Een lezing door de boekauteur en kankerspecialist Lothar Hirneise roept fundamentele vragen op over de behandeling van kanker.
Opmerking over de Rubikon-bijdrage: De volgende tekst werd voor het eerst gepubliceerd in “Rubikon – Magazin für die kritische Masse“, in wiens adviesraad onder andere Daniele Ganser en Rainer Mausfeld actief zijn. Aangezien de publicatie plaatsvond onder een vrije licentie (Creative Commons), neemt KenFM deze tekst over in het tweede gebruik en wijst er expliciet op dat ook de Rubikon afhankelijk is van donaties en ondersteuning nodig heeft. We hebben veel alternatieve media nodig!
Moderne kankertherapie vecht scherp tegen degeneratieve cellen en kwaadaardige tumoren. Met twijfelachtig succes. Kanker is nu een van de eerste doodsoorzaken in geïndustrialiseerde landen. Lothar Hirneise laat zien hoe weinig wetenschappelijk kankeronderzoek vandaag de dag wordt uitgevoerd en hoe hoog de prijs is die we betalen voor agressieve behandelingen. Als we geen criminelen willen worden, is het tijd om het verhalenboek van het kankermonster af te sluiten en een nieuw boek te openen. Het gaat over verhalen over genezing en de zoektocht naar geluk.
Wie vandaag een auto of een wasmachine koopt of een reis boekt, wordt niet zo snel bedrogen. We onderzoeken en vergelijken met een kritisch oog voordat we een product kiezen. Vaak laten we onze aankopen ons iets kosten. Daarom is het des te belangrijker om ons zoveel mogelijk informatie en informatie te verstrekken en niet te vallen voor de eerste beste aanbieding.
We zijn ook bereid om diep in onze zakken te graven als het gaat om het kiezen van onze cosmetica, onze kleding en een breed scala aan accessoires en gadgets. Wij zijn goed op de hoogte van de beste merken, de laatste adressen en de laatste trends. Ons lichaam is iets waard voor ons. Tenminste extern. Wat de binnenkant betreft, houden we afstand. Wie weet hoe zijn organisme werkt en wat er binnenin gebeurt? Als we een probleem hebben, gaan we naar de dokter of apotheek en vertrouwen we ons lichaam toe aan een specialist. Ze zullen al weten wat we missen.
Hier zijn we minder kieskeurig. Hoewel we goed letten op wat voor ons belangrijk is bij het kopen van objecten en diensten, kunnen we veel verkocht worden op het gebied van onze gezondheid. Vanaf het moment dat iemand een schone witte jas draagt en omringd wordt door knipperende apparaten, geniet hij van ons vertrouwen. In de regel denken we niet veel na over welke behandelingen en medicijnen worden voorgeschreven, omdat we er sowieso niets van weten – ze zijn meestal gratis of worden gefinancierd door het grote publiek. En je ziet er niet uit als een geschenkpaard in de mond.
Geofferde levens
Het komt dus voor dat we ons gezond verstand aan de kant zetten bij de praktijk of de apotheekdeur en anderen met onze symptomen aan de slag laten gaan. Het gaat natuurlijk niet om het oplossen van ons probleem. Niemand verdient daar iets aan. Dat is niet langer een geheim. Gezonde mensen zijn niet geïnteresseerd in de industrie. De enige manier om veel geld te verdienen is met de zieken. Hoe langer we afhankelijk zijn van dure behandelingen, hoe beter. Maar hoewel dit nu vrij openlijk wordt gezegd en we dit eigenlijk weten, doen we iets dat we onmiddellijk als idioot zouden herkennen als we bijvoorbeeld onze auto repareren: Wij denken dat het voldoende is om de kabel achter het waarschuwingslampje door te knippen.
