De Vierde Wereldoorlog en het einde ervan door Anselm Lenz

Een commentaar van Anselm Lenz,
(redacteur van het weekblad Democratisch Verzet)

Als je de Koude Oorlog meetelt, is “Corona” de Vierde Wereldoorlog. Het is de oorlog van het financiële caputtalisme tegen de vrijheid. De ineenstorting van de elite is ook een kans.

“Sluit de winkel, jullie idioten,” roept systeemfavoriet Jan Böhmermann begin december op. In een video instrumenteert de voormalige satiricus kinderen om de Corona-dood van de glühweindrinkende grootouders aan te roepen.

Het TV-gezicht is slechts een van de vele voorbeelden van hoe, op het eerste moment dat er echt kritiek nodig zou zijn, de egalisatie-impuls van het imperium een rol speelt. Het Corona-regime heeft met name diegenen onderworpen die ooit hoge verwachtingen hadden van de verdediging tegen fascisme en oorlog. “Als dit waanzin is, maar er zit wel een methode in”, kan alleen in Shakespeareaanse termen worden gezegd.

Want de dreiging van de corona dood is het middel van de Vierde Wereldoorlog geworden. Sinds het einde van de Derde Wereldoorlog, de zogenaamde Koude Oorlog, die eindigde met de nederlaag van de Sovjet-Unie, is de façade van de vrijheid en de burgerzin gevallen. Denk eerst maar eens aan het bewust uitschakelen van het creëren van rijkdom voor de jongere generaties. Vervolgens sneller en sneller met de kleurenrevoluties, dat wil zeggen de NAVO-uitbreidingsoorlogen in Noord-Afrika en Oost-Europa – en in Duitsland met het verpletteren van de vrije wetenschap door financieringsbeperkingen van derden, door sociale dumping in de vorm van het Hartz-programma van Steinmeier en het TTIP-huldesysteem dat in 2014 is mislukt.

Onder Corona, de scheiding der machten, de vrije pers, het vrije internet, de mensenrechten, de bewegingsvrijheid, de middenklasse, de handel, de overblijfselen van de georganiseerde arbeid, worden nu de vakbonden vernietigd. Voordat het winstpercentage was gedaald, was er in 2019 opnieuw een financiële ineenstorting ontstaan, een nieuw sociaal contract en een uitbreiding van het democratische principe zouden nodig zijn geweest.

Maar om de Corona-oorlog tegen de bevolking mogelijk te maken, moest eerst het fundament van de westerse beschaving worden geëlimineerd: Rationaliteit. En daarmee het fundament van wetenschappelijk en rationeel denken en handelen. Daarbij worden halfslachtige schlemiels als Böhmermann, vrijwillig of uit onwetendheid, gewillige handhavers van het neo-fascisme.

DOODGRAVER VAN DE VERLICHTING

Binnen enkele maanden zou de Corona-mythe de 2.400 jaar democratische geschiedenis van Socrates moeten opruimen. We zijn getuige van de politiek-media-kaste van het Westen, in de Bondsrepubliek een liga van 10.000, misschien 15.000 mensen, op het moment van hun zeer eigenaardige fzustand. Alles wat ze eerder zeiden, alles wat de lieve Jans van deze wereld deden alsof ze voor stonden, wordt verondersteld ongeldig te zijn. De vermeende grootste verdedigers van de rechtsstaat, de scheiding der machten, de vrijheid en het sociale evenwicht zijn opeens hun doodgravers. Ze zijn in een irrationele staat van oorlog. En deze oorlog is voorbereid.

De laatste zogenaamde financiële crisis rond 2008 liet bij iedereen het besef achter dat het systeem van de macht in een ernstige crisis verkeert. Veronderstellingen en regelmatigheden bleken ongeldig of waren opzettelijk verbroken. De markt bewees steeds minder een levensvatbare toezichthouder te zijn op het niveau van het financiële stelsel. Een bedrijfs- en politieke elite die disfunctioneel was geworden, weigerde af te treden of consequenties te trekken uit haar eigen falen.

Dat hadden de gevolgen moeten zijn: De economie heeft een productiviteitsniveau bereikt dat een serieuze democratisering van de productiemiddelen mogelijk maakt. Dit betekent enerzijds een verkorting van de arbeidstijd met volledige looncompensatie, anderzijds de verdeling van het zeer grote kapitaal door middel van communautarisering of radicale belastingheffing, en ten derde investeringen in serieuze ontwikkelingshulp, in milieubescherming en in algemeen beschikbare aanvullende onderwijsfaciliteiten. In principe niet moeilijk te doen, maar gewoon niet in het belang van het financiële caputtalisme.

