Waarom gaan de lammetjes in stilte naar de slacht? | Door Christian Kreiß

Een standpunt van Christian Kreiß.

De bezettingsgraad van bedden op de intensive care in Duitsland is sinds begin augustus zeer constant en bedraagt ongeveer 75 procent. Het quotum van vrije bedden is bijna onafgebroken op 25 procent. Als de noodreserve van gratis bedden op de intensive care wordt meegerekend, ligt het aandeel van de gratis beschikbare bedden op de intensive care al maandenlang tussen de 45 en 50 procent, d.w.z. dat bijna elk tweede bed vrij is.1 De vrije capaciteiten zijn zeer groot en er zijn al maanden geen tekenen van een algemeen tekort in de Duitse klinieken of van het gevaar van onvoldoende behandelingsmogelijkheden.

Toch werd de tweede lockdown eind oktober in Duitsland afgekondigd. De eerste lockdown bracht ons al een recessie van de eeuw. Nu hebben we opnieuw te maken met massale onderbezetting, miljoenen werkloze kunstenaars en culturele werkers, gedwongen sluitingen van restaurants en hotels, reisverboden en verplichte maskers, zelfs voor basisschoolkinderen op hun werkplek, hoewel kleine kinderen niet noemenswaardig geïnfecteerd zijn en niets bijdragen aan het infectieproces.2 Verplichte maskers voor basisschoolkinderen leveren geen enkel voordeel op, maar wel enorme schade voor onze jongste schoolkinderen.

Waarom zijn er zo weinig protesten tegen deze paradox? Waarom is er zo weinig discussie over de zin van de maatregelen? Waarom wordt er zo weinig gezond verstand gebruikt? Waarom slikt de overgrote meerderheid van de mensen in ons land alles? Waarom houden bijna alle lammeren zich stil? Hoe kan dit? Er zijn twee belangrijke redenen.

Ten eerste geven de meeste mainstream media en politici een systematisch eenzijdig, manipulatief verslag van de situatie, waardoor angst ontstaat en de politieke maatregelen worden gepresenteerd als zonder alternatief.3 De eenzijdige, manipulatieve verslagen reiken tot diep in de wetenschap.4 De overgrote meerderheid van de burgers* is verstoken van centrale gegevens en daarom geloven de meeste mensen in de officiële versie. Degenen die ertegen pleiten worden in diskrediet gebracht of zelfs gedenigreerd. Tegengestelde meningen worden verwijderd van YouTube. In het volgende zal dit echter niet verder worden besproken.

Aan de andere kant wordt een economisch kalmerend beleid, een geruststellend beleid gevoerd op een historisch ongekende schaal. In 2020 en 2021 zal de Duitse regering in totaal bijna 1.500 miljard euro aan sedatiegeld uitgeven, wat overeenkomt met ongeveer 30 procent van het bruto nationaal product. Een dergelijke toename van de overheidsschuld in vredestijd, een dergelijke verdeling van staatsgeld is historisch gezien uniek.5 Veel van de getroffenen zijn letterlijk begraven met geld.

Nooit eerder was er zo’n gigantisch economisch stimuleringsprogramma in de hele Duitse geschiedenis. Het feit dat de Duitse economie ondanks dit enorme tekort in de eerste negen maanden van 2020 met bijna 6 procent is gekrompen ten opzichte van het voorgaande jaar6 , toont aan dat de werkelijke economische situatie vrijwel desolaat is. Dit komt omdat een economisch stimuleringspakket van ongeveer 20 procent van het nationale product, net als in 2020, normaal gesproken zou leiden tot een economische groei van ongeveer hetzelfde bedrag. Als er daarentegen een economische krimp van 6 procent plaatsvindt, toont dit aan dat de werkelijke economische situatie in feite rampzalig is.

Het douchen van geld heeft het verhoopte effect: heel veel vertegenwoordigers van het bedrijfsleven protesteren niet. Het Handelsblatt verwijst in dit verband naar “een belangrijke bondgenoot in de ronde, een met diepe zakken: Olaf Scholz. De federale minister van Financiën lokte de minister-presidenten met een belofte ter waarde van miljarden. Hij beloofde “massale hulp” voor de door de Lockdown light getroffen industrieën.7 Dit heeft een effect op het protestgedrag. Het Handelsblatt beschrijft een bekend restaurant in Hamburg waar, aan de vooravond van de tweede lockdown, “de Prosecco kurken knalden: Cheers Lockdown. De stemming van het onheil ziet er anders uit. Maar er is ook geen reden voor restauranthouders om dat te doen. 75 procent van de vorige omzet is voor de gedwongen sluiting door de staat. Als je bedenkt dat tegelijkertijd het volledige gebruik van de goederen wordt weggelaten, is dit een meer dan royale vergoeding voor een maand vakantie. Op deze manier verzekert men de instemming van veel van de getroffenen en voorkomt men tegelijkertijd politieke en mediale steun, of beter gezegd: men stopt de gedupeerden de mond vol met geld.

