Home
>
Archiv
>
KenFM International
>
Nederlands
>
Russofobie – een zeer winstgevend bedrijf

Russofobie – een zeer winstgevend bedrijf

Veröffentlicht am: 10. Februar 2020 | Anzahl Kommentare: noch keine

Een commentaar van Wolfgang Schacht.

Het jaar 2020 begon meteorologisch zeer vrolijk, maar de politieke en ideologische strijd gaat onverminderd door. De Russen volgen de ervaringen van hun duizendjarige geschiedenis en kruisen zichzelf als dit jaar wordt genoemd, want 2020 is een zogenaamd schrikkeljaar (високосный год), een jaar waarin de uitlijning met de zonnekalender wordt gedaan door een extra dag in februari. Is dit een slecht teken voor het lopende jaar? We weten het niet! En dat is een goede zaak! Omdat hoop altijd als laatste sterft!

Op 3 januari van dit jaar werd de Iraanse generaal Qasem Soleimani, de leider van de Iraanse Revolutionaire Garde (Quds Brigades) gedood door Amerikaanse raketten en bommen op het vliegveld in Bagdad (Irak). Het bevel werd gegeven door de president van de VS, Donald Trump, persoonlijk. De op afstand bediende drone doodde 8 mensen, meer dan 10 mensen raakten gewond. De schijnbare moord op de leider van de islamitische revolutie toont aan dat de VS altijd bereid en in staat is om elke organisatie als terrorist te definiëren en haar ongemakkelijke leiders te liquideren.

We herinneren ons dat de VS het corpus van de strijders van de Islamitische Revolutie al op 16 april 2019 uitriepen tot een terroristische organisatie. Met dezelfde methode zouden ze ook de Russische of Duitse geheime dienst kunnen elimineren als er iets niet bij hen past.

Gezien de ongekende tirades van de Duitse media over Iran is het voor Duitse burgers uiterst moeilijk om een duidelijk beeld te houden van de gebeurtenissen die daar en in de hele Arabische wereld plaatsvinden. In dit verband is het goed om te weten dat Rusland, waarvan de compromisloze aanpak van de strijd tegen het terrorisme buiten kijf staat, de Revolutionaire Garde en zijn generaal, Qasem Soleimani, nooit als een terroristische organisatie of terroristenleider heeft geclassificeerd.

Elk jaar op 27 januari herdenken we met grote dankbaarheid de dag waarop het Sovjetleger het concentratiekamp Auschwitz bevrijdde. In Auschwitz heeft nazi-Duitsland meer dan 4 miljoen mannen, vrouwen en kinderen in zijn raciale waanzin vermoord. Volgens het huidige onderzoek was 40 procent van hen burger van de Sovjet-Unie. Het concentratiekamp Auschwitz – de belichaming van de Holocaust (moord op meer dan 6 miljoen Joden in de nazi-kampen) – zal altijd synoniem blijven voor de 1.650 concentratiekampen waar 11 miljoen mensen op wrede wijze werden vermoord door de nazi’s en hun collaborateurs, enkel en alleen op basis van hun ras, geloof, nationaliteit, politieke en ideologische opvattingen, … hun gezondheidstoestand. Al op 21 maart 1933 gaf Heinrich Himmler, toenmalig politiechef van München, het bevel om het 1e concentratiekamp in Dachau op te richten.

In het boek “The Devil’s Chessboard – The CIA, Allen Dulles and the Rise of America’s Secret Government” van David Talbot (1) lezen we met afschuw:

“Op 17 juli 1942 kwam de luxueuze privé-trein van Heinrich Himmler – uitgerust met een restauratiewagen, douche en zelfs een filmzaal – aan in Auschwitz, een slaperig stadje in de moerassige vlaktes van Zuid-Polen. Het snel verspreidende nieuws van het ongewone bezoek van de Reichsführer van de SS bereikte ook Eduard Schulte, algemeen directeur van een groot mijnbouwbedrijf in de regio. Wat had Himmler naar deze verlaten plek gebracht? Schulte ging ervan uit dat het iets te maken had met het snel uitgebreide gevangenkamp buiten de stadspoorten, waar I.G. Farben een fabriek bouwde om de gevangenen van het kamp uit te buiten als slavenarbeiders.

