Een commentaar van Ernst Wolff.
“Een leugen hoeft alleen maar vaak genoeg te worden herhaald, dan zal het worden geloofd.” Het advies van Josef Goebbels dateert uit de jaren dertig van de vorige eeuw en is sindsdien door vele regeringen opgevolgd. Maar de tijd heeft niet stilgestaan en de mechanismen van de massamanipulatie zijn aanzienlijk geëvolueerd en verfijnd.
Zoals we in het kielzog van de huidige pandemie kunnen zien, wordt in onze tijd een principe toegepast dat als volgt zou kunnen worden omschreven: “Een leugen moet, als ze eenmaal is aanvaard, onder de tafel worden geveegd en nooit meer worden vermeld”.
Hoe kunnen we anders verklaren dat we de afgelopen weken geen enkel woord hebben gehoord van de mainstream media of van politici over het feit dat alle voorspellingen over het gevaar van de huidige pandemie volledig overdreven waren? Dat er geen overmatige mortaliteit is opgetreden en dat horrorverhalen zoals die over de hoge besmettelijkheid van symptoomvrije besmette mensen niet zijn uitgekomen?
Waarom raakt het publiek herhaaldelijk in paniek door de stijgende infectiecijfers en doet het alsof de verschrikking van de pandemie met miljoenen doden, zoals voorspeld door de inmiddels weerlegde wetenschappers, nog steeds te verwachten is?
Wat we nu meemaken is een nieuwe kwaliteit van massamanipulatie, die kennelijk tot doel heeft de wijdverbreide misinformatie in de ontvangers te verankeren door middel van kortetermijnbombardementen in de media, die zo diepgaand zijn dat ze niet langer ter discussie worden gesteld en op de lange termijn worden aanvaard als een universeel geldende waarheid.
Deze methode is gekoppeld aan een misbruik van alledaagse taal die al door George Orwell is beschreven. Deze manipulatie, die hij beschrijft als “nieuwe toespraak”, wordt gebruikt om feiten te verbergen en basisintenties te verhullen. Dit is precies wat we ervaren met de term “loslaten”, momenteel de meest gebruikte term in de publieke discussie naast “tweede golf”.
Een nadere beschouwing van de “versoepeling” leert dat deze in veel gevallen niet terugleidt tot de situatie van voor de pandemie, maar eerder tot een nieuwe realiteit die wordt gekenmerkt door beperkingen en kokhalzen, en dat in de slipstream ervan zelfs een aanscherping van de bestaande regelgeving plaatsvindt – bijvoorbeeld in Berlijn, waar de verplichting tot het dragen van maskers voor het openbaar vervoer niet is versoepeld, maar zelfs is aangescherpt door de dreiging van boetes.
Maar wat is de essentie van de beschreven manipulatie en waar brengt het ons naartoe?
De gemeenschappelijke kern van beide methoden is dat hier het gebruik van de rede en al het rationele denken worden geëlimineerd en we worden duidelijk verondersteld te wennen aan een systeem van overheersing dat wordt bepaald door pure willekeur.
Wie zich afvraagt waarom dit project in onze tijd systematisch wordt nagestreefd, zou eens moeten kijken naar de economische en financiële situatie waarin we ons nu bevinden: Na twee reddingsoperaties van het mondiale financiële systeem worden centrale banken en regeringen geconfronteerd met de recessie, die door de lockdown enorm is verergerd, grotendeels ongewapend – en dit ondanks het feit dat we in de nazomer en de herfst te maken hebben met omstandigheden die we sinds de Tweede Wereldoorlog niet meer hebben meegemaakt.
We worden geconfronteerd met een drastische toename van de werkloosheid, armoede en dakloosheid, een verdere uitbreiding van de lagelonensector, duizenden faillissementen van kleine en middelgrote ondernemingen en de ondergang van tienduizenden kleine bedrijven. Tegelijkertijd zullen we een voortzetting zien van de inval van de ultrarijken, die de financiële markten in hun eigen voordeel zullen blijven plunderen en het beleid dat ze controleren zullen opdragen de gevolgen van de dreigende economische en financiële catastrofe door te geven aan de werkende bevolking met bezuinigingsprogramma’s van ongekende strengheid.
Het belangrijkste kenmerk van de verandering die voor ons ligt, zal een wereldwijde explosie van sociale ongelijkheid zijn, die ongetwijfeld zal leiden tot sociale onrust, zoals we in Amerika al hebben gezien. En tegen dit alles – zoals de laatste tweeduizend jaar van de menselijke geschiedenis ons hebben geleerd – kennen degenen die aan de macht zijn slechts één tegengif: het gebruik van geweld, dat altijd begint met het vestigen van een willekeurig bewind.
+++
Met dank aan de auteur voor het recht om te publiceren.
+++
Foto bron: Shutterstock / Robert Kneschke
+++
KenFM streeft naar een breed spectrum aan meningen. Opinieartikelen en gastbijdragen hoeven niet de mening van de redactie te weerspiegelen.
+++
Vind je ons programma leuk? Informatie over verdere ondersteuningsmogelijkheden vindt u hier: https://kenfm.de/support/kenfm-unterstuetzen/
+++
Nu kunt u ons ook ondersteunen met Bitcoins.
BitCoin-adres: 18FpEnH1Dh83GXXGpRNqSoW5TL1z1PZgZK
Kommentare (0)