Het begon met de voorbereiding van een revolutie van bovenaf, een staatsgreep, een totalitaire overname die zich in 2020 in al zijn drastischheid zou verspreiden. Slim, door simpelweg te beweren dat iedereen die tegen het Corona-totalitarisme is, “op de een of andere manier nazi” is.

Wie de nazi-methoden gebruikt, tegen de wereld liegt, oorlog voert tegen zijn eigen volk en de vrije pers, de scheiding der machten en de rechtsstaat vernietigt, mensen met perverse maatregelen vernedert, isoleert en gevangen zet, grondwettelijke teksten en mensenrechten tot wc-papier verklaart, de rationele wetenschap instrumentaliseert – met andere woorden, wie totalitairder handelt dan de nazi’s ooit zouden kunnen – wil natuurlijk ook de moderne mythe voor zichzelf opeisen: Men is op de een of andere manier anti-fascistisch in alles. De schending van de beschavingsdam die deze mensen aan het uitvoeren zijn, is veelomvattend.

ELITE INSTORTEN ALS EEN KANS

Met het oog op deze elite-ineenstorting – en met “elite” wordt hier niet de intellectuele capaciteit bedoeld, maar het nu nog de facto machtssysteem – openen zich ook grote mogelijkheden. Net als Caligula’s troep, is de wereldwijde Deep State met een grote oprisping uit de onzichtbaarheid gekomen en is nu in het volle zicht van iedereen met een intelligentiequotiënt boven knäckebröd.

Het loopbaansysteem van wapenlobby’s, perspropaganda, farmaceutische en digitale bedrijven, delen van de staatsdiplomatie en het partijsysteem van de Linkse Partij, CDU, CSU, SPD, Groenen, FDP en AfD, Republikeinen en Democraten staat op zijn laatste benen. Het is een wankelend machtscomplex dat KenFM tien jaar lang heeft onderzocht en zichtbaar gemaakt – vaak nauwkeurig, soms voorbarig, maar altijd inzichtelijk; overigens een onderneming die alleen al in de context van de historische journalistiek kan worden onderschat. Publicisten als Julian Assange, Ken Jebsen en bijvoorbeeld een Jens Wernicke hebben de samenleving als geheel waardevolle diensten bewezen. De toekomst staat op hun pagina’s, niet op ARD, ZDF, Bertelsmann, CNN en Fox.

De politiek-media-kaste weet dit ook; de intelligentere vertegenwoordigers van het rijk weten dat ze een grote, dure en gewelddadige achterhoedegevechtenactie voeren die elk moment kan aflopen. Namelijk, wanneer de dunne propaganda frontlinies instorten.

De wat bedrevener mainstream vertegenwoordigers nemen voorzorgsmaatregelen en communiceren al subliminaal of onderhands openlijk met de dagelijks groeiende oppositie. Degenen met een zekere mate van democratisch begrip weten dat er achter de grootste demonstraties in de Europese geschiedenis en de opkomst van de alternatieve media, in ieder geval in materieel en demografisch opzicht, geen weg terug te vinden is.

De iets minder intelligente daarentegen roepen op tot censuur, vervolging en zelfs een totaal verbod op onderzoeksjournalistiek. Een Gerd Mascolo van de ARD en SZ wordt nooit moe om zijn verlangen naar totale zuiveringen in de journalistiek te reciteren. Als je het intern vraagt, kom je erachter: Wie mensen als Mascolo aan het werk heeft gezien, is niet langer verbaasd over een dergelijke bereidheid tot geweld en verbaal totalitarisme.

DE FIJNERE: ZO GAAN WE VERDER…

“De bijna onoplosbare taak blijft dus om zich te laten dom maken, noch door de macht van anderen, noch door de eigen machteloosheid.” – Theodor W. Adorno

De opkomst van een nieuw Bonapartisme, dat wil zeggen een soort verlangen naar een verpersoonlijkte cultus van leider en macht, is met de intellectuele ineenstorting van de elites meegegroeid. Niet voor niets mompelde EU-commissaris Ursula von der Leyen naar PC vroeg gepensioneerde en ultra-miljonair Bill Gates dat ze “dankbaar was voor het leiderschap”. In het openbaar verklaarde ze in de richting van de vaccinondernemer, “Sänk ju voor Liederschipp, Bill!”

