Liefde in de dagen van Corona? Voor de Republiek!

Een commentaar van Anselm Lenz.

Het begon met de basiswet. Het Democratisch Verzet is nu het weekblad met de hoogste oplage van de Bondsrepubliek. Toch wilden negen weken geleden 60 mensen eigenlijk alleen maar basiswetten verspreiden. Op zaterdag verschijnt het vijfde nummer in het hele land met een oplage van 500.000 exemplaren. Het politiek-media-kartel is vrij om te draaien.

Het is een ongekende lastercampagne die in Berlijn wordt gevoerd door de regering en de aangesloten mediabedrijven tegen oppositieleden en journalisten. Artsen en advocaten worden beschuldigd, krijgen Stasi-achtige huisbezoeken en worden op bijeenkomsten uit de menigte getrokken door speciaal daarvoor bestemde speciale officieren, urenlang in auto’s vastgehouden en bedreigd.

Er zijn andere manieren om dit te doen, zoals de non-without-us.de bijeenkomsten in Stuttgart en München laten zien. Tienduizenden mensen komen samen om de waarden van de Duitse grondwet te verdedigen – en de politie handelt neutraal.

In een democratische staat is de politie er om de mensen, hun verschillende belangen en behoeften te beschermen. En niet om een politieke en mediakast af te sluiten die ver verwijderd is van de basiswet, onze liberale grondwet – ja, die is gebroken.

De regering en de professionele politici – die al een tiental jaar niet in staat zijn geweest om een dertigtal meter door enig deel van de stad te lopen zonder dat er rotte eieren en tomaten naar hen werden gegooid – lijken zich met Corona in een doktersjas te hebben geworpen om hun eigen dreigende machtsverlies te behandelen.

Ze verschijnen niet alleen aan deskundigen zoals professor Giorgio Agemben en journalisten zoals wij als Dr. No’s die kanonnen op mussen afvuren. En mogelijk proberen om ons te redden tot de dood.

Eén ding is in ieder geval duidelijk: voordat we onze toevlucht kunnen nemen tot zulke drastische maatregelen als die welke momenteel met ons allen worden genomen, moet er in een democratie openlijk over worden gediscussieerd en worden afgesproken of we zoiets willen. Dat is proportioneel. Of alle belangrijke stemmen vertegenwoordigd zijn. En of minderheden worden beschermd.

De oppositie heeft gelijke rechten om zich in de discussie te uiten en moet worden vertegenwoordigd. Argumenten moeten worden uitgewisseld. Wetenschappers moeten worden gehoord. Laat journalisten een gedifferentieerd en ook scriptie-achtig, puntvormig tafereel zien. De debatten van een republiek moeten eerlijk en openbaar worden gevoerd. Alle posities moeten worden gehoord. Dit brengt ons dichter bij een passende oplossing van wat we samen democratisch moeten beslissen. Dat is de essentie, het belangrijkste kenmerk van een republiek.

Deze vorm van eerlijke verdeling, onderhandeling en vertegenwoordiging van de verschillende stemmen in een samenleving moet op dit moment tot zwijgen worden gebracht. Autoritaire karakters van alle politieke kleuren, van alle partijen en van de meest uiteenlopende voorkeuren ondersteunen de koers van de regering, die gericht is op de afschaffing van alle vrijheden. Mensen laten hun ware gezicht zien. Wie is een democraat? Wie is een fanatieke aanhanger van een overheidslijn? Wie eist dat er medemensen worden lastiggevallen? Wie spreekt er tenminste voor het recht van de oppositie om zich uit te spreken en zich te laten vertegenwoordigen?

In deze realistische situatie hebben we besloten om met alle democraten mee te gaan op basis van de basiswet. 10 sprekers, elk met een minuut spreektijd, stonden gepland voor 28 maart op de Berlijnse Rosa Luxemburg Platz, het plein dat genoemd is naar de bewonderenswaardige vrouw die vocht voor sociale gelijkheid en vandaag de dag wereldwijd bekend is met het citaat: “De eigen vrijheid is altijd de vrijheid van degenen die anders denken!

Journalisten, artsen, advocaten, werknemers, gepensioneerden, vrouwen, mannen van alle kleuren en achtergronden moeten duidelijk maken op dit plein: Nee, we zijn het er niet mee eens, en ja, er is nog steeds een oppositie in de Federale Republiek van het jaar 2020. We moeten praten.

Sindsdien zijn we bedekt met vormen van terreur. Politietroepen schoppen op onze appartementsdeuren. Het media- en politiek-functionarissenkartel verklaart ons tot “agenten van het Kremlin”, “rechterzijde” of samenzweringstheoretici”. Sommige aanhangers van de overheid hebben een echt verlangen naar vernietiging. Ze voelen zich bedreigd door de oppositie, ze geloven dat hun eigen macht eeuwig kan duren. Ze slaan zich verbaal uit de voeten en proberen de politie zo ver te krijgen dat ze optreedt tegen medemensen die zich aan de basiswet houden. Een tekst die elke vorm van achteruitgang duidelijk uitsluit. Een liberale en sociale wet voor onze Bondsrepubliek – de moeders en vaders van de grondwet hebben dit echt goed gedaan en daarom is het zo goed geaccepteerd. Heel anders dan deze politieke kaste die vervangen moet worden.

De enige vraag die we ons vandaag nog moeten stellen is deze: Wat zullen de mensen daarboven met ons, de oppositie, doen op weg naar hun eigen uitgebreide nederlaag?

Voor democraten zijn we absoluut vreedzaam. Provocateurs zijn niet onder ons. Nazi’s horen niet bij ons. We gaan naar mensen die iets anders willen dan onze republiek, democratie en sociaal-liberaal evenwicht, duidelijk en vanaf het begin op afstand. Onze slogan is historisch bewezen: “Geen geweld!” Liefde in tijden van Corona? Voor de Basiswet!

Dankzij de bijna 1.000 kleine donateurs, waaronder een driecijferig aantal artsen en advocaten, geven we nu het grootste weekblad van de Republiek uit en verspreiden we het vijfde nummer vanaf 16 mei dankzij toegewijde vrijwillige democraten in een oplage van 500.000. Zolang de voorraad strekt en zo lang als nodig is: Het Democratisch Verzet. Wij zijn de oppositie – onpartijdig, vriendelijk en democratisch. Wie een ondemocratisch verzet wil, kan zich aansluiten bij de regering of zijn spullen elders bewaren. Dat moeten we allemaal glashelder maken: Er is geen ruimte voor rechts-extremisme in ons land!

Dat zijn we ook: Voor de basiswet, de liberale vrijheden en transparante onderhandelingen aan de basis over de toekomstige economische wetgeving. Want we zullen er allemaal onder moeten leven. Voor Corona is de ineenstorting van het vertrouwde commandosysteem van de wereldeconomie uiteindelijk slechts een schaduwzijde.

+++

Anselm Lenz, journalist en boekredacteur

+++

Met dank aan de auteur voor het recht om te publiceren.

+++

Foto bron: SAKhanPhotography / shutterstock

+++

KenFM streeft naar een breed spectrum aan meningen. Opinieartikelen en gastbijdragen hoeven niet de mening van de redactie te weerspiegelen.

+++

Vind je ons programma leuk? Informatie over verdere ondersteuningsmogelijkheden vindt u hier: https://kenfm.de/support/kenfm-unterstuetzen/

+++

Nu kunt u ons ook ondersteunen met Bitcoins.

BitCoin-adres: 18FpEnH1Dh83GXXGpRNqSoW5TL1z1PZgZK