid vereist dat we ons in ons eigen struikgewas wagen. Hier in ons vinden we de kracht waarmee we de uiterlijke chaos kunnen overwinnen. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan. Omdat het veel comfortabeler is om de oorzaak van de problemen aan de buitenkant te zoeken en passende oplossingen te kopen dan om ze aan de binnenkant te zoeken. Met dit doel voor ogen is de redactie op weg gegaan naar een inspirerende reis. We schrijven persoonlijk, uit eigen ervaring, en zetten altijd voet in de leegte met het vertrouwen dat de lucht met zich meebrengt.

Als onderwerp van onze teksten streven we niet naar enige vorm van objectiviteit of neutraliteit. Want dat zou betekenen dat we boven onze gevoelens uitstijgen. Dit is precies wat we niet willen. We willen aangeraakt worden en onszelf steeds weer bewust confronteren met onze eigen zwakte en kwetsbaarheid. We willen ons niet afzonderen van onze menselijkheid, zoals we dat in onze geschiedenis steeds weer hebben gedaan. We willen menselijk blijven. En dus is het een van de belangrijkste zorgen van onze redactie om hoofd en hart met elkaar te verbinden, want alleen deze innerlijke omhelzing kan voorkomen dat we ons achter orders en buitenlandse beslissingen verschuilen. Iedereen die op deze manier reist, ervaart voortdurend situaties waarin hij of zij verlies lijdt.

Maar op het moment dat onze eigen beperkingen hun hoogtepunt bereiken en we ons heel klein voelen, gebeurt het wonder: er gaat een deur open waar we het niet hadden verwacht. En dus is moed alleen niet genoeg om vooruit te komen. We hebben ook de ervaring van onze eigen zwakte nodig. Daar komt de nederigheid vandaan die ons het hoofd doet buigen als we een donkere tunnel moeten oversteken. Alleen zo kunnen we ons bevrijden van onze fantasieën over almacht, waarvan het vernietigende spoor van bloed zich diep in onze planeet heeft gebrand. De tunnel wordt dan gevolgd door een open veld: hier kunnen we alternatieve uitzichten en utopieën ontwikkelen en proberen er anderen mee te inspireren. Potentieel worden alle gebieden van het leven aangepakt. Samen vormen de teksten een heterogene stroom van transformatie waarin we tegelijkertijd uniek en verenigd zijn.

In dit besef zijn we tegelijkertijd stervende metgezellen van een oude wereld en verloskundigen van een nieuwe wereld. Onze hoop wordt een visie waarin het fysieke en het spirituele hand in hand gaan en het verdeelde wordt overwonnen. Met dit in gedachten hebben we een serie artikelen geselecteerd die manieren laten zien om het roer over te nemen en het schip in een andere richting te sturen. Er zijn veel redenen om vertrouwen te hebben! Door ons ook open te stellen voor spirituele thema’s en de subtiele dimensie van het leven, beginnen we het grote creatieve potentieel dat in ons ligt aan te voelen. We zijn niet langer agenten van een ideologie die ons wordt opgedrongen, die zich voedt met de verdeeldheid en de angst dat die overal zaait. We nemen onze waardigheid terug.

Door ons bewust te worden van onszelf, zetten we een collectieve transformatie in gang en leggen we de basis voor een samenleving waarin politiek engagement en het opleiden van de geest hand in hand gaan. Op deze manier kan een genezend, vredelievend en liefdevol samenleven worden gecreëerd zonder geweld.

Dit was een exclusieve uitgave van het boek “Nur Mut!”, het tweede boek van de Rubikon redactie.

+++

Opmerking bij het Rubikon-artikel: De volgende tekst verscheen voor het eerst in “Rubikon – Magazin für die kritische Masse“, in wiens adviesraad Daniele Ganser en Rainer Mausfeld o.a. actief zijn. Aangezien de publicatie onder een vrije licentie (Creative Commons) plaatsvond, neemt KenFM deze tekst over voor secundair gebruik en wijst er expliciet op dat het Rubicon ook afhankelijk is van donaties en ondersteuning nodig heeft. We hebben veel alternatieve media nodig!

+++

Met dank aan de auteurs voor het recht om te publiceren.

+++

Referentie foto: Babaroga / Shutterstock

+++

KenFM streeft naar een breed spectrum aan meningen. Opinieartikelen en gastbijdragen hoeven niet de mening van de redactie te weerspiegelen.

+++

Vind je ons programma leuk? Informatie over de ondersteuningsmogelijkheden vindt u hier: https://kenfm.de/support/kenfm-unterstuetzen/

+++

Nu kunt u ons ook ondersteunen met Bitcoins.

BitCoin-adres: 18FpEnH1Dh83GXXGpRNqSoW5TL1z1PZgZK