Home
>
Archiv
>
KenFM International
>
Nederlands
>
Het verhaal van de machtsstrijd in het Kremlin

Het verhaal van de machtsstrijd in het Kremlin

Veröffentlicht am: 20. Januar 2020 | Anzahl Kommentare: noch keine

Een commentaar van Rainer Rupp.

In de zestiende toespraak van Vladimir Poetin tot de natie hield de Russische president zich niet alleen bezig met de door hem voorgestelde grondwetswijzigingen, die nu in de westerse media worden gespeculeerd als de nieuwe staatsgreep van Poetin om zijn greep op de macht na 2024 te behouden, maar ook met belangrijke aspecten van het Russische binnenlandse en sociale beleid. Dit laatste is onder meer bedoeld om een merkbare verbetering van de levensstandaard van de Russische bevolking in de wet te verankeren. De president heeft onder andere voorgesteld om “in elke situatie in het hele land de sociale verplichtingen van de staat na te komen en een regel in de grondwet te verankeren dat bijvoorbeeld het minimumloon niet lager mag zijn dan het bestaansminimum van de beroepsbevolking”. (1)

Met het uitgebreide sociale programma dat voor de brede lagen van de bevolking wordt gepresenteerd, onderscheidt het Russische leiderschap zich duidelijk van de neoliberale “elites” van de zogenaamde westerse “waardenmaatschappij”, waarin de “winner-take-all” mentaliteit overheerst en de overeenkomstige brede sociale lagen steeds meer verarmd raken. Opnieuw heeft Poetin een signaal afgegeven dat zichtbaar is van ver buiten de grenzen van het land dat de politieke leiding van Rusland zich bezighoudt met de verbetering van de levensstandaard en de veiligheid van de hele bevolking.

Poetin benadrukte daarbij dat zowel gezinnen met kinderen als kleuterscholen en scholen speciale steun krijgen (2). In de toekomst zullen bijvoorbeeld in alle scholen gratis warme maaltijden beschikbaar zijn. Gezinnen met veel kinderen moeten bij de aankoop van een huis of appartement slechts een deel van de hypotheek betalen, het andere deel moet door de staat worden betaald, niet met goedkope maar terugbetaalbare leningen, maar als een speciale terugbetaling, die gelijk staat aan een gift van geld.

Dit pakket omvat ook een duidelijke verhoging van de financiële steun voor grote gezinnen, vergelijkbaar met de Duitse kinderbijslag. De verhoging wordt met terugwerkende kracht vanaf 1 januari 2020 van kracht. Het maakt ook deel uit van het sociale pakket van Poetin, waarmee de president de bevolkingsgroei van de natie weer op positief terrein wil brengen.

Tegelijkertijd zijn de salarisverhogingen bedoeld om het beroep van leraar weer aantrekkelijker te maken, aangezien Poetin het onderwijs een bijzonder hoge prioriteit heeft gegeven.

De heer Poetin heeft ook verregaande veranderingen in de medische zorg aangekondigd, die vooral moeten leiden tot een duurzame verbetering van de situatie van de mensen die in de dunbevolkte gebieden in de uitgestrektheid van Rusland wonen. Daartoe moeten de staatsuniversiteiten in afgelegen regio’s worden versterkt. Deze moeten speciale ondersteuningsprogramma’s bieden om studenten aan te trekken. Om vervolgens later geschoolde academici te ontmoedigen om naar de grote steden te migreren en daar te blijven, heeft president Poetin zich uiteraard laten inspireren door een concept dat zich in Wit-Rusland (Wit-Rusland) en Cuba al decennialang heeft bewezen.

In Cuba en Wit-Rusland worden de bijzonder gunstige studievoorwaarden voor medische studenten gecombineerd met de verplichting om de eerste jaren na het beëindigen van hun studie als “huisarts” op het platteland te werken om waar mogelijk uitgebreide medische zorg te bieden. Om dit concept nog aantrekkelijker te maken voor de jonge plattelandsdokters worden ze voorzien van gratis appartementen en operaties en krijgen ze een fatsoenlijk salaris.