Het is niet alleen de huidige situatie die belastend is, maar bijna nog meer de toekomstige situatie. In een zeer gedetailleerd artikel getiteld “De schuldpandemie: hoe Corona de overheidsfinanciën ruïneert” wijst het Handelsblatt op de onhoudbaarheid van dit agressieve schuldbeleid met een gelijktijdige vloedgolf van geld van de centrale banken. Belastingverhogingen en waarschijnlijk ook inflatie zullen het gevolg zijn.8

Deze bezorgdheid wordt bevestigd door een blik op het beleid van de toonaangevende westerse centrale banken, die de geldpers op ongekende schaal hebben aangezet. De ECB heeft de geldhoeveelheid van de centrale bank sinds 2006 ruim verzesvoudigd9 , de Amerikaanse Federal Reserve is sinds 2007 bijna negen keer zo groot geworden.10 Dit betekent dat er nu ongeveer zes tot negen keer zoveel geldvorderingen op het nationale product in de vorm van zichtdeposito’s of bankbiljetten zijn als dertien jaar geleden. Als deze geldvorderingen ook maar bij benadering worden bevestigd, kunnen de prijzen alleen maar stijgen, d.w.z. dat er alleen maar een begin kan worden gemaakt met inflatoire processen. De huidige beurskoersen, vastgoed- en goudprijzen wijzen al in deze richting.

Kortom, het huidige beleid van de Duitse regering om de situatie te kalmeren door de getroffenen met geld te laten douchen, zodat ze niet tegen de lockdowns protesteren of te veel protesteren, is een cheque voor de toekomst, waarbij de rekening wordt uitgesteld tot later.

Toch zijn er enkele kritische stemmen uit het bedrijfsleven. Mario Ohoven, sinds 1988 voorzitter van de belangrijke Federal Association of Medium-Sized Businesses (BVMV), kondigde op 22.10. juridische stappen aan tegen de tweede lockdown. Dit zijn door de staat opgelegde beroepsverboden die “grote delen van de economie en veel bedrijven niet zullen overleven”.11 In een interview met het dagblad “Die Welt” zei hij op 29.10. “80 procent van de economie” is psychologie. De politiek wakkerde de angst aan. Tien procent van de kleine en middelgrote bedrijven zou de tweede lockdown niet overleven, zei hij, als een tweede hartaanval, die vaak ook niet wordt overleefd. Door de faillissementen uit te stellen zouden zombies worden gefinancierd.12 Toen de tweede lockdown-golf op 29 oktober werd aangekondigd, trok Ohoven de proportionaliteit en grondwettigheid van de maatregelen in twijfel en kondigde hij aan dat hij, indien nodig, in het belang van de middenklasse in beroep zou gaan bij het Federale Constitutionele Hof.13 Twee dagen later, op 31 oktober, kwam Mario Ohoven om het leven bij een auto-ongeluk.

Mario Ohoven is niet alleen met zijn pessimistische voorspellingen. De Duitse hotel- en restaurantvereniging (Dehoga) waarschuwde aan het begin van de tweede lockdown: “Tienduizenden bedrijven worden zonder omvangrijke financiële steun met faillissement bedreigd. […] De tweede lockdown betekent dat een derde van de 245.000 bedrijven de winter niet zal overleven. Zonder uitgebreide compensatiesteun dreigen ze failliet te gaan”, aldus Ingrid Hartges, CEO van Dehoga.14 Volgens de bedrijfsinformatiedienst Crif Bürgel liep eind oktober 14,5 procent van de onderzochte restaurants, bars, snackbars en cafés in Duitsland het risico om failliet te gaan. De voorzitter van de Duitse Vereniging voor Textielhandel, Steffen Jost, zei: “Er komt een winkelfout op de belangrijkste locaties. Het gezicht van veel stadscentra zal massaal veranderen. Een aantal van hen zal niet meer bestaan.15 En de Duitse beroepsvereniging vreest dat “de crisis uiteindelijk 50.000 kleine en middelgrote ondernemingen hun bestaan kan kosten.