Niemand is blij met deze situatie, behalve de verkopers: niet de patiënten, omdat ze steeds zieker worden, en niet de artsen, omdat niemand anderen wil zien lijden en sterven. Maar waarom verandert er niets? Waarom laten we alleen al in Duitsland jaarlijks 240.000 mensen sterven tijdens de behandeling van kanker? Waarom offeren we ons leven en dat van onze dierbaren op aan een systeem dat ons elke dag laat zien hoe het de levenden en ook ons mensen vernietigt? Waarom doen we niets en laten we giftige chemicaliën en bestraling toedienen en leiden als een kudde schapen zonder te mopperen naar het slachthuis?
Een breuk in het denken
In de menigte zijn we koppig en onbeweeglijk. Zo erg zal het niet zijn. Als dat echt het geval was, zou iedereen dat weten. We zijn verlicht, kritisch en laten ons niet zo snel door een beer vastbinden – maar laten we er een enorme laten staan. Want de betrokkenen zijn de vertegenwoordigers van de edelste en meest gerespecteerde beroepsgroep in onze samenleving: onze artsen. Nadat veel mensen zich hebben afgewend van de kerk en de politiek, genieten geneeskunde en onderzoek ons hoogste vertrouwen. We hoeven de dokter niet te betalen, zoals de advocaat, om onze belangen te behartigen.
Dat geloven we. We willen niet echt weten hoe medische studies er vandaag de dag uitzien en hoe degenen die over leven en dood beslissen, leren op universiteiten. We negeren het feit dat farmaceutische verkopers in de rij staan in praktijken, klinieken en ziekenhuizen (1). We vertrouwen ons leven toe aan een medicijn dat ons organisme in zijn afzonderlijke delen afbreekt en dat, kijkend door de microscoop, beslist over vitale behandelingen; een medicijn dat bijna volledig voorbijgaat aan de interactie tussen lichaam en geest en dat maar weinig weet van voeding, de basis van een goede gezondheid.
Wij geloven dat mensen die vele jaren hebben besteed aan het onthouden van dingen, ons beter kennen dan wij. We hebben het contact met wat ons het leven geeft grotendeels verloren. We zijn allemaal min of meer vergeten naar onszelf te luisteren en de taal die ons lichaam spreekt te begrijpen. Of het nu gaat om artsen of patiënten: We geven weinig om de oorzaken van onze ziekten. Omdat het hier voor ons allemaal ongemakkelijk wordt.
De logica van levende organismen
Om uit de dodelijke spiraal te komen, zouden patiënten zichzelf niet langer moeten zien als ongelukkige slachtoffers van de tegels die op hun hoofd vallen en moeten zoeken naar de oorzaak van hun problemen in hun eigen levensstijl. Artsen moeten de moed hebben om zich af te vragen wat ze hebben geleerd en zich af te keren van een winstgericht en minachtend systeem: Ik ben hier niet meer bij betrokken. Ik zal geen moordenaar worden. We zouden allemaal voor onszelf moeten gaan denken en handelen op eigen verantwoordelijkheid.
Op 22 november 2019 vindt in Hamburg een lezing plaats die patiënten, toekomstige patiënten en artsen aanmoedigt om dat te doen: De tien grootste mythes van de oncologie (2). De kankerspecialist Lothar Hirneise spreekt over nieuwe bevindingen en wetenschappelijke studies op het gebied van kanker, maar vooral over wat in de industriële geneeskunde geen probleem is: de werkelijke oorzaken van de ziekte.
Hoewel we officieel worden afgescheept met het feit dat dit sigaretten, alcohol en rood vlees zijn, maar vooral de genen die onze cellen gek maken, ziet Hirneise de belangrijkste oorzaak van kanker in de stress die we al jaren ervaren. De meeste kankerpatiënten hebben vrijwel geen adrenaline meer in hun lichaam. Ze hebben hun tijd verspild, willen zich bewijzen, niet naar zichzelf luisteren, hun leven voorbij laten gaan.
