Een commentaar van Rainer Rupp.
Afgezien van een paar gekke Amerikaanse bootlickers in de regerende partijen, zoals CDU’s kandidaat-kanselier Friedrich Merz, CDU-deskundige op het gebied van buitenlands beleid Norbert Röttgen en de grote SPD-wolkkaart Heiko Maas, komen de luidste kreten voor meer confrontatie met Rusland – tot aan het risico van een gewapend conflict – van de oorlogszuchtige partij “De Groenen”.
Met alle macht proberen ze momenteel de hersenen van de mensen in ons land te vergiftigen met het Novichok zenuwgassprookje. Zij doen dit door samen met andere trans-Atlantische oorlogsstokers de Russische internetblogger Nawalny voor te stellen als slachtoffer van een gifaanval die president Poetin zelf heeft laten uitvoeren. Daarbij worden ze ondersteund door een enorme TamTam onze zelfbenoemde “kwaliteitsmedia”, die allang zijn verworden tot schrootmedia.
Volgens de in Berlijn gevestigde website Intellinews, die gespecialiseerd is in zakelijk nieuws, zei Nawalny zelf in 2019 dat hij aan diabetes lijdt. Dit stukje in de Nawalny-puzzel geeft extra geloofwaardigheid aan de uitleg van de artsen in de Siberische stad Omsk, die in Nawalny “geen tekenen van vergiftiging” vonden. “Er zijn geen giftige stoffen of sporen van gif in zijn systeem gevonden.” Volgens Anatoly Kalinichenko, plaatsvervangend hoofdarts van de Omsk Spoedkliniek Nr. 1, was de meest waarschijnlijke oorzaak van zijn instorting “metabole stoornis, mogelijk veroorzaakt door een scherpe daling van de bloedsuikerspiegel”.
Maar de slechte Russen mochten er niet zo gemakkelijk mee wegkomen. Kansen moeten worden aangegrepen! Vooral omdat dit een kans was voor de Duitse oorlogsstokers en tegenstanders van de Nordstream 2 pijpleiding om de liefde te bedrijven in Washington. Vooral de irrationele Groenen onderscheidden zich met hun haat tegen de Russen, die al pathologische, racistische kenmerken heeft.
Ze hebben niet gedacht aan de verwijzing van de Omsker-artsen naar diabetes. In plaats daarvan beschuldigen de trans-Atlantische en groene haatgevoelens van de Russen president Poetin vanaf het begin van een afschuwelijke misdaad met het militaire zenuwgif Novichok, dat zelfs in de kleinste hoeveelheden absoluut dodelijk is.
Het feit dat Novichok is gekozen als het vermeende gebruikte gif was geen toeval, want de specialisten van de trans-Atlantische desinformatiebureaus zijn niet dom. Zoals bekend was de mediawereld al goed voorbereid op Novichok, zelfs in Duitsland. Want door de obscure Skripal-zaak in Salisbury, Engeland, waarbij ook Novichok en Russische agenten betrokken zouden zijn geweest, was ook het Duitse politieke en medialandschap jarenlang vergiftigd door anti-Russische onrust.
De trans-Atlantische verhalenvertellers over de “Slechte Russen” namen de zaak Skripal duidelijk als blauwdruk voor de nieuwe, op valsheid in geschrifte gebaseerde, anti-Russische lastercampagne. Want net als in de Skripal-zaak, waar geloofwaardigheid en aannemelijkheid aan de kant vielen en het gebrek aan bewijs geen enkele rol speelde, geloven de “kwaliteitsmedia” en de meerderheid van de Duitse politici in het officiële Britse verslag van de gebeurtenissen in Salisbury, ondanks de overvloed aan opvallende tegenstrijdigheden en inconsistenties.
Getrainde criminologen en jarenlange intelligentie-experts die in de Skripal-zaak op deze tegenstrijdigheden wezen, werden door de “kwaliteitsmedia” geknipt. Alleen in de alternatieve media vonden ze een forum om hun bevindingen te publiceren, om vervolgens in een mum van tijd door de “quality junk media” te worden afgedaan als samenzweringstheoretici, zonder natuurlijk te reageren op de solide argumenten die naar voren werden gebracht.
