Een standpunt van Norbert Häring.
Op 18 juni vond in de Bondsdag iets plaats dat gemakkelijk een schandaal genoemd kan worden. Maar alle betrokken parlementariërs en deskundigen vonden het blijkbaar zo normaal dat niemand iets zei over de vreemde omstandigheden. Een goed voorbeeld van lobbyen.
Iedereen die de expertdiscussie “Wereld zonder geld” in de Commissie onderwijs, onderzoek en technologie-evaluatie live op de parlementaire televisie heeft gevolgd, was getuige van een zeer eenzijdige gebeurtenis. In de mediatheek kun je dit achteraf zelf doen. De link is te vinden in het geschreven artikel
Natuurlijk, de titel gaf al een vleugje van zoiets. De presentator toonde zijn partijdigheid door zijn woede over kleine winkeliers en restauranthouders die geen kaarten willen accepteren, de vrije loop te laten. Met zijn vragen dwong hij de vertegenwoordigers van banken en winkeliers te verantwoorden waarom ze nog steeds met dit onpraktische, vuile geld omgaan. De vertegenwoordiger van de IT-vereniging Bitkom, bijgestaan door een startersvereniging, mocht meerdere malen zonder discussie eisen dat men het contante geld niet zou beschermen, maar dat alle winkeliers en restaurants (alle) kaarten zouden accepteren.
De ene wetenschapper prees de data octopus Paypal als de grootste van alle betaaldiensten, terwijl een andere wetenschapper samengevat “meer snelheid in de digitalisering” eiste. Hoewel gegevensbescherming meermaals werd genoemd als een belangrijke kwestie als het ging om het behoud van de mogelijkheid om contant te betalen, was men op de een of andere manier “vergeten” een beroep te doen op een gegevensbeschermer. Als een van de andere deskundigen zich terugtrok uit de rol, of als een parlementariër de kwestie aan de orde stelde, werd deze met de actieve hulp van de moderator onmiddellijk geschrapt en niet verder vervolgd. Hetzelfde gebeurde met het aspect dat contant geld wettig betaalmiddel is, zodat wereld zonder contant geld ook wereld zonder wettig betaalmiddel betekent.
Hoe komt een dergelijk reclame-evenement voor de digitalisering van het betalingsverkeer tot stand in de Bondsdag, in een commissie van de Bondsdag waarin alle partijen zijn vertegenwoordigd? Vooral omdat al deze partijen beweren dat ze het geld niet willen schaden. En twee van hen, de FDP en de AfD, zijn zelfs waar. Men kan de grootste twijfels hebben over het EPD, dat de commissievoorzitters voorziet. De SPD-fractie in de Bondsdag heeft al een resolutie aangenomen waarin wordt opgeroepen tot een plafond voor contante betalingen en de afschaffing van het 500-eurobiljet.
Ingebedde lobbyisten
Het antwoord op de vraag hoe zoiets tot stand komt, is veelzeggend, buiten de geldkwestie om. Zoals ik in eerdere bijdragen al heb uitgelegd, heeft het Office of Technology Assessment van de Duitse Bondsdag het hele “World without Cash”-project uitbesteed, van de opzet van het onderzoeksprogramma, de selectie van deskundigen en het schrijven van een proefschrift, tot het modereren van de “deskundigendiscussie” naar het VDI/VDE-IT. Dit bedrijf heeft ook een deskundig onderzoek laten uitvoeren in opdracht van de Bondsdag en de onderzoeksvraag voor de expertise geformuleerd.
De parlementsleden en het publiek zullen dus alleen leren wat de VDI/VDE-IT wil dat ze leren, en alleen vanuit de perspectieven die het bedrijf heeft gekozen.