Niet iedereen is ongelukkig met deze ontwikkelingen. Een paar dagen geleden vertelde een restauranthouder uit München me dat hij in maart had kunnen uitstappen, zijn restaurant had kunnen sluiten en met zo’n 200.000 tot 300.000 euro aan eigen vermogen naar buiten had kunnen komen. Maar zijn zoon, die ook betrokken was, wilde doorgaan. Een verkeerde beslissing. Vandaag is het eigen vermogen verdwenen. Het bedrijf heeft net een KfW-lening van 400.000 euro voor twee jaar gekregen. De restauranthouder zegt dat hij nu zijn mensen en het huurcontract nog twee jaar kan betalen, dan zijn de 400.000 euro weg en stopt hij. Op een recente bijeenkomst van Dehoga met vooraanstaande restauranthouders in München was niet iedereen ongelukkig met deze ontwikkelingen, aldus de restauranthouder in München: “Brouwerijhouders, grote investeerders en grote restauranthouders kijken naar welk restaurant op welke locatie nu beschikbaar is tegen een redelijke prijs en nemen het dan mee. Een zeer bekende Münchense topgastronomist heeft dat gezegd: De hele zaak kost me nu een paar miljoen aan omzet, maar daarna heb ik nog een paar hele mooie locaties en zal ik in een veel betere positie zijn dan voorheen.

Dit is precies een centraal basisprincipe achter de lockdowns in de geïndustrialiseerde landen. De groten eten de kleintjes op en willen ze opeten. Daarom was en is er geen noemenswaardige weerstand van de invloedrijke grote bedrijven en grote financiers tegen het lockdown-beleid. Integendeel. Zoals ik al zei: nu kost het een paar miljoen, misschien een paar miljard aan omzet, maar daarna sta je veel sterker dan voorheen. De lockdowns werken in de handen van de grote kapitalisten en degenen die nu op veel liquiditeit zitten. Bovendien weten de grote bedrijven heel goed dat ze in geval van twijfel door de overheid gered zullen worden, waarbij het sleutelwoord te groot is om te mislukken, te groot om failliet te gaan, neem bijvoorbeeld Lufthansa. De luchtvaartmaatschappij werd gered met ongeveer 10 miljard euro aan overheidsgeld. Alleen al in het derde kwartaal van 2020 heeft het bedrijf twee miljard euro van dat bedrag opgebrand.17 Aangenomen mag worden dat Lufthansa niet failliet zal gaan, zelfs niet nadat het zijn financiële reserves heeft opgebrand.

Net als in het verleden, met name in de ernstige wereldwijde economische en financiële crisis van 190718 , zullen er ook in het komende aanpassingsproces grote winnaars zijn. De groten zullen de kleintjes in een mogelijk ongekende mate verslinden. Hoe meer angst er wordt opgewekt in de media, die worden gedomineerd door zeer weinig miljardair- en multimiljonairsfamilies, hoe langer en strikter de lockdowns zullen zijn. Elke dag van extra lockdown leidt op de middellange termijn tot extra miljardenwinsten voor de grote spelers, vooral de multimiljonairs. Hoe slechter de lockdowns, hoe sterker de marktshakeout, hoe groter de toename van de macht van een relatief kleine groep oligarchen die eigenaar zijn van de grote bedrijven. Ik maak me grote zorgen over onze liberale democratie.

Aan de auteur:

Prof. Dr. Christian Kreiß, geboren 1962: Studies en doctoraat in de economie en economische geschiedenis aan de LMU München. Negen jaar beroepsactiviteit als bankier, waarvan zeven jaar als investeringsbankier. Sinds 2002 hoogleraar aan de Hogeschool Aalen voor Financiën en Economie. Auteur van zeven boeken: Gekaufte Wissenschaft (2020); Das Mephisto-Prinzip in unserer Wirtschaft (2019); BWL Blenden Wuchern Lamentieren (2019, samen met Heinz Siebenbrock); Werbung nein danke (2016); Gekaufte Forschung (2015); Geplanter Verschleiß (2014); Profitwahn (2013). Drie uitnodigingen aan de Duitse Bondsdag als onafhankelijk expert (Groenen, Links, SPD), vakbondslid van ver.di. Talrijke televisie-, radio- en tijdschriftinterviews, openbare lezingen en publicaties. Homepage www.menschengerechtewirtschaft.de

Bronnen:

Met dank aan de auteur voor het recht om het artikel te publiceren.

+++

Foto bron: patjo / shutterstock

+++

KenFM streeft naar een breed spectrum aan meningen. Opinieartikelen en gastbijdragen hoeven niet de mening van de redactie te weerspiegelen.

+++

Vind je ons programma leuk? Informatie over verdere ondersteuningsmogelijkheden vindt u hier: https://kenfm.de/support/kenfm-unterstuetzen/

+++

Nu kunt u ons ook ondersteunen met Bitcoins.

BitCoin-adres: 18FpEnH1Dh83GXXGpRNqSoW5TL1z1PZgZK