De voortdurende verbetering van de sociale situatie van de grote massa’s is niet alleen sinds gisteren in Rusland aan de gang. Zelfs de strenge westerse sancties konden deze ontwikkeling niet permanent tegenhouden. Het Russische sociale en maatschappelijke beleid staat dus in schril contrast met dat van de Westerse NAVO-landen. Hoewel deze landen meer financiële middelen per hoofd van de bevolking hebben dan Rusland om een sociaal aanvaardbaar sociaal beleid vorm te geven, doen de “heersende elites” van de waarde die het Westen heeft, precies het tegenovergestelde.

Al bijna drie decennia lang hebben onze regeringen de voormalige sociale verworvenheden waarvoor onze vaders en grootvaders vaak met gevaar voor eigen leven of gezondheid hadden gestreden, systematisch overgeëxploiteerd. Namens hun meesters, de oligarchen van de financiële en industriële ondernemingen, hebben de regeringen van alle westerse landen – ongeacht in welke politieke coalities – met succes, met behulp van zogenaamde “hervormingen” en andere antisociale wetten, de werkende massa’s ontnomen en aan de rijken gegeven.

Lord Blankfein, toenmalig hoofd van Goldman Sachs, waarschijnlijk de machtigste financiële groep ter wereld, had in 2009 in een toespraak in Londen gezegd dat hij, net als alle andere bankiers, “het werk van God doet”. (“We doen Gods werk”(3). Psalm 127 uit de Bijbel past hier natuurlijk bij: “De Heer geeft het zijne in zijn slaap”. En dat terwijl de oorzaak van de westerse economie, die vandaag de dag nog steeds wegkwijnt, ligt in de onverantwoordelijke gokactiviteiten van de westerse financiële casino’s, die vervolgens met ons belastinggeld werden bespaard.

En wat heeft dit alles te maken met de toespraak over de natie van Poetin? Heel veel!

Poetin erfde 20 jaar geleden de leiding van een land dat onder president Jeltsin met de actieve hulp van westerse adviseurs failliet was gegaan en in chaos was geraakt. Met zijn patriottische regeringsteam is Poetin er vervolgens in geslaagd het neoliberale westerse virus in Rusland grotendeels uit te roeien en zijn land te stabiliseren. Daarbij heeft hij natuurlijk de toorn van het Westen opgelopen. En de woede van het Westen op Poetin is alleen maar toegenomen nadat Poetin liet zien dat Rusland – om de vergiftigde westerse recepten heen – in staat was zijn doelen met succes te bereiken: namelijk economische groei, sociale zekerheid en bescheiden welvaart voor de bevolking, internationaal prestige en voldoende militaire kracht om het Westen van militaire avonturen af te schrikken.

En wat hebben de regeringen van het Westen in dezelfde periode in hun land bereikt?

Vandaag de dag is meer dan de helft van de bevolking er slechter aan toe dan 20 jaar geleden. Een groot deel van de bevolking is niet beter af dan 20 jaar geleden. Dit is niet alleen te wijten aan de daling van de reële lonen voor grote delen van de bevolking. Daarnaast is ook de koopkracht gedaald, want vandaag de dag moeten mensen betalen voor talloze goederen en diensten die vroeger gratis waren, een probleem dat vooral de mensen met een laag inkomen treft. Grote delen van de welvaartsstaat zijn ontmanteld, mede met behulp van de EU.

Tegelijkertijd is de publieke sector, de gemeenschap van steden en gemeenten, tot een ondraaglijk niveau verarmd. De westerse samenlevingen zijn verdeeld, de vroegere werkzekerheid en het vertrouwen van de mensen in de toekomst zijn verdwenen en zorgen en angst hebben hun plaats ingenomen. En zo verder en zo verder.

Samengevat betekent dit dat onze westerse heersende elites, als vazallen van de VS, onze samenlevingen de afgelopen twintig jaar met succes hebben vernietigd. Slechts een zeer klein deel van de toch al zeer rijke geldaristocratie heeft oneindig geprofiteerd van deze zieke ontwikkeling.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat de westerse media niet eens melding maken van de plannen van Poetin om de levensstandaard van de Russische bevolking te verbeteren. Dit zou een slecht licht werpen op het Westen van de waarden, dat de sociale normen aantast. Alsof ze tot een akkoord zijn gekomen, is de aandacht van de westerse journalisten dan ook uitsluitend gericht op het deel van de toespraak van Poetin waarin de voorgestelde grondwetswijzigingen aan de orde komen. Ieder kind weet immers dat als dergelijke voorstellen van Poetin komen, ze alleen maar achterbakse, antidemocratische plannen kunnen hebben om de ex-KGB-agent aan de macht te houden. En natuurlijk houden alle prostituees die in het Westen van de waarden de kost willen blijven verdienen zich aan deze richtlijnen.

