Het Europees Geneesmiddelenbureau zal de coronavaccins in een voortschrijdend proces doorgooien.
Een commentaar van Hermann Ploppa.
We zijn allemaal opgewonden. Zullen de nieuwe magische vaccins, die de verschrikkelijke Covid-19-epidemie in één klap zouden moeten uitroeien, daadwerkelijk binnenkort worden goedgekeurd? Wie maakt de weg vrij voor het vaccinatiemiddel dat ons van de ene op de andere dag weer een normaal leven moet geven?
De bal ligt bij de Europese Commissie, dat wil zeggen bij onze regering van de Europese Unie. Maar voordat zij het startsein geeft voor massale vaccinaties, zal zij het deskundig advies inwinnen van het Europees Geneesmiddelenbureau (EMA) in Amsterdam. Het EMA onderzoekt de geneesmiddelen die op de markt worden gebracht. Of ze goed verdragen worden en vrij zijn van bijwerkingen. Het EMA draagt dus een zware verantwoordelijkheid voor het lot van vele miljoenen Europese burgers. Is de doelstelling van het EMA, die alleen het algemeen belang nastreeft?
Het EMA is een instelling onder de hoed van de Europese Unie. Maar slechts veertien procent van de inkomsten van EMA komt uit de EU en andere openbare middelen. De overige zesentachtig procent komt uit de farmaceutische industrie. Maar niet als donaties zoals de tachtig procent privégeld bij de Wereldgezondheidsorganisatie WHO. Het EMA berekent vergoedingen aan de farmaceutische bedrijven die hun nieuwe gepatenteerde preparaten willen laten goedkeuren. Het EMA gaat dus niet zo’n rechtstreekse verbintenis aan met de farmaceutische bedrijven als de WHO.
Er zijn echter persoonlijke banden tussen de grote pillendrukkers en de EU-drugsautoriteit. Waarnemers van de scene, zoals Lobbycontrol, spreken van een draaideureffect: voormalige werknemers van de farmaceutische industrie nemen bij het EMA in dienst. Of ze schakelen over van de EMA naar de farmaceutische industrie. Het is duidelijk dat zij in hun nieuwe baan als farmaceutisch consulent ten volle gebruik zullen maken van hun intieme kennis van de EU-autoriteit om invloed uit te oefenen op hun voormalige gezagsdragers in het belang van hun nieuwe werkgever.
Het geval van voormalig EMA-baas Thomas Lönngren in 2010 was bijzonder schaamteloos: Lönngren had al twee maanden voordat hij EMA verliet zijn eigen adviesbureau geopend voor klanten uit de farmaceutische industrie. Hij gaf advies over hoe bedrijven het agentschap beter kunnen gebruiken om hun producten te promoten. Toen het hoofd van de juridische afdeling van EMA, Vicenzo Salvatore, in 2012 het EMA verliet, trad hij onmiddellijk in dienst bij het advocatenkantoor Sidley Austin, dat voor farmaceutische bedrijven werkt.
Zijn opvolger Stefano Marino werkte eerder voor het Italiaanse farmaceutische bedrijf Sigma-Tau als specialist voor “intellectuele eigendomsbescherming”. Tegelijkertijd was Marino voorzitter van het “Trademarks” comité van de European Pharmaceutical Industry Association. Wanneer het EMA in 2014 besluit om alle gegevens van klinische proeven beschikbaar te stellen aan het publiek, verhindert Marino dit noodzakelijke proces van democratische transparantie.
Verder zien we Xavier Luria, die bij het EMA verantwoordelijk is voor de veiligheid en werkzaamheid van geneesmiddelen, die later echt geld zal verdienen in de farmaceutische industrie. Het is dus niet langer verwonderlijk dat de EMA ook het kankermedicijn Avastin voor borstkanker heeft goedgekeurd, dat de Amerikaanse regelgevende instantie FDA voor haar gebied heeft verboden vanwege de onevenredig sterke bijwerkingen. Het is misschien nuttig om te weten dat in een panel van deskundigen die door het EMA in de zaak-Avastin waren aangesteld, zes van de tien deskundigen zakelijke contacten hadden met het Avastin-productiebedrijf Roche.