Men hoeft alleen maar standvastig genoeg te liegen, dan wordt de leugen op termijn historische waarheid. Dit zal niet veranderen zolang de grote mediagroepen die de westerse informatiemarkt domineren, worden gecontroleerd door enkele oligarchen, die op hun beurt nauw verbonden zijn met de politieke elites. Als gevolg daarvan zijn de grote media allang propaganda-organen van het overheidsbeleid geworden. De daaruit voortvloeiende indruk dat de zogenaamde “kwaliteitsmedia” grotendeels op één lijn zijn gebracht, is geen toeval.
De propagandisten van een nieuwe Koude Oorlog tegen Rusland, vooral de Groenen, lijken namelijk tot de onweerlegbare conclusie te zijn gekomen dat niet alleen de Russen idioten zijn, maar dat Poetin ook dom is, en dat dit alles alleen maar wordt overtroffen door de domheid van het Duitse volk, dat verondersteld wordt alle onzin rond de stomme misdaadroman van Nawalny te geloven. Het script voor deze misdaadthriller zou niet eens geaccepteerd zijn door een totaal idiote misdaadscène-regisseur. Maar voor het Duitse volk wordt het sprookje gepresenteerd als de waarheid en niets dan de waarheid.
Vanwege dit standpunt zitten de grootste dilettanten in de Russische geheime dienst. De 007 agenten van de geheime dienst met een moordvergunning hebben herhaaldelijk bewezen dat ze totaal incompetent zijn in het uitvoeren van hun moordorders. Aan de andere kant schrijft het Westen bovennatuurlijke krachten toe aan de Russische geheime dienst wanneer deze bijvoorbeeld beweert dat de Russen het campagnebudget van Hillary Clinton van meer dan een half miljard dollar in de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2016 hebben kunnen neutraliseren en vervolgens, met een paar e-mails en korte Twitterberichten, de verkiezingen zo manipuleren dat Poetin de buitenstaander Trump in Washington aan de macht heeft kunnen brengen.
Aan de andere kant falen de Russische 007-moordenaars voortdurend in het elimineren van onbeduidende en onbeschermde mensen die door de westerse media en politici zijn gestileerd als belangrijke tegenstanders van Poetin. Tot overmaat van ramp hebben de Russische superagenten herhaaldelijk hetzelfde Novichok-gif gebruikt, met KGB geschreven in grote letters. En hoewel dit gif volgens westerse deskundigen absoluut dodelijk is, zelfs in microscopisch kleine hoeveelheden, heeft het gif jammerlijk gefaald, zowel bij de Skripals als bij Nawalny, die naar verluidt zelfs uit een fles de spullen van de duivel heeft gedronken. Wonder op wonder!
Na grote media- en politieke sympathie en anti-Russische achtergrondmuziek met het lot van de naar verluidt vergiftigde slachtoffers van Poetin, zijn alle getroffenen op miraculeuze wijze hersteld, om vervolgens onmiddellijk uit het zicht van het publiek te verdwijnen, naar verluidt om hen te beschermen tegen verdere aanvallen van de kwaadaardige Russen, maar in feite om hen te beschermen tegen onaangename vragen.
Vanwege de neppe chemische wapenaanval in de zaak Nawalny eiste de Analena Baerbock van de Groene Partij onmiddellijk de onmiddellijke afbraak van Nord Stream 2. De voormalige leider van de Groene Partij, Cem Özdemir, sloeg in een interview met de Berliner Zeitung hetzelfde doel op: Duitsland moet het pijpleidingproject Nord Stream 2 “voor eens en voor altijd” beëindigen. Voor de projectpartner is Rusland niet alleen een “gasverkoper, maar ook een gifmenger”. Ook Norbert Röttgen (CDU) pleitte voor een stop op het pijpleidingproject. Men moest met Poetin spreken in een taal die hij begreep. “De taal die hij verstaat is de taal van geld, gas en macht. En Nord Stream is alles bij elkaar,” zei de Washingtonse spreekbuis in de parlementaire CDU-groep. En Röttgen’s CDU-feestvriend, de zelfverklaarde “burger uit de middenklasse” met twee privé-vliegtuigen en de beste financiële connecties met de VS, Friedrich Merz, liet zien hoe je met Poetin moet praten: “onmiddellijke tweejarige bouwstop” omdat de Russische president Vladimir Poetin “helaas alleen deze taal verstaat”. Tijdens de periode van de bouwstop moet Europa werken aan “een geleidelijke vermindering van de afhankelijkheid van Russische olie en gas”.