De democratie heeft daarentegen – sorry dat ik dit in de verleden tijd heb geschreven – geleefd onder omstandigheden die zij niet op eigen kracht kan produceren. De openlijk geopenbaarde poging om dat specifieke evenwicht van het zogenaamde Böckenförde-dictum te vernietigen door middel van de Corona-coupé heeft vreselijke gevolgen en brengt nog meer grote gevaren met zich mee. Tegelijkertijd staat het veld echter wijd open om meer democratie aan te durven. In Duitsland ging de democratiebeweging op 28 maart 2020 voor het eerst de straat op. Hun eisen zijn vanaf het begin duidelijk, rationeel, begrijpelijk en ondubbelzinnig.

“De democraten in Duitsland staan erop

op de eerste 20 artikelen van de Basiswet!
over de waardigheid van de ouderen en de zieken!
op een einde aan de terreur van de autoritaire staat en een einde aan het noodregime!
over verkiezingen & uitgebreide transparantie!
over democratische regels voor ons toekomstige economische systeem, d.w.z. een onderhandeling over de economische kaderwetgeving die zo dicht mogelijk bij de burgers staat, want we zullen allemaal onder de regels moeten leven!
De toekomst ligt dus niet in handen van een centraal comité van kapitalisten en hun volgelingen, maar in een zinvolle aanpassing van kapitaal en arbeid – d.w.z. arbeidstijdverkorting, versterking van de arbeidersklasse en de middenklasse, en dus uitbreiding van het kleinschalige democratische principe en het sociale evenwicht. Niet alleen in de films, laten we Star Wars nemen, de pluriforme republiek is immers beter dan het monolithische rijk. De Republiek heeft door haar eigenlijke concept “de publieke zaak” aan haar kant. Het Imperium daarentegen heeft slechts het botte commando van bovenaf: zijn zeer eigenaardige Vierde Wereldoorlog, die niet de onze is en dat ook nooit zal zijn.

Democratieën kunnen instabiel zijn en volgens de eerder genoemde rechtsfilosoof Ernst-Wolfgang Böckenförde niet in staat zijn om spontaan hun eigen voorwaarden te produceren. Maar de mensen die in een democratie willen leven – en dat ook moeten, omdat ze niet anders kunnen – kunnen deze voorwaarden al produceren. In 2020 weten we wie we kunnen vertrouwen en wie we niet meer kunnen vertrouwen. We weten dat we in de middenklasse en de arbeidersklasse – dat wil zeggen, onder de “negenennegentig procent”, zoals professor David Graeber ze noemde – tot overeenstemming moeten komen in plaats van ons tegen elkaar op te stellen.

Het antwoord op alle vragen die in politiek en sociaal opzicht voor kerstavond 2020 worden gesteld, kan daarom niet zozeer programmatisch en in termen van personeel worden gegeven. Het moet eerder structureel zijn. – Hoe komen we van het rijk af?

++

Anselm Lenz is journalist en uitgever. Zijn weekblad Demokratischer Widerstand (DW) is na Bild am Sonntag pas in april 2020 uitgegroeid van een informatieve folder tot de hoogste circulatiedruk van de Republiek. Voor 30 nummers heeft de krant mensen bereikt door verspreiding over het hele land die anders uitsluitend zouden worden blootgesteld aan overheids- en bedrijfspropaganda. Lenz en de redactie van het weekblad Demokratischer Widerstand zijn afhankelijk van giften via crowdfunding, na een hernieuwde accountblokkade nu aan KDW e.V. onder IBAN-nummer DE72 1101 0100 2235 4091 57 of best als Patreon.

+++

Met dank aan de auteur voor het recht om dit artikel te publiceren.

+++

Foto bron: cgterminal / shutterstock

+++

KenFM streeft ernaar een breed spectrum aan meningen te presenteren. Opinie-artikelen en gastpresentaties hoeven niet de mening van de redactie te weerspiegelen.

+++

Vind je ons programma leuk? Informatie over andere manieren om ons te ondersteunen vindt u hier: https://kenfm.de/support/kenfm-unterstuetzen/

+++

Nu kunt u ons ondersteunen met Bitcoins.

BitCoin-adres: 18FpEnH1Dh83GXXGpRNqSoW5TL1z1PZgZK