Het besluit van het EMA om in de toekomst vergunningen voor het in de handel brengen van een nieuw geneesmiddel te verlenen nog voordat de noodzakelijke reeks tests is afgerond, is nog steeds onderwerp van controverse. In deze “rolling review”-goedkeuringsprocedure legt het bedrijf dat de goedkeuring aanvraagt eenvoudigweg tussentijdse resultaten voor!
Critici zien dit proces als een veramerikanisering van onze goedkeuringswet via de achterdeur. In de VS geldt de regel: een product mag op de markt worden gebracht, zelfs als de risico’s en bijwerkingen nog niet uitputtend zijn onderzocht. Dit is het zogenaamde bewijsprincipe. De consument is de gratis proefkonijn in deze macabere veldproef. Als advocaten en wetenschappers er dan in slagen te bewijzen dat het product schadelijk is, kan het van de markt worden gehaald. In Europa geldt daarentegen het voorzorgsbeginsel: een product wordt pas op de markt gebracht als de onschadelijkheid ervan naar behoren is aangetoond. Alle noodzakelijke testen zijn natuurlijk erg duur voor de fabrikant. Maar zoveel veiligheid hebben we te danken aan de mensen.
En het is juist deze nalatige omzeiling van het Europese voorzorgsbeginsel door het EMA dat ons nu in de problemen brengt. Want de verschillende vaccins tegen SARS-Cov2, die nu op goedkeuring wachten, zijn nog niet volledig ontwikkeld volgens de Europese kwaliteitsnormen. Dit heeft betrekking op de ongeveer 43.000 vrijwilligers die tot nu toe door BioNTech en Pfizer op het nieuwe vaccin zijn getest – de helft van hen heeft alleen placebo’s gekregen. Zoals professor Stefan Hockertz in een interview voor Radio München uitlegde, is de helft van de proeven voor het BioNTech product net afgerond – de proeven zullen pas in 2022 worden afgerond. Alleen dan is het mogelijk om echt solide gegevens te presenteren op basis waarvan goedkeuring wordt verleend of afgewezen. In dit geval zijn de dierproeven losjes omzeild en zijn er onmiddellijk menselijke experimenten gestart. Daarnaast is het gebruik van op mRNA gebaseerde vaccinaties een volledig nieuw type gentechnologie-experiment.
Nu horen we overal dat de vaccinatieseries op basis van de EMA-goedkeuring al in december beginnen. De Europese Commissie, die de definitieve goedkeuring zal verlenen op basis van de expertise van EMA, heeft al honderden miljoenen vaccindoses gekocht van BioNTech, Pfizer en andere leveranciers. De vaccinatiecentra zijn al in oprichting. De goedkeuring wordt dus tegen elke prijs verleend. En zelfs als het onze gezondheid en fysieke integriteit kost. Hier worden in een periode van honderdvijftig jaar moeizaam opgebouwde beschavingsnormen met de grond gelijk gemaakt.
Hermann Ploppa heeft verschillende boeken gepubliceerd, waaronder “The Doers Behind the Scenes. Hoe Transatlantische Netwerken in het geheim de democratie infiltreren”, “Hitler’s Amerikaanse Leraren: De Elites van de VS als Geboortehelpers van de Nazi-beweging” en “Het Bereik voor Eurazië: De Achtergrond van de Eeuwige Oorlog tegen Rusland”.
+++
Met dank aan de auteur voor het recht om het artikel te publiceren.
+++
Foto bron: Lubo Ivanko / shutterstock
+++
KenFM streeft naar een breed spectrum aan meningen. Opinieartikelen en gastbijdragen hoeven niet de mening van de redactie te weerspiegelen.
+++
Vind je ons programma leuk? Informatie over verdere ondersteuningsmogelijkheden vindt u hier: https://kenfm.de/support/kenfm-unterstuetzen/
+++
Nu kunt u ons ook ondersteunen met Bitcoins.
BitCoin-adres: 18FpEnH1Dh83GXXGpRNqSoW5TL1z1PZgZK
Kommentare (0)