En waar komt het gas vandaan, waarmee de Nord Stream 2-pijpleiding Duitsland en meer dan een half dozijn andere EU-landen zal bevoorraden? Uit de VS, natuurlijk. Natuurlijk zou het Amerikaanse fracking-gas eerst vloeibaar moeten worden gemaakt in Amerikaanse havens en over de Atlantische Oceaan moeten worden vervoerd in speciale tankers en vervolgens via speciale terminals in Europese havens naar een nog aan te leggen pijpleidingnetwerk moeten worden geleid. Uit de recente onderhandelingen over de levering van Amerikaans fracking-gas aan Servië heeft de Servische premier gemeld dat het Amerikaanse gas tweeënhalf keer zo duur zou zijn als het Russische gas, dat onder andere via de South Stream-pijpleiding, die momenteel in aanbouw is, aan Servië zal worden geleverd.
De Groenen zijn zich terdege bewust van deze verbindingen, met name het feit dat zonder Nord Stream 2 particuliere Duitse huishoudens aanzienlijk meer zullen moeten betalen voor hun energiekosten en bovendien de milieuschadelijke Amerikaanse frackingindustrie zullen subsidiëren. In een interview met de “Tagesspiegel” in februari van dit jaar had de voormalige Groene Jürgen Trittin al verklaard dat in de VS “het gas eerst met hoge energie moet worden gerafeld voordat het weer vloeibaar wordt gemaakt met hoge energie”, “waardoor het eindproduct meestal erg duur is en een slechtere klimaatbalans heeft. Gemiddeld genomen is pijpleidinggas veel goedkoper. Ik begrijp dus het belang van de VS om een goedkopere concurrent uit een in principe open markt te houden. Dat is het punt. De politieke agenda van de troef is om Rusland economisch te doden.” Tot slot gaf Trittin toe dat als Nord Stream 2 niet doorgaat, de Duitsers meer zullen moeten betalen voor hun gas.
Maar in februari 2019 had de Oppergroene Katrin Göring-Eckardt in een interview met “Die Welt” al een groene achterdeur geopend voor de import van Amerikaans fracking-gas via EU-autogasterminals, terwijl hij tegelijkertijd resoluut gas uit de kwaadaardige Russische pijpleiding Nord Stream 2 afwees. Dit is een citaat van mevrouw Göring-Eckardt:
“Het is niet nodig om Russisch gas te vervangen door Amerikaans fracking gas. We hebben het niet nodig. (…) We stappen uit de steenkool en subsidiëren de invoer van een fossiele energie waarvan de CO2-balans niet beter is dan die van steenkool? Dit is absurd. Laat de federale overheid het tegenhouden. Vooral omdat de bestaande LNG-terminals (vloeibaar aardgas) in de EU nog lang niet volledig worden benut”. De laatste zin was de deuropener voor US fracking gas.
Blogger Thomas Röper maakte op 21 juni 2020 op zijn website “anti-Spiegel” onder de titel “Fact Check: What do the Greens really stand for?” duidelijk hoe hypocriet de Groenen zijn, niet alleen als het gaat om fracking gas. In hun openbare verklaringen zijn ze inderdaad tegen elke vorm van aardgas, of dat nu uit Rusland of uit de VS komt. En ze zijn nog meer tegen het subsidiëren van het dure fracking gas uit de VS. De Groenen vinden het ook – terecht – vreselijk om zichzelf te fracken. Zo verschrikkelijk dat ze zelfs een motie in de Bondsdag hebben ingediend met de titel: “Ban Fracking en laat geen aardgasboringen toe in beschermde gebieden”.
Maar dit zijn mooie toespraken. Maar als het om harde feiten gaat, zien de beslissingen van de Groenen er heel anders uit. Het artikel van Röper gaat verder:
“Op 7 juni 2019, vier maanden na het interview, werd de “Ordinance to improve the framework conditions for the development of the LNG infrastructure in Germany” (verordening ter verbetering van de randvoorwaarden voor de ontwikkeling van de LNG-infrastructuur in Duitsland) door de Bundesrat aangenomen. Het verplicht de netbeheerders om hun gasnetwerken aan te sluiten op de nieuwe terminals voor vloeibaar aardgas (LNG) die in Noord-Duitsland zullen worden gebouwd. Met financiële steun van de staat, natuurlijk. (Wat betekent dat wij belastingbetalers betalen voor deze onzin.) Alle federale staten waar de Groenen in de regering zitten, hebben de verordening goedgekeurd. Zo hebben ze de weg vrijgemaakt voor het Amerikaanse fracking gas, dat mevrouw Göring-Eckardt zo ‘absurd’ vindt.
