Geen van Biden – Verkiezingslied in de Keizerlijke Zee van Leugens | Door Dirk Pohlmann

Een commentaar van Dirk Pohlmann.

Ik heb de verkiezing van de Amerikaanse president tot in de vroege uurtjes op de televisie gezien, in afwachting van een verkiezingsuitslag die, zoals we allemaal weten, al dagenlang niet meer vaststond. Het is de vreemdste verkiezing in de Verenigde Staten die ik tot nu toe heb gevolgd, en dat geldt ook voor de verkiezing van 2000 waarbij George W. Bush won tegen Al Gore – of niet. Op dat moment werd er een winnaar bepaald. Net als nu.

Zelfs als je geen fan bent van Donald Trump, moet je nuchter verklaren dat deze verkiezing zo raar was en is als een bankbiljet van 3 dollar, zoals ze in de VS zeggen. Er zijn een aantal aanwijzingen dat de laatste beslissende percentages werden geregistreerd als in een bananenrepubliek. Het zal duidelijk moeten zijn of er een elektronische verwerking van de verkiezingsuitslagen is geweest die uit het scenario van de roman “Een koning voor Duitsland” zou kunnen zijn voortgekomen. Het boek gaat over verkiezingsmanipulatie met behulp van computerprogramma’s, wat ertoe leidt dat Duitsland weer een monarchie wordt. Het is tegelijkertijd een fantastisch complot, zo raar als een drie dollarbiljet – en een precies onderzochte roman vol vakkennis.

In een notendop is het argument van het boek dat het gebruik van stemcomputers neerkomt op een uitnodiging om vals te spelen, omdat de taak van computers gewoon is om met gegevens om te gaan. Handling is de Duitse vertaling van de Latijnse term Manipulatie. En dat is precies waar het om gaat. Josef Stalin, aan wie men zeker deskundigheid op dit gebied kan toeschrijven, heeft ooit gezegd: “De mensen die stemmen uitbrengen beslissen niets. De mensen die stemmen tellen, beslissen alles.

Als u succesvolle gegevensfraude wilt uitsluiten, moet elke elektronische stembusgang gelijktijdig met de stembiljetten worden uitgevoerd, dat wil zeggen twee keer. Dit is de enige manier om elke manipulatie betrouwbaar te detecteren. Een elektronische verkiezing maakt snelle resultaten mogelijk, althans in theorie, de stembiljetten zijn de steekproef. Alleen als beide resultaten zo exact gelijk waren dat het foutenpercentage niet doorslaggevend is voor de verkiezingen, is alles goed gegaan.

Bij deze presidentsverkiezingen is verificatie noodzakelijk. Er zijn ernstige aanwijzingen voor manipulatie, vooral met de voormalige geheime dienst programma’s Hammer en Scorecard. Belangrijke deskundigen zoals de voormalige hooggeplaatste NSA-analist Kirk Wiebe (1), de voormalige federale procureur en advocaat van generaal Michael Flynn, Sidney Powell en luitenant-generaal Tom McInerney (3) hebben hierover opmerkingen gemaakt. In sommige staten moet de verkiezingsoverwinning van Joe Biden in ieder geval met terugwerkende kracht worden herzien om duidelijkheid te verschaffen.

Nogmaals, je kunt denken wat je wilt over Donald Trump, maar dit verandert niets aan het fundamentele probleem: of er sprake is geweest van verkiezingsfraude in de belangrijkste voormalige democratie ter wereld moet boven elke twijfel verheven worden – en als dat zo is, moet het worden gerepareerd en gestraft.

De toestand in de VS geeft reden tot bezorgdheid. De laat-Romeinse omstandigheden zijn daar binnengekomen, en de strijd om de macht wordt met alle middelen gevoerd. “De winnaar neemt alles”, “hebzucht is goed” en “Onze strategie is: wij winnen, zij verliezen” zijn de overtuigingen van PR-professionals en politieke knappe koppen die hun eigen antwoord hebben gevonden op de vraag hoe ze aan de macht kunnen komen. Antwoord: “Eerlijkheid is het beste beleid.”