Omdat de nieren slechts een bepaalde hoeveelheid stresshormoon kunnen produceren, daalt het adrenalinegehalte onder permanente stress. Terwijl insuline er is om suiker in de cel te brengen, brengt adrenaline het naar buiten. Echter, wanneer er niet genoeg adrenaline wordt geproduceerd, wordt de cel over-suikers. En omdat te veel suiker ons doodt, moet het organisme met iets komen.
Het kan bijvoorbeeld de productie van insuline verminderen. In dit geval krijgen we diabetes, een van de andere belangrijke ziekten van de beschaving. De meest voorkomende gevolgen zijn blindheid en beenamputaties. 10.000 jaar geleden betekende het verlies van ogen en benen een zekere dood. Ons lichaam heeft deze informatie tot op de dag van vandaag onthouden. Het is zijn zorg om zo lang mogelijk in zijn geheel te blijven. Een biologische oplossing voor dit probleem is de vermindering van de zuurstoftoevoer. De cellen schakelen over op een fermentatiemetabolisme en kunnen nu twintig keer zoveel suiker verbranden als gezonde cellen.
Het is geen geheim dat kankercellen geen zuurstof hebben. Otto Warburg kreeg voor deze ontdekking 90 jaar geleden de Nobelprijs voor deze ontdekking. Maar wat het organisme op de lange termijn kan doden, garandeert in de eerste plaats dat we het organisme nog een tijdje kunnen zien en lopen. Dit maakt duidelijk dat de eerste functie van een tumor is om ons leven te redden – niet om het te vernietigen. In geen geval wil hij iets slechts voor ons. Kanker is het biologische antwoord op de evolutie van een probleem en niet het slinkse monster dat het vaak wordt genoemd.
Onwetenschappelijk kankeronderzoek
Maar ons medicijn staat erop dat we de signalen verkeerd interpreteren. Het blijft bij de theorie dat celmutaties de triggers van kanker zijn, hoewel het honderd keer wetenschappelijk bewezen is dat dit niet het geval is. Lothar Hirneise eist daarom dat we kijken naar wat er in de cellen gebeurt voor de mutatie. Anders is het alsof bijvoorbeeld de brandweer verantwoordelijk wordt gehouden voor de brand, omdat deze altijd te vinden is als er ergens brand is.
De huidige oncologie werkt niet wetenschappelijk voor hersenziekten. Hij bekritiseert het feit dat er nergens ter wereld meer fundamenteel onderzoek naar kanker bestaat, maar alleen nog maar octrooionderzoek dat zich richt op de vraag welke chemicaliën zo winstgevend mogelijk op de markt kunnen worden gebracht. Twintig jaar lang zijn er geen nieuwe medicijnen voor chemotherapie geweest, en we laten nog steeds zeer giftige mosterdgas door onze aderen stromen. Onderzoek vergelijkt alleen verschillende chemotherapieën. Er zijn geen alternatieven. Oncologen zouden daarom chemotherapeuten moeten worden genoemd, omdat zij slechts een klein deel van de mogelijke kankerbehandelingen kennen.
Ontgifting, voeding, energie, ontgifting
Lothar Hirneise bekritiseert verder dat de kankergeneeskunde nog steeds vasthoudt aan het dogma dat kankercellen moeten worden gedood. Zijn therapieën zijn gebaseerd op de ervaring dat kankercellen weer gezonde cellen kunnen worden. Het “3E-protocol” dat in zijn centrum wordt toegepast is gebaseerd op ontgifting, voeding en energie. Bij de ontgifting wordt speciale aandacht besteed aan de tanden, de voeding, de ontzuring en de zuurstofvoorziening van zieke cellen met behulp van het olie-eiwit dieet van Johanna Budwig.
Maar de belangrijkste pijler van de gezondheid is levensenergie. De rol van het gesprek bij het vinden van de oorzaken van de ziekte en de genezing ervan is dan ook belangrijk. Het gaat echter niet alleen om het gesprek tussen therapeut en patiënt, maar ook om de innerlijke dialoog. De patiënten worden geïnstrueerd om met hun ziekte in contact te komen en een zogenaamd “tumorcontract” af te sluiten: Wat moet er worden afgeschaft om een gelukkig leven mogelijk te maken? Hoe kan de stress die de ziekte veroorzaakt worden verminderd? Wat moet er fundamenteel veranderen om het symptoom te laten verdwijnen?
