Home
>
Archiv
>
KenFM International
>
Nederlands
>
Die kun je niet zien in het donker | Door Albrecht Müller

Die kun je niet zien in het donker | Door Albrecht Müller

Veröffentlicht am: 14. Dezember 2020 | Anzahl Kommentare: noch keine

Een standpunt van Albrecht Müller.

Het boek “Die im Dunkeln sieht man nicht” hoort thuis op de tafel van de politici die beslissen over coronamaatregelen en de relevante wetenschap. In maart, oktober en november 2020 hebben ze niet erg voorzichtige, bijna bekrompen beslissingen genomen. Deze documentatie is dus bedoeld om iets aan het licht te brengen wat tot nu toe zeer zelden door de ambtenaren van het coronabeleid is genoemd, en zeker niet is opgemerkt: De Corona-maatregelen hebben slechte, soms zelfs fatale gevolgen voor veel mensen – niet alleen economisch, maar ook menselijk, psychologisch en sociaal.

In het publieke debat over het nieuwe virus gaat de aandacht vooral uit naar de gezondheidsrisico’s die het virus met zich meebrengt en wat de politici eraan moeten doen. Er wordt een beroep gedaan op deskundigen op het gebied van de geneeskunde en het gezondheidsbeleid als zogenaamde deskundigen. Hun standpunten, kennis en gedachten worden vervolgens verwerkt in politieke besluiten.

Omdat de gevolgen, risico’s en neveneffecten van het coronabeleid van meet af aan veel te weinig aandacht kregen, heeft de redactie van NachDenkSeiten op 22 oktober 2020 een oproep gedaan waarin zij haar lezers vraagt om verslag te doen van hun ervaringen met het coronabeleid.

Daarin werd gesteld dat de gevolgen van dit beleid moeten worden gedocumenteerd in “kringen zonder invloed”. Deze formulering is bewust gekozen en is gerechtvaardigd. Wat de Corona-maatregelen doen met mensen die niet in de schijnwerpers van het openbare leven staan, is even opmerkelijk als beklemmend. Bijzonder getroffen en meestal genegeerd zijn bijvoorbeeld (in willekeurige volgorde)

Baby’s, kinderen, adolescenten: De langetermijneffecten van de beperkingen die aan jongeren worden opgelegd, worden door de politiek verantwoordelijken niet onderzocht en evenmin in aanmerking genomen.
Personen die zorg nodig hebben en mensen in bejaardentehuizen
Mentaal belastte en zieke mensen
artiesten, muzikanten, cabaretiers
Eenzame mensen
Eigenaren van bioscopen en theaters
Acteurs
Koormeesters en zangers
Erepersoneel in het volwassenenonderwijs
Psychosociale professionals
Mensen die in de horeca werken
Herbergiers, eigenaars van pubs en clubs
leiders en deelnemers van danscursussen en dansevenementen
Mensen die creatief actief zijn in hun vrije tijd
Evenement organisator
Mensen zonder financiële reserves
Alleenstaande ouders
echtscheiding zonder voogdij
Mensen waarvan de kwaliteit van het leven afhankelijk is van een aanvullend inkomen
Gezinnen die in krappe ruimtes moeten leven…
Bedrijven zonder financiële buffer
Mensen die geen masker mogen dragen (COPD = chronisch obstructieve longdyspnoe, astmapatiënten, etc.)
Autistische kinderen en hun ouders
Mensen met schulden
Doven en andere mensen die afhankelijk zijn van gelaatsuitdrukkingen en liplezen voor communicatie
Vluchtelingen en mensen die voor hen zorgen
Werknemers in de toeristische sector
Eerstejaarsstudenten, stagiaires, afgestudeerden van de middelbare school: Het wordt momenteel veel moeilijker voor jongeren om een carrière te vinden! Heeft iemand in Berlijn dit in gedachten?
Enz.

Deze lijst is lang en waarschijnlijk nog niet eens bijna compleet. Vandaag de dag komen we overal veel leed, verdriet en hopeloosheid tegen. De te vrezen gevolgen op lange termijn zijn niet eens meegenomen, want dat is erg moeilijk. Maar een goed, goed beleid zou hier ook aan moeten denken. Onze documentatie moet ons op zijn minst helpen om wat voorzichtiger te zijn bij het nemen van nieuwe beslissingen.

De NachDenkSeiten publiceerden de antwoorden van hun lezers in twee documentaires – op 26 oktober en 12 november – op het internet. Er worden daar spannende en deprimerende verhalen verteld. Een lezer stelde voor om de documentatie van de stemmen van degenen die in de duisternis leven ook als een klein boekje te publiceren, zodat deze ontroerende inzichten ook kunnen worden gelezen door mensen die niet de gebruikelijke toegang tot het net hebben.

We hebben deze suggestie overgenomen. Deze documentatie bevat 70 verslagen van getroffenen en daarnaast een interview met DJ Benny Ruess door NachDenkSeiten redacteur Jens Berger.

Het bevat ook vier artikelen uit de NachDenkSeiten. Drie daarvan zijn van april 2020, één van juni. Reeds op 1 april, een week na het besluit van onze regeringen om te sluiten, hadden we de aandacht gevestigd op de gevolgen van de Corona-maatregelen waartoe op 22 maart was besloten. De politiek daadkrachtige mensen in Berlijn en in de staatshoofdsteden hadden toen kunnen en moeten weten dat er niet alleen medische zorgen zijn, maar ook de sociale en persoonlijke gevolgen van het coronabeleid.

De boektitel “Die im Dunkeln sieht man nicht” is ontleend aan de Threepenny Opera van Bert Brecht. Dat past ook bij de inhoud. Het is bedoeld om te verlichten. Kom tussenbeide. Het feit dat de politiek die ons allen raakt, in ons dagelijks leven en onze vrije tijd, in onze gezinnen, in onze persoonlijke relaties en op het werk, zo eenzijdig gebaseerd is op medische overwegingen en zo weinig rekening houdt met de menselijke, sociale en existentiële gevolgen van hun handelen, moet een belangrijk onderwerp van interpersoonlijk en publiek debat worden. Dat is de basisvoorwaarde voor ons allemaal om misschien wat beter af te zijn, namelijk wanneer we politieke leiders hebben gedwongen om voorzichtiger en dus menselijker te worden, niet zo schematisch in termen van gezondheidsbeleid als we sinds maart 2020 meemaken.

Een politicus gebruikte een zeer ongepaste uitdrukking om mensen te bestempelen die niet willen deelnemen aan alles wat de federale en deelstaatregeringen hebben verordend en dus protesteren: het zijn “covidioten”. Dat woord is verschrikkelijk. Maar het past eigenlijk heel goed bij de etikettering van degenen die alleen advies vragen aan virologen en alle menselijke referenties onbewust of bewust negeren. Dit komt het duidelijkst naar voren in de vreselijke behandeling van kinderen en ouderen, die te zien is in de documentatie van hedendaagse getuigen.

Laten we ervoor zorgen dat die reden terugkeert naar de politiek. Meer vooruitziendheid en meer voorzichtigheid – twee deugden die men vanuit het hart naar de politiek moet toewensen.

Het boek is hier verkrijgbaar.