Een commentaar van Mathias Bröckers.
Afgelopen donderdag hebben de Free Assange Committee Duitsland en freeAssange.eu een petitie overhandigd aan de Duitse Bondsdag voor de bescherming van de basis- en mensenrechten van Julian Assange. Het verzoekschrift roept de Bondsdag op om alle beschikbare middelen te gebruiken om een einde te maken aan het onrecht tegen Julian Assange en om zijn mensenrechten te beschermen. “Het minste wat er voor Julian Assange moet gebeuren is dat hij wordt overgeplaatst naar een burgerziekenhuis,” zegt de petitie. Hoewel hij sinds september zijn straf wegens overtreding van de borgtocht heeft uitgezeten, zit Julian Assange nog steeds in eenzame opsluiting in de Belmarsh-gevangenis in Londen. Zonder voldoende contact met zijn verdedigers en zonder de mogelijkheid om zich adequaat voor te bereiden op het proces, waarbij hij wordt uitgeleverd aan de VS, waar hij ervan wordt beschuldigd 175 jaar lang in de gevangenis te zijn verdwenen. Het feit dat zowel deze last – die sinds juli 2019 drie keer is gewijzigd – als de manier waarop de Britse rechterlijke macht de stichter van Wikileaks heeft behandeld, is vanuit juridisch oogpunt zeer twijfelachtig, dat dit is vastgesteld door bekende advocaten en dat de VN-martelcommissaris, Nils Melzer, na een bezoek aan Assange heeft vastgesteld dat de behandeling van Assange massale psychologische martelingen inhield – dit alles is tot nu toe hardnekkig genegeerd door de Duitse regering en de Bundestag. Toen enkele leden van de partij “Die Linke” vorig jaar in de Bondsdag een hoorzitting met deskundigen over dit onderwerp hielden, kwam niemand van de andere parlementaire fracties opdagen – en werd VN-vertegenwoordiger Melzer, die om een benoeming bij het ministerie van Buitenlandse Zaken had gevraagd, gestuurd met de opmerking dat er geen reden was om te twijfelen aan het Britse rechtssysteem.
En, mogen we toevoegen, ook de Amerikaan niet – en dat onze kleine Heiko, die zijn pakken diep in de uitlaatpijp van Uncle Sam draagt, durft de pompeuze Pompeo een soort reactie te geven, of komt zelfs met het idee om de belangrijkste onderzoeksjournalist van onze tijd asiel te verlenen en hem tot klokkenluider van de federale regering te maken – want transparantie is gewoonweg onmisbaar voor elke democratie…. oké, dat is misschien een beetje veel gevraagd voor een klein kaliber minister van Buitenlandse Zaken. En voor een regering waarvan de baas alleen een schouderklopje waard is als haar mobiele telefoon wordt afgeluisterd door de Amerikaanse inlichtingendienst.
Op het niveau van de Europese Unie ziet het er echter niet beter uit: In het huidige EU-verslag over de toestand van de grondrechten wordt de nadruk gelegd op de bedreiging van journalisten en de noodzaak om klokkenluiders te beschermen – maar het feit dat de belangrijkste journalist en klokkenluider ter wereld in een Europese hoogbeveiligde vleugel wegkwijnt omdat hij oorlogsmisdaden aan het licht heeft gebracht, wordt volledig genegeerd, de naam Julian Assange wordt niet één keer genoemd. De conservatieven, sociaal-democraten en liberalen in het Europees Parlement hebben daarvoor gezorgd.
Een verzoek van de linkse confederale fractie in het Europees Parlement om in het verslag ten minste de verwijzing naar “de opsluiting en vervolging van Julian Assange schept een gevaarlijk precedent voor journalisten, zoals bevestigd door de Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa” werd verworpen met 481 stemmen voor en 191 tegen.
De belangrijkste media, ook, die met Julian Assange werkten en krantekoppen wereldwijd met de onthullingen van Wikileaks produceerden – tien jaar geleden publiceerden zij vandaag hun loodverhaal op ,,Kabelpoort”, de diplomatieke dépêche die door Wikileaks wordt gepubliceerd, die diepgaand inzicht verschafte in de gebruiken van de Amerikaanse buitenlandse politiek – hebben tot nu toe nauwelijks een vinger uitgestoken voor de collega die naar de Ecuadoriaanse ambassade moest vluchten vanwege fictieve onderzoeken, daar acht jaar lang werd geïsoleerd en nu wordt vastgehouden in een Britse hoogbeveiligde vleugel voor zware criminelen. En ook van de instelling “Amnesty International”, die verantwoordelijk is voor politieke gevangenen wereldwijd, is tot nu toe alleen maar lauw nieuws gekomen – hoewel de Amerikaanse minister van Justitie in februari werd gevraagd om “de aanklacht tegen Assange te laten vallen”, worden de huidige ondraaglijke omstandigheden in de gevangenissen helemaal niet genoemd. In een open brief aan “Amnesty International Duitsland” eisen de aanhangers van Assange daarom nu antwoorden op de vraag waarom een “publiekelijk zeer gerespecteerde instelling voor mensenrechten als AID zowel het juridisch advies van de VN-Mensenrechtenraad als de bevindingen van de speciale VN-rapporteur voor foltering blijft negeren”.
Deze onwetendheid, met name van de kant van degenen die in toespraken en redacties voortdurend de nadruk leggen op “persvrijheid” en “democratie” – d.w.z. politici, parlementen, grote media en instellingen zoals “amnestie” – is onduldbaar. Want het gaat al lang niet meer om het individuele lot van een persoon, maar, zoals VN-afgezant Nils Melzer het uitdrukte, “om een precedent te voorkomen dat het lot van de westerse democratieën zou bezegelen”. Als het eenmaal een misdaad is geworden om de waarheid te vertellen terwijl de machtigen ongestraft blijven, zal het te laat zijn om de koers te corrigeren. Onze stem zal dan gecapituleerd hebben aan de censuur en ons lot aan de ongebreidelde tirannie”.
Edward Snowden zei het kort en bondig: “Als het opsporen van een misdaad als een misdaad wordt behandeld, zullen we worden geregeerd door criminelen.” Het feit dat bovengenoemde organen en instellingen zwijgen over het flagrante onrecht dat Julian Assange is aangedaan, maakt duidelijk dat zij al met meer dan één voet staan, niet aan de kant van de rechtsstaat en de mensenrechten, maar aan de kant van de misdadigers.
+++
Mathias Bröckers schreef onlangs “Klimalügner – Vom Ende des Kaputtalismus und der Zuvielisation” (Klimaatleugenaars – Het einde van het Caputalisme en te veel”) en “Doodt de boodschapper niet – Vrijheid voor Julian Assange” (Westendverlag). Hij blogt op broeckers.com
De boeken “Der Fall Julian Assange” van Nils Melzer, “Freiheit für Assange” van Mathias Bröckers en “Permanent Record” van Edward Snowden worden in dit verband aanbevolen.
+++
Met dank aan de auteur voor het recht om het artikel te publiceren.
+++
Foto bron: John Gomez / shutterstock
+++
KenFM streeft naar een breed spectrum aan meningen. Opinieartikelen en gastbijdragen hoeven niet de mening van de redactie te weerspiegelen.
+++
Vind je ons programma leuk? Informatie over verdere ondersteuningsmogelijkheden vindt u hier: https://kenfm.de/support/kenfm-unterstuetzen/
+++
Nu kunt u ons ook ondersteunen met Bitcoins.
BitCoin-adres: 18FpEnH1Dh83GXXGpRNqSoW5TL1z1PZgZK
Kommentare (0)