Dat een evolutionair selectieproces het duel van de besten in de vorm van Joe Biden tegen Donald Trump oplevert is niet mooi, maar wel eerlijk. Een natie die de moord op Kennedy niet oplost, een oligarchie die gemachtigd is om verkiezingen te manipuleren en regimes wereldwijd te veranderen, die oorlogen naar believen afweert, die het concept van het algemeen belang beschouwt als een psychiatrische stoornis, die de ziekteverzekering verklaart als communisme en de concepten van markteconomie en sociale onverenigbaarheid, dit alles met een afbrokkelende middenklasse en verarmde arbeidersklasse, zo’n n n natie zou niet verbaasd moeten zijn als ze op een gegeven moment in de put zelf valt.

Het is niet alleen de keuze die laat Romeins is. Het werd voorafgegaan door een mediacampagne die ook uniek was. De Russische Poort, uitgevonden uit de hete lucht en de aanklacht, werd jarenlang gegeven als een schijnvertoning op alle podia van de VS. Een ruwe samenzweringstheorie, vals nieuws op zijn slechtst. Waar zijn Professor Butter en Pia Lamberty als je ze nodig hebt? Waarschijnlijk op een seminar van de “East StratCom Task Force”, het Ministerie van Onderwijs en Propaganda van de EU, waar zij lezingen geven over de Russisch-Gate.

Het feit dat Hunter Biden, die een laptop had met foto’s van het crackroken en belastende e-mails over waarschijnlijk illegale donaties, die wettelijk waterdicht is, vergat bij de reparatiedienst dat de zoon van de president en de president beschermd zijn tegen FBI-onderzoeken en onderzoeksrapporten, past in het slechte plaatje. Glen Greenwald, die samen met Laura Poitras de hoogbetaalde publicatie “The Intercept” runde, verliet zijn eigen voormalige nieuwsmagazine omdat het zijn artikel over het Hunter Biden-schandaal censureerde. De onderscheppers hebben de redenering van de CIA dat de zaak als een Russische staatsgreep moet worden behandeld, overgenomen.

De peilingen voor de verkiezingen gaven een heel jaar lang het valse beeld dat Joe Biden 5-15% voorliep op Donald Trump. Dit kan met een zuiver geweten nepnieuws genoemd worden.

Ik heb onderzoek gedaan op de universiteit en ik weet een beetje over bijvoorbeeld de weging van vragen waarvan bekend is dat de ruwe onderzoeksgegevens valse resultaten opleveren. Een van de gebieden waar fouten gemakkelijk kunnen worden aangepast is de verkiezingen, van alle dingen, omdat je een duidelijk correcte uitkomst hebt die kan worden aangepast. Niet voor niets kom ik niet om de hoek kijken met vegende uitspraken over peilingen zoals “ze zijn toch al niet goed” of “ze liegen allemaal”.

Alle enquête-instituten hebben procedures ontwikkeld voor de weging van de enquêteresultaten, zoals dat in het vakjargon wordt genoemd. Er zijn vele bronnen van fouten die een steekproef vervalsen, wat iets over de populatie zou moeten zeggen. Die oma Hilde neemt bijvoorbeeld altijd de vaste telefoon op, maar Janet Highflyer heeft geen vaste telefoon, alleen een mobiele telefoon. Dat rechtse kiezers zwijgen of liegen in de peilingen, terwijl de Groenen graag informatie geven over hun mening.

De correcties die naar aanleiding hiervan moesten worden aangebracht, leidden bijvoorbeeld tot een test door de New York Times, waarbij vier enquête-instituten op basis van identieke ruwe gegevens tot zeer verschillende resultaten kwamen, over wie de verkiezingen wint en in welke mate. De expertise van de enquête-instituten is de correctie van de ruwe gegevens tot geldige resultaten. Hoe goed de procedures zijn, blijkt, zoals gezegd, vooral uit een verkiezingsvoorspelling. Ook al is elk onderzoek strikt genomen een kortstondige meting en geen voorspelling. De fouten die ook bij deze verkiezingen zijn gemaakt, wijzen echter op een fundamenteel probleem.

De vraag is waarom enorme misverstanden – alweer na 2016! – komen bijna overal voor, altijd in dezelfde richting.