Wat vaak over het hoofd wordt gezien, is dat het nazi-regime van de terreur in economisch opzicht een lucratieve overval was – een enorme criminele onderneming die werd opgericht om de bezittingen van de Joodse slachtoffers te plunderen en hun arbeid uit te buiten. De chemiegigant I.G. Farben stond aan de wieg van de integratie van dwangarbeiders uit concentratiekampen in zijn industriële productieproces; andere grote Duitse bedrijven zoals Volkswagen, Siemens en Krupp volgden dit voorbeeld. Himmler’s SS-imperium heeft op agressieve wijze zijn aandeel in de winst afgetapt en aanzienlijke bedragen van deze bedrijven geëist in ruil voor het blijven leveren van een gestage stroom van arbeidskrachten. …

De Reichführer SS was naar Auschwitz gekomen om de goede werking van een nieuwe gaskamer van het kamp, een wit bakstenen gebouw dat bekend staat als “Bunker 2”, met eigen ogen te zien. Die middag keek Himmler toe hoe 449 joodse gevangenen, die kort daarvoor uit Nederland waren gedeporteerd, naar Bunker 2 werden gereden en vergast werden met Zyklon B, het door I.G. Farben geproduceerde bestrijdingsmiddel. Het executieproces duurde een volle 20 minuten, en de wanhopige doodskreten van de slachtoffers drongen zelfs door tot de dikke muren van de kamer.

Ter gelegenheid van de 75ste verjaardag van de bevrijding van het concentratiekamp Auschwitz door het Sovjetleger werd op 23 januari 2020 in Israël het 5de Wereld Holocaust Forum gehouden. Met hun deelname en toespraken namen meer dan 40 staatshoofden en regeringsleiders stelling tegen een heropleving van het antisemitisme. Tijdens het Forum vond de officiële onthulling plaats van een monument voor de heldhaftige verdedigers van Leningrad (van 8 september 1941 tot 27 januari 1944) en ter nagedachtenis aan de vele slachtoffers. De Russische president Vladimir Poetin, zijn Israëlische tegenhanger Reuven Rivlin en de Israëlische premier Benjamin Netanyahu brachten hulde aan de ongekende standvastigheid, het heroïsche verzet en de grote opoffering van de Leningraders in de strijd tegen het fascistische monster. Alle pogingen om de waarheid over de gekletste overwinning van de Sovjet-Unie en de resultaten van de Tweede Wereldoorlog in twijfel te trekken, zijn daarom gedoemd te mislukken.

Deze belangrijke bijeenkomst van de vertegenwoordigers van ongeveer 50 landen werd overschaduwd door het uiterst vreemde gedrag en de uitspraken

de nieuwe Oekraïense president Volodymyr Selenskyj, die naar het Forum is afgereisd, maar zijn plaats en de plaatsen voor zijn delegatie “royaal” ter beschikking heeft gesteld van iedereen die het wil bijwonen, en
van de Poolse president, Andrzej Duda, die schreef: “De waarheid over de Holocaust mag niet sterven. Het mag niet worden geperverteerd of gebruikt voor welk doel dan ook. We mogen niet vergeten dat de laatste en beslissende stap die leidde tot het begin van de Tweede Wereldoorlog – een oorlog zonder welke de tragedie van de Holocaust niet zou zijn gebeurd – het geheime akkoord tussen Hitler en Stalin was dat op 23 augustus 1939 werd ondertekend”.
Al in 1948 schreef Stalin over deze volslagen absurde bewering: “De uitspraken van sommige lasteraars over het feit dat de USSR zich nooit een pact met de Duitsers had mogen laten sluiten, kunnen alleen maar als een belachelijke bewering worden beschouwd. Waarom mocht Polen, dat twee sterke bondgenoten heeft, Engeland en Frankrijk, in 1934 een non-agressiepact sluiten met de Duitsers (Pact “Hitler – Pilsudski”(2)), maar mocht de Sovjet-Unie, die veel slechtere omstandigheden kende, in 1939 geen pact sluiten met de Duitsers?