De Russische Federatie is momenteel nog steeds een republiek waarin de president, net als Frankrijk en de VS, bijzonder veel macht heeft. Een sterk verenigd leiderschap was vooral belangrijk na de chaotische Jeltsin-periode om het zogenaamde “Wilde Oosten” te stabiliseren. Destijds waren de westerse democratiehelpers vrij om in Rusland te handelen en te regeren zoals ze wilden, en ze prijzen nog steeds de wetteloosheid van die tijd als Ruslands hoogtijdagen van de democratie.

In het kader van de sterke positie van de president kon Poetin, net als de Franse en Amerikaanse president, de regering, dat wil zeggen de minister-president en zijn ministers, aanwijzen, waarbij in het geval van Rusland deze kantoren niet worden ingevuld door partijsoldaten, maar in de regel door niet-partijgebonden en ervaren deskundigen op het gebied van de respectieve onderwerpen. Het parlement, d.w.z. de Doema, kan alleen de regering goedkeuren. Dit moet nu veranderen op voorstel van Poetin, want de president wil een deel van zijn macht afstaan.

De heer Poetin zei in zijn toespraak dat het land en de samenleving nu zo gestabiliseerd zijn dat de volgende stap naar een bredere democratisering kan worden gezet. Poetin voegde er echter aan toe dat een land dat zo groot en divers is als Rusland, met meer dan 130 etnische groepen en alle wereldreligies, nauwelijks kan worden bestuurd als een zuiver parlementaire republiek en dus als een presidentiële republiek met een president met veel macht.

…moet als een volledig uitgeruste president blijven. Toch rekent Poetin op een grotere scheiding der machten.

Volgens het voorstel van Poetin zou het parlement in de toekomst de regeringsleider moeten kiezen, die vervolgens zijn ministers benoemt. De president zou dan alleen het recht hebben om de regeringsleider te ontslaan als hij zijn taken niet uitvoert. In de toekomst moet de president echter de richtlijnen en doelstellingen van de regering blijven bepalen, net als het gezag van de bondskanselier over andere ministeries in Duitsland. Bovendien heeft Poetin aangekondigd dat er een referendum moet worden gehouden over de uitgewerkte grondwetshervorming. De nieuwe grondwet zal pas in werking treden nadat deze door het volk is goedgekeurd.

We mogen niet vergeten dat onze Duitse leiders, die zich graag als modeldemocraten aan de hele wereld presenteren, na de annexatie van de DDR aan de FRG het Duitse volk met alle macht het recht op een eigen grondwet en een eigen stem hebben ontzegd.

Bovendien had de Russische president volgens het persbureau Sputnik voorgesteld…

dat het Grondwettelijk Hof de grondwettigheid van alle aangenomen wetsvoorstellen toetst voordat het staatshoofd deze ondertekent;
om de criteria voor presidentskandidaten aan te scherpen. Zij moeten ten minste 25 jaar permanent in Rusland hebben verbleven en mogen niet in het bezit zijn geweest van een buitenlands staatsburgerschap of een buitenlandse verblijfsvergunning, noch op het moment van de voordracht, noch ooit tevoren; (NB: dit is om te voorkomen dat er zogenaamde onderzeeërs onder buitenlandse controle komen).
in de grondwet het primaat van de eigen grondwet boven alle internationale overeenkomsten vast te leggen Op het grondgebied van de Russische Federatie zouden de eisen van internationale autoriteiten, verdragen en overeenkomsten dan ook alleen geldig zijn als ze in overeenstemming zijn met de Russische grondwet (NB: dit zou bijvoorbeeld ook gelden voor uitspraken van het Russofobe Europese Hof van Justitie).
en ten slotte moet het voorbehoud “na elkaar” uit de grondwettelijke bepaling worden geschrapt – dat “dezelfde persoon niet meer dan twee termijnen na elkaar het ambt van voorzitter mag bekleden”.