De helende kracht van de dialoog
Voor Lothar Hirneise is geluk in het leven de beste therapie. Hij gaat zelfs zo ver dat hij beweert dat gelukkige mensen geen kanker krijgen. Ik ervoer de helende kracht van innerlijke gesprekken in mijn eigen lichaam en beschreef het in mijn eerste boek over kanker: Ziekte geneest. Vanuit creatief denken en dialoog met zichzelf. De psychotherapeut Gabriele Freytag, die ooit aan baarmoederhalskanker leed, schrijft in haar boek “Ein wilder Ort” over de helende kracht van de innerlijke dialoog. We hebben altijd gebeden en mantra’s, visioenen en meditaties gebruikt om onze innerlijke balans te herstellen en de onderbroken energiestroom weer op gang te brengen.
Wat ons echt geneest, zijn niet de wapens en chemicaliën die we tegen ons laten werken, maar vreedzame bedoelingen (3). Laten we ophouden ons leven aan anderen toe te vertrouwen en ze in eigen hand te nemen. Laten we ophouden met onszelf te vertellen dat ons lichaam onze vijand is en ons richten tot degenen die het liefdevol ondersteunen in zelfgenezing. Laten we onze metgezellen zorgvuldig en rustig kiezen. Dit is de tijd die we hebben. Laten we luisteren naar onze intuïtie en vertrouwen op wat het volksverstand gezond verstand noemt. Maar laten we vooral in ons leven brengen wat we in alle opzichten zo dringend nodig hebben: Licht en lucht.
De lezing “De tien grootste mythes van de oncologie” vindt plaats op vrijdag 22 november om 19.30 uur in het Rudolf Steiner Haus im Mittelweg in Hamburg. Tickets zijn verkrijgbaar voor 20,36 euro bij eventbrite.de. De inhoud is voor iedereen goed te begrijpen en richt zich zowel tot artsen en betrokkenen als tot mensen, die gezond zijn en willen informeren.
Daarnaast is er op donderdag 21.11 (naast Ernst Wolff op vrijdag 22.11.) in Berlijn hersenijs te zien. Alle informatie is hier te vinden: https://wissen-ist-relevant.de
+++
Bronnen en opmerkingen:
(1) Als een tegenbeweging, het initiatief van de onomkoopbare artsen MEZIS
(2) De lezing Die zehn größten Mythen der Onkologie vindt plaats op 22 november om 19.30 uur in het Rudolf Steiner Haus im Mittelweg in Hamburg. Tickets zijn verkrijgbaar voor 20,36 Euro bij eventbrite.de. De inhoud is voor iedereen goed te begrijpen en richt zich zowel tot artsen en betrokkenen als tot mensen, die gezond zijn en willen informeren.
(3) Daarnaast ligt ook Kerstin Chavent: De wapens neer. Inzicht in de boodschappen van kankercellen. Schorpioen 2019.
+++
Dit artikel is op 26.10.2019 gepubliceerd door Rubikon – Magazin für die kritische Masse.
+++
Met dank aan de auteur voor het recht om te publiceren.
+++
Beeld hint: Dasha_Romanova / Blindvoorraad
+++
KenFM streeft naar een breed spectrum aan meningen. Opinieartikelen en gastbijdragen hoeven het redactionele standpunt niet weer te geven.
+++
Vind je ons programma leuk? Informatie over de ondersteuningsopties vindt u hier: https://kenfm.de/support/kenfm-unterstuetzen/
+++
Nu kunt u ons ook ondersteunen met Bitcoins.
BitCoin Adres: 18FpEnH1Dh83GXXGpRNqSoW5TL1z1z1PZgZgZK
Kommentare (0)