Dat lijkt op de een of andere manier niet juist. Maar de leden van het Parlement lijken het heel normaal te vinden. Niemand zegt iets over het onwaardige spektakel, of zelfs maar over protesten. Als je de aard van het bedrijf leest, wordt al snel duidelijk waarom dit zo is. VDI staat voor de Vereniging van Duitse Ingenieurs, VDE voor de Vereniging voor Elektrische, Elektronische & Informatie Technologieën. Deze laatste lobby van de IT-industrie heeft samen met de ingenieurs VDI-VDE-IT opgericht voor precies die activiteiten zoals in “Wereld zonder geld”. Volgens Wikipedia is de joint venture een “projectmanagementbureau en een service- en adviesbureau voor verschillende federale en staatsministeries, de Europese Commissie en de financiële en industriële sectoren”.
Het is dus een geïnstitutionaliseerde lobby-invloed op parlementariërs en bureaucraten. De parlementsleden zijn er zo aan gewend geraakt dat ze het heel normaal vinden dat belangengroepen dergelijke kanalen gebruiken om in hun eigen belang vooraf wetten te formuleren.
Dit gaat nog verder. Als zo’n wet dan in de geest van het VDE wordt geschreven en uitgevaardigd, bijvoorbeeld met een staatssteunprogramma voor bedrijven die lid zijn van het VDE, dan zorgt de lobby voor de ontlasting van de bureaucraten ook voor de verdeling van het geld: Uit de bedrijfspresentatie:
Als projectsponsors ondersteunen en adviseren wij de Bondsregering, de deelstaten en de EU bij het efficiënt inzetten van overheidsgeld. Wij adviseren publieke opdrachtgevers bij de voorbereiding van onderzoeksprogramma’s en motiveren tegelijkertijd onderzoeksinstellingen en het bedrijfsleven om hun veelbelovende projecten in te dienen voor financiering. Onze experts beoordelen de gefinancierde projecten op hun innovatiepotentieel en financiële haalbaarheid. Wij begeleiden en beheren projecten en netwerken die gedurende de gehele projectperiode door onze klanten worden gefinancierd. Met andere woorden, wij beheren de fondsen, zorgen voor de rapportering, nemen de controle over en zijn te allen tijde beschikbaar als contactpersonen voor de financiers en de ontvangers van de projecten.
Dit is allemaal ongelooflijk efficiënt. Maar is het ook democratisch? Ik zou het lobbyen noemen. Het resultaat is bijvoorbeeld een wereld zonder geld, heel erg in de geest van het VDE, hoewel zogenaamd geen enkele partij dat wilde. Het resultaat is een elektronisch patiëntendossier, dat noch artsen noch patiënten willen, maar het VDE wel, of een pan-Europese vrije markt voor patiëntgegevens, die niemand nodig heeft behalve de IT-datagiganten, en velen vrezen. Het resultaat zal zijn dat auto’s alle gegevens over hun gebruikers verzamelen en doorgeven. En niemand kan zich daaraan onttrekken, want de EU heeft het zelfs verplicht gesteld om auto’s uit te rusten met internettoegang.
En onze gekozen vertegenwoordigers slapen de slaap van de rechtvaardigen en verheugen zich over de ongelooflijke efficiëntie waarmee de belangengroepen het werk voor hen en de bureaucraten doen.
+++
Met dank aan de auteur voor het recht om te publiceren.
+++
Dit bericht verscheen voor het eerst op 21 juni 2020 op de blog Geld und Mehr
+++
Beeldbron: fotokosmos1 / shutterstock
+++
KenFM streeft naar een breed spectrum aan meningen. Opinieartikelen en gastbijdragen hoeven niet de mening van de redactie te weerspiegelen.
+++
Vind je ons programma leuk? Informatie over verdere ondersteuningsmogelijkheden vindt u hier: https://kenfm.de/support/kenfm-unterstuetzen/
+++
Nu kunt u ons ook ondersteunen met Bitcoins.
BitCoin-adres: 18FpEnH1Dh83GXXGpRNqSoW5TL1z1PZgZK
Kommentare (0)