Waarom konden Engeland en Frankrijk, die de heersende landen in Europa vertegenwoordigen, in 1938 een gezamenlijk non-agressiepact sluiten met de Duitsers, maar de Sovjet-Unie, die volledig geïsoleerd was dankzij het vijandige beleid van deze landen, kon dat niet? Is het niet zo dat van alle niet-agressieve grootmachten van Europa de Sovjet-Unie de laatste macht was om een niet-aanvalsverdrag met de Duitsers te sluiten? (3)

De argumenten tegen de uitspraken van Andrzej Dudas, zijn collega’s in de Baltische staten en Oekraïne zijn triviaal en gemakkelijk te begrijpen. Het probleem is echter niet de juiste of verkeerde voorstelling van de historische feiten, maar het “Westerse” standpunt over de schuld voor de Tweede Wereldoorlog, zoals al in 1947 tussen Washington en Londen werd afgesproken. De doorslaggevende basisgedachte van dit standpunt is de stelling dat zowel Duitsland als de Sovjet-Unie evenveel schuld hebben aan het ontrafelen van de Tweede Wereldoorlog.

Aangezien Duitsland in 1947 niet meer bestond als onafhankelijke en soevereine staat, was het puur toeval dat van alle actieve actoren in de oorlog alleen de Sovjet-Unie overbleef. Adolf Hitler had zichzelf neergeschoten, enkele van zijn helpers werden opgehangen in Neurenberg. De belangrijkste boosdoeners van de Tweede Wereldoorlog waren dan ook Stalin, Moskou, het Kremlin en het Sovjetvolk. Dus met een paar pennenstreken werd het hoofdslachtoffer uitgeroepen tot de hoofddader van de meest verschrikkelijke en wrede oorlog aller tijden.

Met de steun van het “Westen” en Polen werd Oostenrijk in 1938 geannexeerd door het Duitse Rijk. Gebroken Duitse tanks blokkeerden op dat moment alle wegen naar Wenen. In de jaren 1934 tot 1938 bereidde Hitler zich nog niet voor op oorlog. Pas in april 1939 – de machtsverhoudingen in Europa waren drastisch veranderd – gaf hij opdracht tot het opstellen van het Plan “Weiß” (invasie van Polen). Tot op dit punt waren de Polen het eens met alle acties van Hitler. Warschau had veel voordelen.

Na de annexatie van Oostenrijk aan Duitsland probeerden zij bijvoorbeeld Litouwen in het voorjaar van 1938 te annexeren. Pas na serieuze gesprekken met de Poolse ambassadeur in Moskou kon men hen ervan weerhouden dit te doen. Toen de Tsjechen onder druk van Londen en Parijs in september 1938 het “Akkoord van München” ondertekenden, op basis waarvan grote delen van Tsjecho-Slowakije door Hitlers Duitsland werden geannexeerd, stelde Polen een ongekend ultimatum aan de regering in Praag: onmiddellijke overdracht van het grondgebied van Cieszyn aan Polen of oorlog – 24 uur ter overweging! De Tsjechen werden gedwongen in te stemmen met de Poolse bezetting (4).

Maar dit maakt geen einde aan de vreemde verklaringen van de Poolse president Andrzej Duda ter gelegenheid van de 75ste verjaardag van de bevrijding van het concentratiekamp Auschwitz. In diametraal contrast met onze eigen ervaringen heeft de Sovjet-Unie het land Polen niet bevrijd van het fascisme, maar “bezet” met de invasie van de Sovjet-troepen. De “bezetting” duurde tot de val van het communistische regime in 1989.