Vooral de westerse media sprongen hierop in, het laatste voorstel en speculeerden meteen over een machtsstrijd in het Kremlin. Deze speculaties werden gevoed door het onverwachte ontslag van de Russische premier Dmitry Medvedev en alle ministers in zijn regering, dat onmiddellijk na de toespraak van Poetin kwam. Dit ontslag werd echter blijkbaar op voorhand overeengekomen om zo snel mogelijk ruimte te maken voor hervormingen. Medvedev werd ook niet naar “Siberië” gestuurd, maar kreeg een invloedrijke nieuwe post in het Russische buitenlands en veiligheidsbeleid.

Desalniettemin heeft het “Heute-Journal” van de ZDF op 15 januari op lugubere wijze verslag gedaan van de “machtsspelletjes in Moskou – de Russische regering neemt ontslag” over de “huidige situatie” in Rusland. En de “Heute Journal” presentator Christian Sievers kon zich niet inhouden en schoot de vogel neer met een Poetin-grap:

“Ik heb nog steeds een oude Russische grap”, begon Christian Sievers. “Poetin en Medvedev gaan samen naar het restaurant. De ober vraagt Poetin: “Wat wil je eten? Poetin: “Een hak. De ober vraagt erom: “En de bijschotel? Poetin zegt: “Het bijgerecht bevat ook varkenskoteletten. “De ZDF-presentator voegde eraan toe: “Grappen zeggen veel over de realiteit.”

Andere westerse media speculeerden op dezelfde manier, want als de boze Poetin iets doet, kan er per definitie niets goeds uit voortkomen. Een ander voorbeeld hiervan was het kwaliteitsmedium “Deutschlandfunk”. Onder de titel “Poetin verrast de Moskouse elite” (4) legt een Thielko Grieß uit dat Poetin met de grondwetshervorming “het doel nastreeft om een machtige positie voor zichzelf te verwerven”. De mensen van het land waren slechts toeschouwers in dit proces.

Hoe Poetin, wiens ambtstermijn als president pas in 2024 afloopt, dus over iets minder dan vijf jaar, en die nu al zijn eigen bevoegdheden wil overdragen aan het parlement, aan het kabinet van de premiers en aan het grondwettelijk hof, met deze grondwettelijke hervormingen “een machtige positie voor zichzelf wil veiligstellen”, heeft de Deutschlandfunk-kletskous niet aan zijn toehoorders uitgelegd. Maar dit soort berichtgeving door westerse media is typisch wanneer het over, nee tegen Rusland gaat.

Interessant genoeg geeft de website van Stratfor, de Amerikaanse analyse- en inlichtingendienst, van alle plaatsen een coherente verklaring voor de door Poetin voorgestelde grondwetswijzigingen. Hier is een sterk verkorte samenvatting (5):

Volgens Stratfor heeft Poetin zijn eerste echte stappen gezet in de richting van een politiek systeem waarvan hij hoopt dat het de koers van het land ook na zijn ambtstermijn zal handhaven. Na 20 jaar Poetin als president, dan als premier en dan weer als president, “weerspiegelen deze veranderingen de rijping van het politieke systeem van Rusland in een veerkrachtiger, minder door persoonlijkheid gedomineerde structuur die in staat is de politieke erfenis van het land te behouden nadat hij is vertrokken.

Na het ontslag van Medvedev kan Poetin een ministerieel team aanstellen dat belast is met de uitvoering van de aangekondigde grondwetswijzigingen, gaat Stratfor verder. De ontwikkelingen zijn echter slechts het begin van een overgang op langere termijn voor Rusland. Om Poetin in staat te stellen een systeem te vormen dat hem zal overleven, zijn er nog veel meer stappen nodig om ervoor te zorgen dat Poetin’s sociale en patriottische erfenis voor 2024 voortleeft in het parlement en de Russische politiek domineert, wie er nu ook als president in functie is.

Stratfor kan de spijker op de kop geslagen hebben.

Bronnen:

+++
Met dank aan de auteur voor het recht om te publiceren.

+++

Beeldreferentie: / shutterstock

+++

KenFM streeft naar een breed spectrum aan meningen. Opinieartikelen en gastbijdragen hoeven niet de mening van de redactie te weerspiegelen.

+++

Vind je ons programma leuk? Informatie over de ondersteuningsmogelijkheden vindt u hier: https://kenfm.de/support/kenfm-unterstuetzen/

+++

Nu kunt u ons ook ondersteunen met Bitcoins.