“Hoe werkt dat samen,” vraagt Röper, en brengt vervolgens een hele reeks voorbeelden van hoe de Groenen brutaal liegen tegen hun goedgelovige kiezers. Volgens Röper “bedriegt geen enkele partij haar kiezers brutaler dan de Groenen.” Als je gelooft dat groene politici en de kwaliteitsmedia, de Groenen staan voor vrede en internationaal recht. Ze zijn tegen fossiele brandstoffen, tegen lobbyen en tegen genetische manipulatie en voor de biologische landbouw. Dit alles is niet waar als je kijkt naar waar de Groenen eigenlijk voor stemmen in de parlementen en wat er in hun standpuntnota’s te lezen valt. Het is de moeite waard om het hele verhaal van Röper over de dubbele moraal van de Groenen op zijn website te lezen. Hij geeft nog meer voorbeelden hier en hier en over de hypocrisie van het huidige vluchtelingenprobleem op Lesbos hier.
Wat betreft het sprookje dat de Groenen zich inzetten voor vrede en internationaal recht: het was deze partij die de eerste aanvalsoorlog in Europa mogelijk maakte na de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog. Intussen was de voormalige groene straatboef en professionele mislukkeling Joschka Fischer opgeklommen tot minister van Buitenlandse Zaken in de rood-groene coalitieregering en had hij zich als eerste zo opdringerig aan de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Madeleine Albright aangeboden dat velen hem al onder de rok van zijn nieuwe baas in Washington hadden gelokaliseerd.
Met zijn geniale zet, namelijk dat de democratische Bundeswehr de Servische hoofdstad Belgrado zou moeten bombarderen juist vanwege het Duitse Auschwitz-schuldgevoel, had Fischer de groene delen van de West-Duitse vredesbeweging met succes omgevormd tot olijfgroene voorstanders van oorlog in dienst van het Amerikaanse imperialisme en de NAVO. De Groenen zijn tot op de dag van vandaag zo gebleven. Sindsdien is Fischer een graag geziene gast in Washington en wordt hij met eerbetoon gedoucht.
“Nooit meer oorlog” was in het naoorlogse Duitsland van de Republiek Bonn decennialang het motto, totdat de SPD/Groene regeringscoalitie in 1999 Duitse soldaten stuurde om deel te nemen aan de agressieoorlog van de NAVO tegen de rest van Joegoslavië, die in strijd was met het internationale recht. Sindsdien wordt het, althans voor de Groenen, “Nooit meer oorlog zonder ons” genoemd.
Sinds 1999 hebben de Groenen vrolijk gestemd voor elke oorlogsmissie die de VS groots vond en hebben ze elke inzet van Duitse soldaten in oorlogen over de hele wereld gesteund, aldus Röper. “Zelfs de toenmalige kanselier Schröder gaf openlijk toe dat de oorlog tegen Joegoslavië in 1999 in strijd was met het internationaal recht. En dat het gebaseerd was op leugens werd in 2001 zelfs onthuld in een buitengewoon bezienswaardige ARD-documentaire (ARD-Doku). Alleen de Groenen en onze minister van Buitenlandse Zaken Maas vinden de oorlogsinspanning van 1999 tegen Joegoslavië nog volledig OK.”
Kortom, het is dankzij Fischer en de Groenen dat grote delen van de Duitse vredesbeweging enthousiaste aanhangers van het Amerikaanse/NAVO-mensenrechtenimperialisme zijn geworden. De daarvoor noodzakelijke mentale verwikkelingen waren echter alleen mogelijk omdat de Groene meesterbreinen in de jaren daarvoor al met succes de intellectuele bodem hadden bewerkt voor de nieuwe oorlogen. Bijvoorbeeld Cora Stephan met haar boek over de goede oorlog. Cora Stephan begon haar groene carrière bij de Frankfurtse mondstuk van de links-groene sponti scène “Pflasterstrand” onder de verantwoordelijke redacteur en Joschka Fischer special Daniel Cohn-Bendit.