Als publiekrechtelijke journalist eis ik een antwoord op deze vraag, want maandenlange foutieve en politiek effectieve valse berichtgeving is gebaseerd op deze valse prognoses. Als journalist van een alternatief medium stel ik dan deze vraag, dat wil zeggen als een lepralijder die meestal helemaal geen antwoord krijgt. Subtekst: waarvan de publicatie hopelijk binnenkort wordt uitgeschakeld.

Dus de meeste Amerikaanse media hadden valse berichten, afgezien van tendentieuze berichtgeving over de kansen van Trump. Dit is een vergissing, geen meningsuiting. Deze presidentsverkiezingen zijn een aanklacht tegen de Amerikaanse media en het politieke systeem van de Verenigde Staten van Amerika.

Men kan de verkiezing beschouwen als een veldexperiment dat in veel opzichten duidelijke bevindingen oplevert.

Deze kritiek geldt identiek voor de publieke media en de bedrijfsmedia in Duitsland. Nogmaals, het gaat niet om de beoordeling van het presidentschap van Trump, maar om feitelijke uitspraken over hoe zijn eigen mensen staan tegenover zijn beleid.

De waarheidsgetrouwheid en waarachtigheid van de verslaggeving maakt een hervorming van de publieke omroep vanuit het oogpunt van waarheidsgetrouwheid en onafhankelijkheid onontbeerlijk. Zij zijn immers verplicht pluralistisch, evenwichtig en weg van de staat te rapporteren. En accuraat. Het feit dat de particuliere media zich niet een beetje beter hebben gedragen, is een indicatie dat ons mediasysteem als geheel zijn taken niet vervult. Dit moet aanleiding geven tot een discussie over de media. Vooral in de media. Wat een vrome wens is.

Het is vanzelfsprekend geworden dat er iets fundamenteel mis is.

Trouwens: ik word verondersteld aan te nemen dat dezelfde mensen die zo verdomd verkeerd zijn over dit eenvoudige waar/onwaar onderwerp op een rijtje, toch onderzoek doen en rapporteren over het onderwerp Corona, Syrië, 911 of als een fact-checker over zowel als ze constant beweren over zichzelf?

Media waarvan de berichtgeving over deze onderwerpen wordt gebruikt als benchmark om afwijkende beoordelingen van bijvoorbeeld KenFM te censureren in sociale media zoals YouTube, Facebook of Twitter? Oordeelsvonnissen waarvoor volgens onze constitutionele jurisprudentie geen enkele rechtvaardiging bestaat, wat in dit opzicht briljant is? Dit is onzin in het kwadraat.

Er is iets fundamenteel mis. Iets dat disfunctioneel is voor een democratie.

Gezien vanuit een ander perspectief: Het kan iets erger zijn dan een systeemfout. Namelijk, intentie.

Dan is de vraag: Voor wie is deze constante mislukking precies zo doelgericht dat reparatie wordt geweigerd?

En, wat nog belangrijker is, hoe krijgen we de reparatie voor elkaar terwijl we tegelijkertijd de verantwoordelijken definitief uit hun beslissingspositie verwijderen?

Bronnen:
(1) Hammer and Scorecard Kirk Wiebe
https://www.youtube.com/watch?v=v_2RXrkDuS4&list=UU7qUL2EsTHpNcgsz7woW9Iw

(2) Hammer and Scorecard Sidney Powell
https://video.foxbusiness.com/v/6207890069001/#sp=show-clips

(3) Hammer and Scorecard Lt.Gen Tom McInerney
https://noqreport.com/2020/11/02/lt-gen-tom-mcinerney-exposes-scorecard-the-democrats-voter-fraud-superweapon/
+++

Met dank aan de auteur voor het recht om het artikel te publiceren.

+++

Beeldbron: Lichtdruppel / shutterstock

+++

KenFM streeft naar een breed spectrum aan meningen. Opinieartikelen en gastbijdragen hoeven niet de mening van de redactie te weerspiegelen.

+++

Vind je ons programma leuk? Informatie over verdere ondersteuningsmogelijkheden vindt u hier: https://kenfm.de/support/kenfm-unterstuetzen/

+++

Nu kunt u ons ook ondersteunen met Bitcoins.

BitCoin-adres: 18FpEnH1Dh83GXXGpRNqSoW5TL1z1PZgZK


Auch interessant...

Kommentare (0)

Hinterlassen Sie eine Antwort