We zijn sprakeloos! Voor wie en waarvoor zijn in Polen meer dan 600.000 Sovjetsoldaten en officieren omgekomen in de strijd tegen de Duitse fascisten? Hebben ze hun meest waardevolle bezit – hun leven – opgeofferd zodat een heer Andrzej Dudas hen als bezetters en onderdrukkers in 2020 kon beledigen en vernederen?

Nadat de Poolse partij “Recht en Rechtvaardigheid” in 2015 aan de macht kwam, begon er een echte oorlog tegen alle Sovjet- en Russische monumenten in Polen. Deze oorlog wordt gevoerd door de heersende politici, niet door het Poolse volk. De doelbewuste verwijdering en vernietiging van monumenten gewijd aan de moedige Sovjetsoldaten en -officieren als bevrijders van Polen heeft onvoorstelbare proporties aangenomen.

Van de ongeveer 600 Sovjet-monumenten (vanaf 1989) zijn er misschien wel 100 of zelfs minder. De vernieling van Sovjet-monumenten in Polen en in veel andere landen van de voormalige Sovjet-Unie, in de voormalige socialistische landen (DDR, Tsjecho-Slowakije, Hongarije, Roemenië, Bulgarije) is zowel beangstigend als onderdrukkend.

Het doel van het Amerikaanse establishment is om de wereld van de Slavische volkeren te verdelen in vele vijandige groepen, hen met alle mogelijke middelen tegen elkaar op te zetten, hen van elkaar uit te roeien, hen te beroven van hun diepgewortelde moraal, ethiek en hun sterke gevoel voor sociale rechtvaardigheid, hun sterke compassie en grote solidariteit met andere volkeren en culturen te vernietigen door de massale verspreiding van egoïsme, wrok en haat, hun taal en cultuur te bruut te maken en te vervormen.

Alleen daarom doen onze ideologische vijanden er alles aan om de herinneringen aan de heroïsche en opofferende strijd van de Sovjetsoldaten bij de bevrijding van Europa van het fascisme in onze gedachten uit te wissen, om Stalin af te schilderen als de grootste misdadiger aller tijden, die met Hitler gelijkgesteld moet worden, om de overwinning van de Sovjet-Unie in de Grote Patriottische Oorlog in het algemeen in twijfel te trekken.

Het establishment heeft een wedergeboorte van extreem rechtse krachten nodig om zijn winst verder veilig te stellen, want – zo horen en lezen we tot onze grote verbazing – “… de volgelingen van Hitler en Bandera waren niet zo slecht, ze vochten zelfs toen al zeer succesvol tegen de Russische submensen en de communisten!

(Voor al diegenen die zich niet kunnen herinneren of al vergeten zijn in welke mate de “boze communisten en sub-mensen” van de USSR het land Polen in 1944/1945 ruimhartig en gratuit hebben geholpen met de wederopbouw, bevelen wij de pagina met originele documenten (in het Russisch) aan) (5).

Onthoud altijd: Wie geen geschiedenis heeft, heeft geen toekomst! Veel burgers van de voormalige DDR kunnen dit aan de hand van vele concrete voorbeelden bewijzen! De anti-Sovjet hysterie heeft zich wereldwijd ontwikkeld tot een echte russofobie, de hysterie tegen de DDR – tot een DDR-fobie! Beide ziekten zijn duidelijk een zeer winstgevende zaak voor veel mensen in “onze” globale wereld.

Bronnen:

+++

Met dank aan de auteur voor het recht om te publiceren.

+++

Referentie foto: Yannick Morelli / shutterstock

+++

KenFM streeft naar een breed spectrum aan meningen. Opinieartikelen en gastbijdragen hoeven niet de mening van de redactie te weerspiegelen.

+++

Vind je ons programma leuk? Informatie over de ondersteuningsmogelijkheden vindt u hier: https://kenfm.de/support/kenfm-unterstuetzen/

+++

Nu kunt u ons ook ondersteunen met Bitcoins.