In een interview op Deutschlandfunk radio in januari 1999, een paar maanden voor de criminele NAVO-oorlog van agressie tegen Joegoslavië met Duitse deelname, waarin de nog steeds zeer vereerde Dr. Cora Stephan werd gepresenteerd met een nieuwe kijk op oorlogen als een “gezuiverde oude 68-jarige”, zei ze.
“De oorlog zelf is geen amoreel iets.” In haar boek ‘The Craft of War’ maakt Cora Stephan onderscheid tussen goede en verboden oorlogen en legt ze uit dat de situatie in de wereld in de toekomst meer en meer de inzet van Duitse soldaten voor de goede oorlogen zal vereisen. Citaat: “Daarom moeten we afscheid nemen van het beeld van de oorlog dat door links in Duitsland na de Tweede Wereldoorlog en tijdens de Koude Oorlog werd gecultiveerd”. In het geval van de westerse democratieën gaat het er niet om “de tegenstander te demoniseren en te vernietigen, maar hem democratische waarden te brengen en hem te integreren in de (westerse) gemeenschap van staten en haar instellingen”. Het neokolonialisme doet de groeten.
Tien jaar later, en niet onder de indruk van de gevolgen van de goede Amerikaanse oorlogen in Afghanistan en Irak, schreef Cora Stephan in een artikel met de titel “Wir Friedensverwöhnte” (Wij vredelievende mensen): “De historische herinnering in dit land is aangekomen bij de Dertigjarige Oorlog met een omweg via nachtenlange bombardementen in de Tweede Wereldoorlog. Dit betekent voor het oorlogsbeeld: we denken aan maximale verwoesting en vernietiging van de burgerbevolking. Dit beeld van de oorlog maakt het debat over de inzet in Afghanistan zo emotioneel. … Burgerslachtoffers zijn in Afghanistan moeilijk te vermijden omdat ze door de andere kant worden gezocht – dat is het kenmerk van een asymmetrische oorlog. (Stephan in FAS 06.12.2009: 13). Dr. Stephan is duidelijk een totaal gezuiverde oude 68, want voor haar is het niet de agressor, maar de aangevallene die de schuld krijgt van de slachtoffers, die door zijn verzet zijn gecreëerd.
Dit ingewikkelde idee van de goede oorlog is inmiddels gevestigd in het vertroebelde brein van de Groenen en op dit moment gaat het Groene leiderschap zelfs nog een stap verder. In dit verband wijst onder andere Röper erop dat de auteurs in een groen standpunt voor het nieuwe basisprogramma openlijk pleiten voor een schending van het internationaal recht: “Er staat dat er oorlogen moeten worden gevoerd, ook al zijn ze in strijd met het internationaal recht en worden ze niet bij resolutie goedgekeurd door de VN-Veiligheidsraad”. De details inclusief een link naar de krant van de Heinrich Böll-Stichting vindt u hier.”
Aangezien het Amerikaanse leger overal ter wereld altijd strijdt voor goede zaken als vrijheid, democratie en ongetemd kapitalisme, spreekt het voor zich dat de Duitse Groenen de meest trouwe aanhangers van de Hawks in Washington zijn geworden. Dit blijkt momenteel ook uit het initiatief van groene EU-parlementariërs tegen China. Onder Trump heeft de VS China ontdekt als zijn nieuwe belangrijkste vijand. “En het meest vreugdevol sprong Reinhard Bütikofer, lid van de Groene Partij, op de bandwagen van de Amerikaanse valken. Je hoeft China niet leuk te vinden, maar hoe zit het met de Duitse of Europese belangen? China is erg belangrijk voor ons als handelspartner en met de beste wil van de wereld kan ik niets bedenken wat China slecht had moeten doen voor Duitsland of de EU”, zegt Röper.
+++
Met dank aan de auteur voor het recht om het artikel te publiceren.
+++
Foto bron: Foto-berlin.net / shutterstock
+++
KenFM streeft naar een breed spectrum aan meningen. Opinieartikelen en gastbijdragen hoeven niet de mening van de redactie te weerspiegelen.
+++
Vind je ons programma leuk? Informatie over verdere ondersteuningsmogelijkheden vindt u hier: https://kenfm.de/support/kenfm-unterstuetzen/
+++
Nu kunt u ons ook ondersteunen met Bitcoins.
BitCoin-adres: 18FpEnH1Dh83GXXGpRNqSoW5TL1z1PZgZK
Kommentare (0)